ตามหัวข้อน่ะครับ
ผมเคยมีคนคุยคนนึง ผู้รู้สึกดีกับเขามากๆ เขาเป็นคนที่ใช่สำหรับผมเลยแหละ เรารู้เรื่องราวของกันและกันมากพอสมควร ผมรู้มากกว่าคนอื่นเสียด้วยซ้ำ ที่ความฝัน เรื่องที่เขาเคยพลาดมาในอดีต เรื่องมุมมืดของครอบครัวเขา รู้มากกว่าเพื่อนสนิทของเขาด้วยซ้ำ เคยไปเที่ยว ไปดื่มกับกลุ่มเพื่อนด้วยกัน  เราคุยมาได้สักพักนึง เขาตัดสินใจให้ผมไปอยุ่ในสถานะ เพื่อน พี่ชาย ผมก็พอเข้าใจน่ะครับ ว่าเขาคือคนที่ใช่สำหรับเรา แต่เรายังไม่ใช่สำหรับเขา

แต่บังเอิญวันหนึ่ง ผมนั่งดื่มกับคนรู้จักอยุ่ มีน้องผู้ชายคนนึงนั่งอยุ่ด้วย เขาเรียนสถานที่เดียวกันกับคนที่ผมเคยคุยด้วยครับ ผมถามน้องผู้ชายคนนั้นไปว่า รู้จักกับคนๆนี้รึป่าว น้องผู้ชายเขาบอกว่ารู้จัก เป็นคนอย่างนู้นอย่างนี้ (ในทางที่ไม่ค่อยดีน่ะครับ) แต่ส่วนตัวที่ผมรู้จักน้องเขาไม่ได้เป็นคนแบบนั้น
แต่ที่เป็นประเด็นก็คือ ผมทักหาคนที่เคยคุยด้วย ว่ามีคนพูดถึงคุณในทางที่ไม่ดีนะ แต่การพิมพ์ของผมมันรุนแรง จนน้องเขามาอ่านแล้วก็บล็อกผมไปเลย ผมงงตรงนั้นมาก
จนสักพักผมคิดได้ครับว่าสิ่งที่ผมพิมพ์ไป มันไม่สมควรพิมพ์ออกไปอย่างยิ่ง ไม่รู้ทำไมผมต้องเอาเรื่องคนอื่นกล่าวหา เรื่องจริงรึเปล่าไม่รู้ ผมไม่คิดว่าการพิมพ์ตักเตือนเขาในตอนนั้นมันทำให้ผมรู้สึกแย่จนถึงวันนี้ ผมอยากกลับไปขอโทษเขามากน่ะครับตอนนั้นแต่ไม่มีช่องทางติดต่อเลย

จนมันผ่านมาได้ 3วัน ผมทักไปหาเพื่อนสนิทของเขา ผมบอกเรื่องราวต่างๆของคืนนั้นให้เพื่อนสนิทเขาฟัง และตอนนั้นคนที่พิมพ์กลับมาคือคนคุยเก่าครับ
เขาตอบกลับมาว่า "เขายกโทษให้ แต่จะไม่ขอกลับไปเป็นเพื่อนเหมือนเก่าอีกแล้ว" ขอกลับไปเป็นคนไม่รู้จักเหมือนเดิมอะดีแล้ว ผมขอโอกาสแก้ตัวทำตัวใหม่ตอนนั้นเลยน่ะครับ แต่เธอก็ปฏิเสธ ทั้งๆที่นี้คือความผิดครั้งแรกและครั้งเดียวที่ผมเคยทำกับเธอไว้
นาทีนั่นผมน้ำตาไหล เลยครับ

ตอนนี้ผมไม่ได้ต้องการจะกลับไปคุยกับเธอแบบเก่าน่ะครับ ผมแค่อยากรักษาความสัมพันธ์แบบเพื่อนไว้ เพราะเธอเป็นคนดีมากๆ มันผิดที่ผมเองแหละ ผมไม่ไตร่ตรอง ก่อนจะทำมันออกไป เพราะฤทธิ์เหล้าด้วย

ผมอยากจะถามคนที่เข้ามาอ่านโพสนี้ครับ ว่าผมจะต้องทำอย่างไรดีต่อจากนี้ ผมไม่อยากเสียเพื่อนคนนี้ไปจริงๆ ตอนนี้ผมคิดกับเขาแค่เพื่อนละครับ ตอนนี้ผมเครียดมากๆ จนคนรอบข้างหาว่าผมเป็นบ้าไปแล้วครับ

ผิดพลาดตรงไหนขออภัยด้วยน่ะครับ