ทำยังไงดีคะเราเริ่มรู้สึกว่าตัวเองเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด
มันเริ่มตั้งแต่ตอนที่เราเริ่มทะเลาะกับเพื่อนตัวเอง(ในความรู้สึก)ต้องบอกก่อนะคะว่าเราเป็นคนที่ขี้น้อยใจ และคิดมากมาก
คือ ณ ตอนนั้นเราเครียดมากจนนอนไม่หลับเพราะจิตใจมันจดจ่อแต่เรื่องนี้เครียดเป็นอาทิตย์เลยค่ะเราเป็นหนักขนาดแม่ต้องคุยกับครูที่ปรึกษา และเราขอแม่ไปพบจิตแพทย์เลยค่ะ(แต่ว่าผู้ใหญ่ก็มองว่าไร้สาระ)เราเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังก็เอาแต่ว่าเรา ตั้งแต่เรื่องนี้เราเลยไม่ค่อยกล้าเล่าเรื่องอะไรให้ที่บ้านฟังเลยค่ะเรากลัว และตอนทะเลาะกับเพื่อนไม่มีใครคุยกับเราเลยในกลุ่ม ไม่มีใครง้อเราด้วยเราตัดสินใจออกจากกลุ่มเพราะคำว่า "เรียกร้องความสนใจ" แต่เราขอโทษเพื่อนไปแล้วนะคะ แต่มันก็ไม่ดีขึ้น เรื่องเพื่อนเรื่องแบบนี้เรามีปัญหามาตลอดค่ะ และเราพยายามเปลี่ยนความขี้น้อยใจของตนเองแล้ว แต่พอนึกถึงเรื่องนี้ทีไรใจมันจี๊ดทุกที
และทุกวันนี้ความรู้สึกเรามันเหมือนอัดอั้นอะไรในใจหลายๆอย่าง แล้วที่ผ่านมาเรารู้สึกว่าต่อให้เราทำดีแค่ไหนก็ไม่เคยมีใครสนใจ อย่างเช่น เราสอบได้8/10 ผู้ใหญ่ก็จะถามว่าทำไมไม่ทำให้ได้เต็มไปเลยล่ะ? เราสอบได้ที่1ก็ไม่มีใครพูดอะไรสักคำเฉยๆมากแค่คำว่าเก่งแล้วเราก็ดีใจแล้ว มีแต่เรื่องตอกย้ำ และใช่ค่ะช่วงที่ผ่านมา เรารู้สึกเราขี้วีนขึ้น หงุดหงิดง่าย เวลาโมโหจะชอบร้องไห้ออกมา และไวต่อความรู้สึก มันทำให้เรารู้สึกไม่ดีเพราะพ่อกับแม่เราจะต้องเห็นอารมณ์เราแบบนี้ตลอดเวลาที่อยู่บ้าน
แถมช่วงนี้ฝันค้างอารมณ์บ่อย(ฝันว่าเสียใจตื่นมาก็มีอามรมณ์ที่เสียใจค้างต่อจากฝัน ฝันว่าโมโหตื่นมาก็โมโหมากๆ) เราพยายามมองโลกในแง่บวกไว้เผื่อจะดีขึ้นแต่เราก็รู้สึกอีกได้ว่าพึ่งจะเห็นว่าตัวเองเป็นแบบนี้ได้ชัดๆเมื่อไม่กี่อาทิตย์ที่ผ่านมา
แค่พิมพ์น้ำตาก็จะไหลแล้วค่ะ.
ขอบคุณที่อ่านจบนะคะ.
รู้สึกว่าตัวเองเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด(?)+ขอระบายด้วย
มันเริ่มตั้งแต่ตอนที่เราเริ่มทะเลาะกับเพื่อนตัวเอง(ในความรู้สึก)ต้องบอกก่อนะคะว่าเราเป็นคนที่ขี้น้อยใจ และคิดมากมาก
คือ ณ ตอนนั้นเราเครียดมากจนนอนไม่หลับเพราะจิตใจมันจดจ่อแต่เรื่องนี้เครียดเป็นอาทิตย์เลยค่ะเราเป็นหนักขนาดแม่ต้องคุยกับครูที่ปรึกษา และเราขอแม่ไปพบจิตแพทย์เลยค่ะ(แต่ว่าผู้ใหญ่ก็มองว่าไร้สาระ)เราเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังก็เอาแต่ว่าเรา ตั้งแต่เรื่องนี้เราเลยไม่ค่อยกล้าเล่าเรื่องอะไรให้ที่บ้านฟังเลยค่ะเรากลัว และตอนทะเลาะกับเพื่อนไม่มีใครคุยกับเราเลยในกลุ่ม ไม่มีใครง้อเราด้วยเราตัดสินใจออกจากกลุ่มเพราะคำว่า "เรียกร้องความสนใจ" แต่เราขอโทษเพื่อนไปแล้วนะคะ แต่มันก็ไม่ดีขึ้น เรื่องเพื่อนเรื่องแบบนี้เรามีปัญหามาตลอดค่ะ และเราพยายามเปลี่ยนความขี้น้อยใจของตนเองแล้ว แต่พอนึกถึงเรื่องนี้ทีไรใจมันจี๊ดทุกที
และทุกวันนี้ความรู้สึกเรามันเหมือนอัดอั้นอะไรในใจหลายๆอย่าง แล้วที่ผ่านมาเรารู้สึกว่าต่อให้เราทำดีแค่ไหนก็ไม่เคยมีใครสนใจ อย่างเช่น เราสอบได้8/10 ผู้ใหญ่ก็จะถามว่าทำไมไม่ทำให้ได้เต็มไปเลยล่ะ? เราสอบได้ที่1ก็ไม่มีใครพูดอะไรสักคำเฉยๆมากแค่คำว่าเก่งแล้วเราก็ดีใจแล้ว มีแต่เรื่องตอกย้ำ และใช่ค่ะช่วงที่ผ่านมา เรารู้สึกเราขี้วีนขึ้น หงุดหงิดง่าย เวลาโมโหจะชอบร้องไห้ออกมา และไวต่อความรู้สึก มันทำให้เรารู้สึกไม่ดีเพราะพ่อกับแม่เราจะต้องเห็นอารมณ์เราแบบนี้ตลอดเวลาที่อยู่บ้าน
แถมช่วงนี้ฝันค้างอารมณ์บ่อย(ฝันว่าเสียใจตื่นมาก็มีอามรมณ์ที่เสียใจค้างต่อจากฝัน ฝันว่าโมโหตื่นมาก็โมโหมากๆ) เราพยายามมองโลกในแง่บวกไว้เผื่อจะดีขึ้นแต่เราก็รู้สึกอีกได้ว่าพึ่งจะเห็นว่าตัวเองเป็นแบบนี้ได้ชัดๆเมื่อไม่กี่อาทิตย์ที่ผ่านมา
แค่พิมพ์น้ำตาก็จะไหลแล้วค่ะ.
ขอบคุณที่อ่านจบนะคะ.