คืออยากที่ตั้งชื่อกระทู้ค่ะ
เป็นกระทู้แรกที่แบบมีความใจหายเหมือนหัน คือเราเป็นเพื่อนเขาค่ะ เดินด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน นั่งทำงานด้วยกัน แต่ก็มีวันนี้แหละค่ะเรื่องเกิดสดๆร้อนๆ
ก็คือที่โรงเรียนให้ทำการทัศนศึกษาเราก็ไปกัน คือตอนไปก็ปกติ ก็เดินสนุกกันไปถ่ายรูปกินข้าว
พอคอนกลับค่ะด้วยความที่เราแบตจะหมด ที่ชาร์จเราก็เตรียมไปค่ะ แต่คือที่ชาร์จเรามันชาร์จไม่เข้า เราก็เลยไปยืมเขามา เขาก็ให้ยืมนะคะ เราก็เอาไปชาร์จปกติ พอใกล้ๆโรงเรียนด้วยความที่รถเปิดเพลงเสียงดัง เปิดไฟแสงสี มืด พอใกล้ถึงโรงเรียนเราเลยไปถอดสายชาร์จ แล้วเอาไปให้เขา คือเราจำได้ว่าเราเอาไปไว้กะตัวเขาเลย แต่ไม่รู้ว่าเขาหลับหรืออะไร แต่เราก็บอกเขาว่านี้นะเอามาให้แล้ว ด้วยความที่ไม่รู้ว่าเขาหลับเราเอาให้เสร็จก็กลับไปนั่งที่เดิม พอตอนลงจากรถเขาถามเราว่าที่ชาร์จอยู่ไหน เราก็บอกเราให้เขาแล้วๆ เขาก็บอกให้แล้วทำไมไม่เห็น ใช่ค่ะตรงนี้คืองงมาก็เรายื่นให้กะตัวเขา แล้วไม่เห็น เขาก็ว่าไม่เห็นคือเอาง่ายๆ เขาว่าเราทำหาย เราก็เลยขึ้นไปดูในรถให้ ในรถคือไม่มีคนอยู่เลย เราก็หาทุกซอกทุกมุม หาไม่เจอเราก็เลย ลงจากรถแล้วบอกว่าไม่เจอ เขาก็เดินไปเลยค่ะ ทั้งที่ยังไม่เคลียร์ คือแบบเรารู้สึกผิดไง ใช่ค่ะ เราก็กลับบ้านปกติของเรา ตอนกลับมาก็เห็นแบบว่าเขาโพสด่าเราในเชิงแบบ ทำของเขาหาย แล้วไม่รับผิดชอบ ทั้งๆที่เราก็ไปหาให้แล้ว ต่ออีกคือ กูจะไม่ให้ยืมอะไรอีกแล้ว ถ้ารู้ว่าเป็นแบบนี้ คือคำนี้อะ มันทำให้รู้ว่า เออวะกูทำหาย กูรู้สึกผิด คือมันสามารถตัดมิตรภาพกันไปเลยอะ คือแบบเดินด้วยกันเนียนด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน แล้วแบบเราทำของเขาหายแค่เนี้ยถึงขนาดโพสด่าในเชิงแบบนี้ เราผิดจริงค่ะที่ยืมของเขา แล้วเวลาคืนคือไม่ได้ปลุกเขา เพราะคิดว่าเขาไม่ได้หลับ เนื่องจากมันมืดแต่ตอนนี้ก็คือก็แอบน้อยใจอยู๋ ที่เราต้องมาเจอเพื่อนตัวเองเห็นสิ่งของมากกว่ามิตรภาพ เราชดใช้ได้ค่ะ แต่ตอนนี้เราทักไปคุยเจาก็ไม่ตอบแชท
เพื่อนๆคิดยังไงกันบ้าง เราแค่มาแชร์แค่รู้สึกอยากระบาย เห้อออออออ
