ตามหัวข้อครับ
•
คือผมอยากจะรู้ว่ามีใครเป็นเหมือนผมบ้างมั้ย ผมมีผญ.คนนึงที่ผมอยากเจอมาตลอดหลายปี เค้าชื่อ P ครับ ( ขอไม่บอกชื่อเต็มนะครับ ) เรารู้จักกันเมื่อ 3ปีก่อน เธอเป็นหมอ( พยาบาล) ( แต่ผมขอเรียกว่าหมอนะครับมันน่ารักดี ) เธอหน้าตาดี มีความสามารถ เราก็คุยกันแทบทุกวัน(รึป่าว) เธอก็จะตอบช้าบ้างเพราะไม่ว่างตอบ เราก็คุยกันจนความสัมพันธ์ ความสนิทมันก็มากขึ้น มีวันนึงเราก็คุยๆกันไปเรื่อย แล้งเธอก็บอกว่าเธอมีคนที่ชอบอยู่แล้ว แอบชอบมาตั้ง4ปี เค้าเป็นเภสัชด้วย แต่ P ก็บอกต่อว่าเค้าคงไม่ชอบเด็ก เพราะ P อายุน้อยกว่ามาก ผมก็บอกกับ P ไปว่า ถ้าชอบก็บอกไปเลยจะมัวเก็บความรู้สึกไว้ทำไม ถ้าบอกก็ 50/50 อาจจะได้คบหรือไม่ได้คบ แต่ถ้าไม่บอกก็ไม่ได้คบแน่ๆ100% เราก็คุยกันไปเรื่อยๆ ผมก็คุยไปพลางคิดไปพลาง เพราะผมเริ่มชอบเค้ามาได้สักพักนึงแล้วครับ แต่เค้าพูดมาสะก่อนว่ามีคนที่ชอบอยู่แล้ว ผมก็เลยถามๆดูว่า ถ้าวันนึงมีคนเข้ามาในชีวิต P เค้าจะมีโอกาสเข้ามาเปลี่ยนให้ P ไปชอบคนนั้นได้บ้างมั้ย เธอก็บอกว่า ก็อาจจะ ถ้าเข้ามาทำให้ชอบจริงๆได้อะนะ ผมก็แอบยิ้ม แอบมีหวังนิดๆ
• เรื่องยาวไปละขอรวบเลยละกัน
วันนึงผมเก็บความรู้สึกของตัวเองไม่อยู่จนต้องบอกไปว่าชอบเค้า แต่ P บอกผมว่า เค้ารู้ตั้งนานแล้ว แต่เค้ามีคนที่เค้าชอบอยู่แล้วนะ แอบชอบมาตั้ง4ปี ผมรู้ละล่ะว่ามันเฟล ผมก็ยังถามเธอต่อว่า แล้วเรายังจะคุยกันต่อได้มั้ย เธอก็บอกได้ ผมก็รู้นะว่ามันเป็นไปไม่ได้หรอกแต่เธอก็ตอบมาแบบรักษาน้ำใจ แต่ผมก็รู้ตั้งแต่แรกละล่ะว่าต้องเฟลแน่ๆ เพราะผมกับเค้าเราต่างกันเกินไป ทั้งหน้าตา ฐานะ การงานและความสามารถ แถมอายุผมกับเค้าก็ห่างกันตั้ง5ปี เค้าเห็นผมเป็นแค่น้องชายคนนึงเท่านั้น หลังจากวันนั้น เธอก็หายไปเลย ผมภาวนาขอให้ได้เจอ ถ้าได้เจอก็ขอให้ได้คุย ถ้าไม่ได้คุยก็ขอแค่เจอแบบผ่านๆตา/บังเอิญเจอก็ได้ ผมคิดอยู่ในหัวแบบนี้ ทุกวันเป็นปีๆ จนวันนึงพี่ชายพูดกับผมว่า อะไรที่มันผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านไป เรายึดติดไปก็ไม่ได้อะไรเพราะเราทำอะไรกับเรื่องที่ผ่านมาไม่ได้แล้ว ปล่อย แล้วเริ่มต้นใหม่ ผมก็เลยพยายามลืม P แล้วเริ่มต้นใหม่ จนผมมาเจอกับผญ.คนนึง เราก็รักกันดี แต่สุดท้ายเค้าก็เจ้าชู้ไม่ได้รักเดียว แล้วเราก็เลิกกัน และสุดท้ายผมก็ยังลืม P ไม่ได้ สุดท้ายความรู้สึกของผมมันก็ยังอยู่กับ P ผมเจอผู้คนมากมายที่เข้ามาในชีวิตผม แต่ผมก็ไม่เปิดใจรับ เพราะผมยังต้องการที่จะเจอ P ผมอยากเจอเค้ามาตลอด3ปี ตั้งแต่วันที่เค้าไป เพราะสุดท้ายในใจผมก็ยังมีเค้าคนเดียว เธอคือผญ.เพียงคนเดียวที่ผมอยากเจอ ผมยอมปฏิเสธทุกอย่าง เพราะไม่อาจจะเปิดใจรับใครได้อีก ทุกวันในหัวผมมีแต่เธอคนนั้น ผมคถ.เค้าทุกวันและความคถ.มันก็เริ่มทวีคูณขึ้นไปมากขึ้นทุกวันเช่นกัน ผมอยากเจอเค้า อยากคุยด้วย ถ้าได้เจอผมก็อยากถามอยากบอกว่า สบายดีมั้ย? ยังจำกันได้รึป่าว? รู้มั้ยว่าตลอดหลายปีที่ผ่านมาผมไม่เคยลืมเค้าลงเลย คุณคือผญ.เพียงคนเดียวที่ผมภาวนาทุกวันว่าขอให้ได้เจอ คุณคือผญ.คนเดียวที่อยู่ในใจผมตลอดมา หลายครั้งที่ผมฝันถึงเธอ เจอเฟสเจอหลายหนในฝัน แต่เมื่อผมตื่น ผมจะโกรธและโมโหตัวเอง ที่จำฝันไม่ได้ แทบจะร้องไห้เลยด้วยซ้ำ 555
•
แล้วคุณล่ะ(คนอ่าน)มีคนที่แอบแอบรักข้างเดียวมาตลอดบ้างรึป่าว?
