ขอถามหน่อยครับ พอดีอันนี้ได้ยินมาบ่อยแล้ว ที่ผู้ใหญ่บางคนชอบบอกว่าเด็ก นิสัยแย่แบบนี้ก็โทษว่า เพราะเล่นส์ เกมส์หรือดูการ์ตูน
เค้าไม่คิดเหรอครับว่าละคร ที่ดูๆกันอยู่ก็มีผลไม่แพ้กัน โดยเฉพาะแนวละครสมัยก่อน เช่น
1) เด็กเป็นคนที่ถูกหลอกได้ง่าย คิดว่าทุกคนรอบข้างเป็นคนดีหมด เพราะติดภาพว่าคนไม่ดีต้องแต่งตัวดุๆแรงแรงหน้าเข้มๆแบบในละคร
2) อยากหล่อและดูดีแบบพระเอก ต้องใครพูดอะไรก็เชื่อหมด ไม่ต้องคิดไตร่ตรองอะไรเลย คิดตามภาพ ตามคำพูดแบบตามตัวอักษณนี่แหละ แบบพระเอกในละคร จะได้ดูดีแบบพระเอก
3) อยากสวยและดูดีแบบนางร้าย ต้อง แต่งตัวแรงๆ และเหยีดคนเยอะๆแบบนางร้าย (นางร้ายบางเรื่องตอนจบแทบไม่โดนอะไรเลย แค่ยอมกลับตัวเป็นคนดีก็รอดแล้ว)
4) อยากสุภาพ เรียบร้อยแบบนางเอกต้อง ทำตัวหนิ่มๆไว้ เวลามีเรื่องอะไร ต้องปิดปากไว้ไม่บอกใครยอมทุกข์ โดนกลั่นแกล้งอะไรต้องยอมเค้าให้หมด ยอมโดนกลั่นแกล้งให้มากๆ ยอมเก็บเรื่องราวไว้ไม่บอกหรือขอคำปรึกษาจากใคร ไม่แก้ปัญหา (ทั้งทีปัญหาบางครั้งก็แก้ง่ายๆ) ยอมๆๆๆใครเค้าหมดอย่างไม่มีเหตุมีผล และเชื่อว่าวันหนึ่ีงต้องมีคนเห็นใจเรา
5) คิดว่าคนทั่วไปไม่ฉลาดเท่าไหร่ แบบในละคร(สมัยก่อน) ขนาดนางเอกแค่สวมวิก ติดหนวดพูดฮะๆๆๆ พระเอกจบเมืองนอก และทุกคนก็ดูไม่ออกแล้ว
6) แถมมีคำว่าละครก็เอามาจากชีวิตจริงนั้นแหละอีก
ผมว่าละครก็มีผลเยอะนะครับ ถ้าเด็กแยกแยะไม่เป็น เรียนรู้การใช้ชีวิตจากละครแบบนี้ทั้งหมด ประยุกต์ไม่เป็น แถมจำมาทั้งดุ้มและยึดเป็นประกาศิตของชีวิตอีกอ่ะครับ
ทำไมคนชอบโทษเด็กที่นิสัยไม่ดีว่าเป็นเพราะเกมส์ หรือการ์ตูนอ่ะครับ
เค้าไม่คิดเหรอครับว่าละคร ที่ดูๆกันอยู่ก็มีผลไม่แพ้กัน โดยเฉพาะแนวละครสมัยก่อน เช่น
1) เด็กเป็นคนที่ถูกหลอกได้ง่าย คิดว่าทุกคนรอบข้างเป็นคนดีหมด เพราะติดภาพว่าคนไม่ดีต้องแต่งตัวดุๆแรงแรงหน้าเข้มๆแบบในละคร
2) อยากหล่อและดูดีแบบพระเอก ต้องใครพูดอะไรก็เชื่อหมด ไม่ต้องคิดไตร่ตรองอะไรเลย คิดตามภาพ ตามคำพูดแบบตามตัวอักษณนี่แหละ แบบพระเอกในละคร จะได้ดูดีแบบพระเอก
3) อยากสวยและดูดีแบบนางร้าย ต้อง แต่งตัวแรงๆ และเหยีดคนเยอะๆแบบนางร้าย (นางร้ายบางเรื่องตอนจบแทบไม่โดนอะไรเลย แค่ยอมกลับตัวเป็นคนดีก็รอดแล้ว)
4) อยากสุภาพ เรียบร้อยแบบนางเอกต้อง ทำตัวหนิ่มๆไว้ เวลามีเรื่องอะไร ต้องปิดปากไว้ไม่บอกใครยอมทุกข์ โดนกลั่นแกล้งอะไรต้องยอมเค้าให้หมด ยอมโดนกลั่นแกล้งให้มากๆ ยอมเก็บเรื่องราวไว้ไม่บอกหรือขอคำปรึกษาจากใคร ไม่แก้ปัญหา (ทั้งทีปัญหาบางครั้งก็แก้ง่ายๆ) ยอมๆๆๆใครเค้าหมดอย่างไม่มีเหตุมีผล และเชื่อว่าวันหนึ่ีงต้องมีคนเห็นใจเรา
5) คิดว่าคนทั่วไปไม่ฉลาดเท่าไหร่ แบบในละคร(สมัยก่อน) ขนาดนางเอกแค่สวมวิก ติดหนวดพูดฮะๆๆๆ พระเอกจบเมืองนอก และทุกคนก็ดูไม่ออกแล้ว
6) แถมมีคำว่าละครก็เอามาจากชีวิตจริงนั้นแหละอีก
ผมว่าละครก็มีผลเยอะนะครับ ถ้าเด็กแยกแยะไม่เป็น เรียนรู้การใช้ชีวิตจากละครแบบนี้ทั้งหมด ประยุกต์ไม่เป็น แถมจำมาทั้งดุ้มและยึดเป็นประกาศิตของชีวิตอีกอ่ะครับ