ว่าด้วยเรื่อง... 'มารยาทในการอยู่ห้องชุด'
คนที่พักอยู่ในอาคารชุด สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ความเกรงใจต่อเพื่อนบ้าน คุณจะทำตัวเหมือนอยู่บ้านเดี่ยว เดินเสียงดัง เคาะนู่นนี่นั่น หรือทำอะไรที่ไม่เกรงใจเพื่อนบ้านไม่ได้
วันนี้ตั้งใจตื่นสาย เพราะทำธุระและงานบ้านเสร็จตั้งแต่วันเสาร์แล้ว อยากพักผ่อน แล้วบ่ายค่อยออกไปทำธุระข้างนอก
9.30 น ระหว่างนอนกลิ้งไปมาบนเตียง อยู่ๆ ก็ได้ยินเสียงน้ำไหลเหมือนมีราดลงมาที่ระเบียงห้อง เลยรีบวิ่งไปดู เห็นน้ำไหลลงมา กระเด็นใส่เสื้อผ้าที่ตากไว้ที่ระเบียง ซึ่งมีเสื้อเชิ้ตทำงานสีขาวของสามีอยู่ด้วย และทั้งหมดใกล้แห้งแล้ว
ด้วยความตกใจ รีบดึงทุกอย่างออกห่างจากน้ำ (แต่เอาจริงๆ ก็ไม่ทันหรอก) พร้อมกับตะโกนบอกห้องข้างบนว่า "โทษนะคะ น้ำมันไหลลงมาโดนเสื้อผ้าข้างล่างค่ะ" สักครู่มีเสียงตอบกลับมาว่า "ข้างบนมันมีขี้นกค่ะ ต้องล้างออก ขยับเสื้อผ้าออกไปก่อนนะคะ" พร้อมกับเสียงสาดน้ำเพิ่ม แล้วน้ำก็ยังคงไหลลงมาอีก
เราเลยเดินขึ้นไปเรียกที่หน้าห้องที่เปิดประตูอยู่ พี่เจ้าของห้องไม่ได้เดินออกมารับ แต่ตะโกนกลับออกมาว่า "มันมีขี้นกเต็มเลย ต้องล้างออก" เราเลยขอเข้าไปดู
ระเบียงห้องนั้นแตกต่างจากห้องเรา ห้องเราดัดแปลงระเบียงหลังห้องเป็นห้องสำหรับตากผ้าและใช้วางของภายในบ้าน รวมถึงชั้นวางรองเท้าผ้าใบ ในขณะที่ห้องชั้นบนติดตั้งคอมแอร์ และเปิดโล่งใช้เป็นที่วางของใช้ที่ไม่จำเป็น เลยทำให้นกเข้าไปขี้ได้
เราบอกพี่เค้าไปว่า น้ำที่ราดไป มันไหลย้อนเข้าไปที่ระเบียงห้องเรา เสื้อผ้าเปื้อนหมด แล้วก็มีรองเท้าด้วย เราต้องสักผ้าใหม่ทั้งหมด
สิ่งที่เค้าตอบกลับมาคือ "นี่ก็ราดเสร็จแล้ว เหลือแค่ถูแล้ว" เราเลยบอกไปว่า "จริงๆ พี่ไม่ต้องราดก็ได้นะคะ ใช้ผ้าชุบน้ำเช็ดเอาก็ได้"
แล้วเราก็เดินออกมา
เราต้องใช้เวลาในการล้าง ทำความสะอาดของที่ระเบียง และพื้นห้องจาก 'น้ำขี้นก' ที่ไหลลงมา เป็นเวลาไม่ต่ำกว่า 2 ชั่วโมง ยังไม่รวมเวลาที่ต้องปั่นผ้าใหม่อีก 3 ถัง
ในใจก็นึกไปว่า มันใช่เรื่องมั้ย ที่เราจะต้องมาเหนื่อยใหม่ และเสียเวลาไปกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง ทำความสะอาดห้องตัวเอง แต่กลับเพิ่มงานให้คนอื่นเค้า
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ห้องนี้สร้างปัญหาให้เรา ก่อนหน้านี้เคยมีปัญหา ลูกชาย 2 คนเค้าเล่นกันเสียงดังตอน 3-4 ทุ่ม เราไปเคาะประตูบอกว่า "เล่นกันเบาๆ หน่อยค่ะ เสียงดังมาก" เค้าก็ตอบกลับมาแค่ว่า "อ๋อค่ะ"
เวลาเจอกัน เราทักทาย แล้วบอกเค้าว่า "น้องเล่นกันเสียงดัง ช่วยให้เราเล่นกันเบาๆ ได้มั้ยคะ?" เค้าก็ตอบกลับมาว่า "ก็เด็กมันเล่นกันค่ะ"
นี่คือคำตอบจากคนเป็นแม่
ทุกครั้งที่เราแจ้งเค้า เราพูดดี สุภาพ และเป็นมิตรทุกครั้ง
แต่ทุกครั้งที่เค้าตอบเราจะตอบด้วยหน้าตาเหมือนจะถามกลับมาว่า 'ชั้นผิดอะไร' และไม่เคยมี "คำขอโทษ" เลย
ที่เล่ามาทั้งหมดไม่มีอะไรนะคะ แค่อยากแชร์เรื่องราวที่ได้พบเจอมาแค่นั้นเอง
ขอกลับไปตากผ้าต่อก่อนค่ะ #ขมขื่นใจ 😭😭😭
