ชีวิตของพระในสมัยปัจจุบัน ตั้งแต่บวชใหม่ๆ จนได้เป็นผู้ใหญ่ชั้นปกครอง ไม่มีช่องว่างให้คำว่า “นิพพาน” อีกต่อไป

บวชใหม่ต้องท่องจำตำรา ไม่มีเวลาภาวนา
บวชไปได้เป็นปีๆ ต่องทำงานให้วัดตามลำดับ ตามคำบัญชา
บวชจนอยู่พ้น 5-10 พรรษา ต้องทำหน้าที่เป็นพระผู้ปกครอง
บวชมากอยู่นาน เป็นพระชั้นสูงมียศ มีหน้าที่มากขึ้น ต้องวิ่งดูแลงาน 
บวชจนชราภาพ ล้มหมอนนอนเสื่อ หมดเวลา รอหมดลมหายใจ

ทุกวันนี้ มีคำถามว่า สิ่งที่เป็นอยู่ในสังคมสงฆ์ส่วนใหญ่ ใช่แนวทางแห่งการบวช จริงหรือ?