ขณะนี้ผมกำลังเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่2เทอม2 ตอนนี้ผมกำลังคิดอยู่ว่าจะออกไปทำงานหาค่าเทอมกับออกกำลังกาย(แบบจริงจัง)เพื่อสุขภาพที่ดี ผมเป็นคนที่ติดคอมจนร่างกายผอมแห้งแต่ไม่มากแต่เห็นซี่โครง งงมั้ย?555 ผมลองออกมาทำงานดูแล้ว(เด็กเสริฟ) ผล ก็คือผมเครียดอยู่พอสมควรเลยผลมาจากเจ้าของร้านที่เขาจ้างผมมาเขาใช้แบบพร่ำเพรื่อมากคิดจะใช้ทำไรก็ใช้ อย่างผมมีหน้าที่เสริฟ แกก็ให้ผมไปลงแพบ้างเข้าไปทำความสะอาดบ้านให้หรือทำห้องพักให้บ้าง คือใช้ไม่เป็นแผนก ตอนผมเข้ามาทำแกก็บอกว่าผมมีหน้าที่เสริฟอาหารเก็บจานแค่นี้ส่วนเวลากลับบ้านส่วนมากจะกลับมืดเริ่มงาน8โมงแต่แกให้มา6โมง ค่าแรง200ติ๊ปที่แขกให้ก็ต้องเอาไปรวมเพื่อแจกจ่ายให้พนักงานคนอื่นมีเหตุการณ์หนึ่งเพื่อนเด็กเสริฟคนหนึ่ง เจอเงิน1,000บาทเจ้านายก็หาเจ้าของไม่เจอก็เลยให้เอาไปใส่กล่องติ๊ปรวม ปรากฏว่า พนักงานมี8-10คน ได้ติ๊ปคนละ20ที่เหลือหายไปไหน? ใช้งานเหนื่อยมาก แต่ผมดีก็คือเราได้เรียนรู้สิ่งต่างๆจากร้านนี้เช่น เจ้านายที่งี่เง่า แขกที่น่าเบื่อ งานหนักๆ มันทำให้เราปรับตัวกลับสภาพสังคมได้ดียิ่งขึ้น แต่ข้อร้ายคือ การเรียนผมตกต่ำเพราะ งานหนักกลับมืดผมต้องนอนเยอะการบ้านก็เยอะต้องทำให้เสร็จอีกอย่างผมแบ่งเวลาไม่เป็นเองแหละ ผมเคยลาออกมาแล้วครั้งหนึ่ง แกก็ง้อให้มาทำแกบอกว่าที่ให้มาทำคือให้มาฝึกเพื่อรับมือในวันข้างหน้าได้ จริงๆฉันไม่ต้องจ้างแกมาก็ได้นะแล้วก็พูดอวดมาว่าเมื่อก่อนฉันเด็กๆนะเลิกเรียนเสร็จก็ต้องมาทำงานเลิกตั้งเที่นงคืนแหนะ แล้วก็ บลาๆๆๆไป ผมเลยลองเข้ามาทำอีกครั้ง ปัจจุบันประมาณ 8 คนรวมผม แต่มี2คนที่เป็นเด็กวิ่งเก็บจานวิ่งเสริฟเก่งดีเพราะเพิ่งเข้ามาทำวัน2วันก็เลยต้องแสดงศักยภาพให้ดูแต่ไม่รู้ว่าอนาคตน้อง2คนจะเป็นยังไง น้องเขาได้ค่าแรงวันละ100 คนในร้านทำงานหนักกว่าคนได้ค่าแรง300+บางคนสะอีก แต่ก็อย่างว่ามีคนที่ลำบากกว่าเราอีกมากมาย แต่ผมปลดปล่อยความเรียดนั้นไม่ได้เลยต้องเก็บไว้ จนทางบ้านและคอื่นหาว่าผมเป็นบ้าหรือโรคซึมเศร้าไปแล้ว บางคนคงคิดว่างานอย่างอื่นก็มีให้ทำคือผมเป็นคนเก็บตัวตั้งแต่เด็กๆเลยไม่ค่อยมีคนรู้จักและผมขี้อายจะไปเข้างานที่ไหนคงไม่กล้าอีกอย่างร่างกายเราก็ผอมแห้งแรงน้อย (พอกับเรื่องงานก่อน) ส่วนเรื่องที่ผมคิดอีกอย่างว่าจะมาออกกำลังกายเพื่อประสิทธิภาพหลายๆอย่าง อย่างช่วงนี้ทาง รร ใกล้จะมีกีฬาอำเภอ หรือเข้าค่าย บลาๆๆ ผมไปเจอมาว่าการที่เราออกกำลังกายอย่างพอเหมาะ สมองจะหลั่งสายความสุขขึ้นมา ผมคิดว่ามันอาจช่วยผมอย่างเช่น เรื่องการเรียน ด้านเพื่อนสังคม ได้ให้ดีขึ้น ทางเลือกระหว่าง แบ่งบำภาระพ่อแม่ตอนเรียน กับการที่สุขภาพดีแล้วทำงานนานๆหาเงินให้พอแม่
นักเรียนสายทำงานหาเงินเพื่ออนาคตกับนักเรียนสายออกกำลังกายเพื่ออนาคตอันไหนดีกว่ากันครับ?(ฐานะปานกลาง)