ฝืนใจตัวเองมากเกินไป จนรู้สึกเหมือนจะระเบิดออกมา

   สวัสดีค่ะเรียนสายอาชีพค่ะ การตลาด ปวช.2 แล้ว เราเป็นคนนึงที่มีปมกับการพรีเซ้นต์ค่ะ และเราพยายามแก้ปมนั่นด้วยการฝึกพรีเซ้นต์จนค่อนข้างมีฝีมือด้านนี้ ถ้าพูดให้เข้าข้างตัวเองก็คือ พรีเซ้นต์เก่งนั้นเอง 555555
แต่ว่า เราเป็นคนประเภทที่ อย่างไหนถ้าถนัด เราจะทำแต่พอดี มากเกินไปเราจะไม่ชอบ ใช่ค่ะ ตอนนี้เราเริมเกลียดการพรีเซ้นต์แล้ว
เราชอบพรีเซ้นต์ความรู้ จิตวิทยา การใช้ชีวิต ประมาณนี้ แต่สิ่งที่เราต้องฝืนมาตลอด 2 ปีนี้ ก็คือกาพะรีเซ้นต์ขายของ!!!!
ถามว่า อ่าวแล้วเรียนการตลาดไม่รู้หรอว่าต้องขายของ
รู้ค่ะ แต่เราไม่รู้ว่าต้องเยอะขนาดนี้ เรามาเรียนสาขานี้เพราะว่า อยากได้ทักษะการพูดที่ดี จิตวิทยาในการพูด สรุปคือ ขาย ขาย ขาย และ ขาย
ทุกวันของการเรียนเราต้องพรีเซ้นต์ขายของ จุดนี้เราผิดเองที่ไม่วิเคราะห์ให้ดีก่อน และนี่คือจุดฝืนตัวเอง จุดที่1 

   จุดที่2     เมื่อเราเป็นคนที่พรีเซ้นต์เก่ง แน่นอนค่ะว่า บรรดาอาจาร์ยทั้งหลายก็ถูกอกถูกใจ จับเราไปแข่งมากมาย เพื่ออาจาร์ยเหล่านั้นจะได้มีผลงาน ไปให้ผู้อำนวยการดู ทุกครั้งที่จะแข่ง เขาจะบอกล่วงหน้าไม่เกิน 1 วัน และไม่เคยถามความเห็นของเราเลยซักครั้ง 
มันเลยเพิ่มความเกลียดการพรีเซ้นต์ทับกับของเดิมที่เราต้องฝืนพรีเซ้นต์ขายของอยู่แล้ว      

    จุดที่3    และการแข่งที่กำลังจะมาถึงคือการแข่ง แบบทีม เราก็ไม่อยากให้คนในทีมแพ้ แล้วเราต้องฝืนอีกแล้วหรอคะ และคิดว่าหลังจากจบการแข่งครั้งนี้ 
เราจะไม่พรีเซ้นต์อะไรอีกแล้ว  ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