ว่าด้วยเรื่อง... 'มารยาทในการอยู่ห้องชุด'คนที่พักอยู่ในอาคารชุด
คนที่พักอยู่ในอาคารชุด สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ความเกรงใจต่อเพื่อนบ้าน คุณจะทำตัวเหมือนอยู่บ้านเดี่ยว เดินเสียงดัง เคาะนู่นนี่นั่น หรือทำอะไรที่ไม่เกรงใจเพื่อนบ้านไม่ได้
วันนี้ตั้งใจตื่นสาย เพราะทำธุระและงานบ้านเสร็จตั้งแต่วันเสาร์แล้ว อยากพักผ่อน แล้วบ่ายค่อยออกไปทำธุระข้างนอก
9.30 น ระหว่างนอนกลิ้งไปมาบนเตียง อยู่ๆ ก็ได้ยินเสียงน้ำไหลเหมือนมีราดลงมาที่ระเบียงห้อง เลยรีบวิ่งไปดู เห็นน้ำไหลลงมา กระเด็นใส่เสื้อผ้าที่ตากไว้ที่ระเบียง ซึ่งมีเสื้อเชิ้ตทำงานสีขาวของสามีอยู่ด้วย และทั้งหมดใกล้แห้งแล้ว
ด้วยความตกใจ รีบดึงทุกอย่างออกห่างจากน้ำ (แต่เอาจริงๆ ก็ไม่ทันหรอก) พร้อมกับตะโกนบอกห้องข้างบนว่า "โทษนะคะ น้ำมันไหลลงมาโดนเสื้อผ้าข้างล่างค่ะ" สักครู่มีเสียงตอบกลับมาว่า "ข้างบนมันมีขี้นกค่ะ ต้องล้างออก ขยับเสื้อผ้าออกไปก่อนนะคะ" พร้อมกับเสียงสาดน้ำเพิ่ม แล้วน้ำก็ยังคงไหลลงมาอีก
เราเลยเดินขึ้นไปเรียกที่หน้าห้องที่เปิดประตูอยู่ พี่เจ้าของห้องไม่ได้เดินออกมารับ แต่ตะโกนกลับออกมาว่า "มันมีขี้นกเต็มเลย ต้องล้างออก" เราเลยขอเข้าไปดู
ระเบียงห้องนั้นแตกต่างจากห้องเรา ห้องเราดัดแปลงระเบียงหลังห้องเป็นห้องสำหรับตากผ้าและใช้วางของภายในบ้าน รวมถึงชั้นวางรองเท้าผ้าใบ ในขณะที่ห้องชั้นบนติดตั้งคอมแอร์ และเปิดโล่งใช้เป็นที่วางของใช้ที่ไม่จำเป็น เลยทำให้นกเข้าไปขี้ได้
เราบอกพี่เค้าไปว่า น้ำที่ราดไป มันไหลย้อนเข้าไปที่ระเบียงห้องเรา เสื้อผ้าเปื้อนหมด แล้วก็มีรองเท้าด้วย เราต้องสักผ้าใหม่ทั้งหมด
สิ่งที่เค้าตอบกลับมาคือ "นี่ก็ราดเสร็จแล้ว เหลือแค่ถูแล้ว" เราเลยบอกไปว่า "จริงๆ พี่ไม่ต้องราดก็ได้นะคะ ใช้ผ้าชุบน้ำเช็ดเอาก็ได้"
แล้วเราก็เดินออกมา
เราต้องใช้เวลาในการล้าง ทำความสะอาดของที่ระเบียง และพื้นห้องจาก 'น้ำขี้นก' ที่ไหลลงมา เป็นเวลาไม่ต่ำกว่า 2 ชั่วโมง ยังไม่รวมเวลาที่ต้องปั่นผ้าใหม่อีก 3 ถัง
ในใจก็นึกไปว่า มันใช่เรื่องมั้ย ที่เราจะต้องมาเหนื่อยใหม่ และเสียเวลาไปกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง ทำความสะอาดห้องตัวเอง แต่กลับเพิ่มงานให้คนอื่นเค้า
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ห้องนี้สร้างปัญหาให้เรา ก่อนหน้านี้เคยมีปัญหา ลูกชาย 2 คนเค้าเล่นกันเสียงดังตอน 3-4 ทุ่ม เราไปเคาะประตูบอกว่า "เล่นกันเบาๆ หน่อยค่ะ เสียงดังมาก" เค้าก็ตอบกลับมาแค่ว่า "อ๋อค่ะ"
เวลาเจอกัน เราทักทาย แล้วบอกเค้าว่า "น้องเล่นกันเสียงดัง ช่วยให้เราเล่นกันเบาๆ ได้มั้ยคะ?" เค้าก็ตอบกลับมาว่า "ก็เด็กมันเล่นกันค่ะ"
นี่คือคำตอบจากคนเป็นแม่
ทุกครั้งที่เราแจ้งเค้า เราพูดดี สุภาพ และเป็นมิตรทุกครั้ง
แต่ทุกครั้งที่เค้าตอบเราจะตอบด้วยหน้าตาเหมือนจะถามกลับมาว่า 'ชั้นผิดอะไร' และไม่เคยมี "คำขอโทษ" เลย
ที่เล่ามาทั้งหมดไม่มีอะไรนะคะ แค่อยากแชร์เรื่องราวที่ได้พบเจอมาแค่นั้นเอง
ขอกลับไปตากผ้าต่อก่อนค่ะ #ขมขื่นใจ 😭😭😭