ชีวิตไม่ได้หยุดในวันนี้

นานแล้วครับ ที่ไม่ได้เขียนกระทู้เข้ามาในห้องนี้เลย สาเหตุจากความรู้สึกว่าบรรยายกาศมันไม่อำนวย
แต่ก่อน ก็เขียนอะไรเป็นการหยอกล้อกระทบ คนโน้นที คนนี้ที หรือบางครั้งถ้าสมาชิกเก่า ๆจำได้
ผมเคยเปรียบการเลือกตั้งเหมือนการแข่งม้า  ก็สนุกไปตามยุคตามสมัย เดี๋ยวนี้ไม่ได้แล้วจะเขียน อะไร
ต้องระวังมาก กลัวกระทบ  แล้วล๊อคอินที่เป็นมาสิบกว่าปี จะหาย เหมือน เพื่อน ๆรุ่นเก่าหลายคน

แต่ถึงอย่างไรชีวิตก็ต้องดำเนินต่อไป ไม่ว่าภาวะแวดล้อมทางเศษฐกิจจะเป็นอย่างไร ก็ประหยัดเอา
ตามประสาคนที่มีเงินรายได้จากบำนาญคงที่ น้ำมันแพง ก็ใช้รถแบบระวังเรื่องการเดินทาง  อะไรที่ไม่ควร.
ซื้อก็งดเสีย หรือไม่ก็ซื้อน้อยลง

ในห้องนี้ ความคุ้นเคยกับพรรคพวกรุ่นเก่าหายไป เหลือแต่คนรุ่นใหม่ ที่ไม่คุ้นเคยเลย คิดถึงครับ แม้แต่คนรุ่นราวคราวเดียวกัน
คุณสาวเหลือน้อย  ท่านก็หายไปหรือจะเปลี่ยนล๊อคอินไม่ทราบได้

ครับที่บอกว่า  ชีวิตต้องเดินต่อไป  ก็พอสรุปได้ว่าไม่ว่าบ้านเมืองจะเป็นอย่างไร มีรัฐบาล ชาวบ้านก็ต้องใช้ชีวิตของเขาต่อไป
ผมเป็นคนจังหวัดที่โดนน้ำท่วมเสียหายมากที่สุดในปีนี้  วันนี้น้ำไม่ท่วมแล้ว พวกเขากลับไป บ้านเก่า ที่สภาพไม่เหมือนเดิม
จะมีเงินหรือไม่ก็ต้องดี้นรนเพื่อทำให้เป็นที่อยู่ของเขาตามเดิมเหมือนกับก่อนน้ำท่วม  ก็ช่วยเหลือตนเอง ไอ้เฉพาะเงินห้าพัน
ที่พี่บิน ให้ไว้คงไม่พออะไร  ชาวบ้านเขาใช้หลัก ตนเป็นที่พึ่งของตน  อ้อต้องหให้เครดิต มูลนิธิกระจกเงา ของอีตา สมบัติ
ที่ไปช่วยซ่อมสร้างให้ ก็ต้องขอบคุณ แกไว้ครับ

ยังไงฝากรัฐบาล ที่รับผิดชอบด้วยครับ น้ำลดแล้วกลับไปดูจังหวัดที่น้ำท่วม   ชาวบ้านเขาก็รออยู่นะครับ