เมื่อเรายืมของเพื่อน เราเอาคืนแล้ว แต่เขาว่าเรายังไม่คืน แล้วโพสด่าเราแบบไม่ใช่เพื่อน
เป็นกระทู้แรกที่แบบมีความใจหายเหมือนหัน คือเราเป็นเพื่อนเขาค่ะ เดินด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน นั่งทำงานด้วยกัน แต่ก็มีวันนี้แหละค่ะเรื่องเกิดสดๆร้อนๆ
ก็คือที่โรงเรียนให้ทำการทัศนศึกษาเราก็ไปกัน คือตอนไปก็ปกติ ก็เดินสนุกกันไปถ่ายรูปกินข้าว
พอคอนกลับค่ะด้วยความที่เราแบตจะหมด ที่ชาร์จเราก็เตรียมไปค่ะ แต่คือที่ชาร์จเรามันชาร์จไม่เข้า เราก็เลยไปยืมเขามา เขาก็ให้ยืมนะคะ เราก็เอาไปชาร์จปกติ พอใกล้ๆโรงเรียนด้วยความที่รถเปิดเพลงเสียงดัง เปิดไฟแสงสี มืด พอใกล้ถึงโรงเรียนเราเลยไปถอดสายชาร์จ แล้วเอาไปให้เขา คือเราจำได้ว่าเราเอาไปไว้กะตัวเขาเลย แต่ไม่รู้ว่าเขาหลับหรืออะไร แต่เราก็บอกเขาว่านี้นะเอามาให้แล้ว ด้วยความที่ไม่รู้ว่าเขาหลับเราเอาให้เสร็จก็กลับไปนั่งที่เดิม พอตอนลงจากรถเขาถามเราว่าที่ชาร์จอยู่ไหน เราก็บอกเราให้เขาแล้วๆ เขาก็บอกให้แล้วทำไมไม่เห็น ใช่ค่ะตรงนี้คืองงมาก็เรายื่นให้กะตัวเขา แล้วไม่เห็น เขาก็ว่าไม่เห็นคือเอาง่ายๆ เขาว่าเราทำหาย เราก็เลยขึ้นไปดูในรถให้ ในรถคือไม่มีคนอยู่เลย เราก็หาทุกซอกทุกมุม หาไม่เจอเราก็เลย ลงจากรถแล้วบอกว่าไม่เจอ เขาก็เดินไปเลยค่ะ ทั้งที่ยังไม่เคลียร์ คือแบบเรารู้สึกผิดไง ใช่ค่ะ เราก็กลับบ้านปกติของเรา ตอนกลับมาก็เห็นแบบว่าเขาโพสด่าเราในเชิงแบบ ทำของเขาหาย แล้วไม่รับผิดชอบ ทั้งๆที่เราก็ไปหาให้แล้ว ต่ออีกคือ กูจะไม่ให้ยืมอะไรอีกแล้ว ถ้ารู้ว่าเป็นแบบนี้ คือคำนี้อะ มันทำให้รู้ว่า เออวะกูทำหาย กูรู้สึกผิด คือมันสามารถตัดมิตรภาพกันไปเลยอะ คือแบบเดินด้วยกันเนียนด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน แล้วแบบเราทำของเขาหายแค่เนี้ยถึงขนาดโพสด่าในเชิงแบบนี้ เราผิดจริงค่ะที่ยืมของเขา แล้วเวลาคืนคือไม่ได้ปลุกเขา เพราะคิดว่าเขาไม่ได้หลับ เนื่องจากมันมืดแต่ตอนนี้ก็คือก็แอบน้อยใจอยู๋ ที่เราต้องมาเจอเพื่อนตัวเองเห็นสิ่งของมากกว่ามิตรภาพ เราชดใช้ได้ค่ะ แต่ตอนนี้เราทักไปคุยเจาก็ไม่ตอบแชท
เพื่อนๆคิดยังไงกันบ้าง เราแค่มาแชร์แค่รู้สึกอยากระบาย เห้อออออออ