เหนื่อย

ไม่มีอะไรมากแค่อยากระบาย เหนื่อยจริงกับการทำงานไม่มีคนรับฟังขอระบายในเว็ปนี้และกันนะคะ พึ่งอายุ19ทำงานค่ะไม่ได้เรียนต่อเพราะที่บ้านไม่ได้มีเงินส่ง เราก็เข้าใจและไม่อยากให้พ่อแม่เหนื่อย มาทำงานใน กทม (เป็นคนาทงภาคอีสาน ) ได้5เดือนมันก็เหงาๆหน่อย ทำงานมันก็สบายหน่อยไม่ค่อยหนักเท่าไร แต่อาจจะมีเหนื่อยสะสมบ้างเพราะเป็นงานเปลี่ยนกะ (กะเช้าและกะกลางคืนเปลี่ยนทุกๆ2อาทิตย์)กะเช้าจะไม่เหนื่อยเท่าไรแต่กะกลางคืนจะเหนื่อยมาก และเราเป็นคนปรับสภาพไม่ค่อยเก่ง บ้างวันอาจมีหลับใน (อยู่ๆก็วูบไปก็มี) ถ้าถามคิดถึงที่บ้านไหม ตอบได้เลยคิดถึงมากกกก วันหยุดของหนูมีน้อย หยุดแค่วันเปลี่ยนกะเท่านั้นเพราะทำโอทีตลอด เบื่อมาก ใช้ชีวิตวนลูบอยู่อย่างนี้ ตื่นตี5 มารอรถตอน 6 โมง ทำงานตอน8โมงเช้า จากที่ทำงานกับที่พักหากกันพอสมควรยิ่งเฉพาะรถติดยิ่งนาน กลับห้องก็2ทุ่มละ ก็กินข้าวอาบน้ำนอน วนๆอยู่อย่างนั้นละ ถ้าเป็นกะกลางคืนก็รอรถ5โมงเย็น แต่จะได้นอนก็9โมงกว่าๆละ(ทำงานโรงงานค่ะ) ตอนนี้รู้สึกเหนื่อยๆเพลียๆเบื่อๆ อันนี้อาจเพราะพึ่งได้เริ่มทำงาน(5เดือน) ได้ใช้ชีวิตเป็นของตัวเอง ได้ตัดสินใจคนเดียว ไม่มีคนค่อยแนะนำเหมือนตอนอยู่กับพ่อแม่ บ้างวันอาจจะท้อๆแต่ระบายไม่ได้ ไม่อยากให้ใครต้องลำบากใจ พ่อแม่ก็โทรมาเล่นด้วยบ้าง แต่ก็ไม่ได้ระบายให้แก่ฟัง ทำตัวว่าอยู่ที่นี้สบายดีมีความสุขดี  แต่ตอนนี้มันเหงาแปลกๆค่ะ อาจเพราะไม่มีคนให้ระบายเรื่องที่ไม่สบายใจด้วย ถามว่าแฟนมีไหม ไม่มีค่ะ เพราะตอนเรียนไม่ได้สนใจเรื่องนี้ ตอนนั้นมีเเต่คำว่าครอบครัวเลยไม่เหงา เราก็เป็นคนว่านอนสอนง่ายไม่เคยออกนอกลู่นอกทาง  ทำตามที่บ้านตลอดเรื่องนั้นไม่ดีเราก็ไม่ทำ เป็นคนติดบ้าน ชอบอยู่กับพ่อแม่ เพื่อนก็ต่างเเยกย้ายไปใช้ชีวิตเป็นของตัวเองทำงานบ้าง เรียนบ้าง ฝึกงานบ้าง ปรึกษาได้บ้างเรื่องเพราะชีวิตมันก็ลำบากเหมือนกัน เลยไม่อยากให้พวกมันลำบากใจไปด้วย แต่ตอนนี้เหงาค่ะ ทำงานตลอดไม่ได้ไปเที่ยวเพราะไม่ชอบและรู้สึกเปลืองเปล่าๆ งกด้วยมั้ง เฮ้อพอละ  ขอบคุณนะคะที่ใครเข้ามาอ่าน รู้สึกสบายใจขึ้นมาหน่อย ปีใหม่นี้ก็ไม่ได้กลับบ้าน เพราะลงโอทีใว้ ทำงานข้ามปีกันเลยทีเดียว   เคาท์ดาวน์กับงาน สองคน 555+ สุดท้ายนี้ใครมีประสบการ์ณ ทำงาน เหงาๆ ท้อๆ มีวิธีทำยังไงให้ชีวิตมีความสุขไม่เหงาไม่ท้อบ้างค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ ไปละบายๆ