มีใครลืมคนที่ตัวเองชอบคนที่ตัวเองรักไม่ได้บ้าง?
•
คือผมอยากจะรู้ว่ามีใครเป็นเหมือนผมบ้างมั้ย ผมมีผญ.คนนึงที่ผมอยากเจอมาตลอดหลายปี เค้าชื่อ P ครับ ( ขอไม่บอกชื่อเต็มนะครับ ) เรารู้จักกันเมื่อ 3ปีก่อน เธอเป็นหมอ( พยาบาล) ( แต่ผมขอเรียกว่าหมอนะครับมันน่ารักดี ) เธอหน้าตาดี มีความสามารถ เราก็คุยกันแทบทุกวัน(รึป่าว) เธอก็จะตอบช้าบ้างเพราะไม่ว่างตอบ เราก็คุยกันจนความสัมพันธ์ ความสนิทมันก็มากขึ้น มีวันนึงเราก็คุยๆกันไปเรื่อย แล้งเธอก็บอกว่าเธอมีคนที่ชอบอยู่แล้ว แอบชอบมาตั้ง4ปี เค้าเป็นเภสัชด้วย แต่ P ก็บอกต่อว่าเค้าคงไม่ชอบเด็ก เพราะ P อายุน้อยกว่ามาก ผมก็บอกกับ P ไปว่า ถ้าชอบก็บอกไปเลยจะมัวเก็บความรู้สึกไว้ทำไม ถ้าบอกก็ 50/50 อาจจะได้คบหรือไม่ได้คบ แต่ถ้าไม่บอกก็ไม่ได้คบแน่ๆ100% เราก็คุยกันไปเรื่อยๆ ผมก็คุยไปพลางคิดไปพลาง เพราะผมเริ่มชอบเค้ามาได้สักพักนึงแล้วครับ แต่เค้าพูดมาสะก่อนว่ามีคนที่ชอบอยู่แล้ว ผมก็เลยถามๆดูว่า ถ้าวันนึงมีคนเข้ามาในชีวิต P เค้าจะมีโอกาสเข้ามาเปลี่ยนให้ P ไปชอบคนนั้นได้บ้างมั้ย เธอก็บอกว่า ก็อาจจะ ถ้าเข้ามาทำให้ชอบจริงๆได้อะนะ ผมก็แอบยิ้ม แอบมีหวังนิดๆ
• เรื่องยาวไปละขอรวบเลยละกัน
วันนึงผมเก็บความรู้สึกของตัวเองไม่อยู่จนต้องบอกไปว่าชอบเค้า แต่ P บอกผมว่า เค้ารู้ตั้งนานแล้ว แต่เค้ามีคนที่เค้าชอบอยู่แล้วนะ แอบชอบมาตั้ง4ปี ผมรู้ละล่ะว่ามันเฟล ผมก็ยังถามเธอต่อว่า แล้วเรายังจะคุยกันต่อได้มั้ย เธอก็บอกได้ ผมก็รู้นะว่ามันเป็นไปไม่ได้หรอกแต่เธอก็ตอบมาแบบรักษาน้ำใจ แต่ผมก็รู้ตั้งแต่แรกละล่ะว่าต้องเฟลแน่ๆ เพราะผมกับเค้าเราต่างกันเกินไป ทั้งหน้าตา ฐานะ การงานและความสามารถ แถมอายุผมกับเค้าก็ห่างกันตั้ง5ปี เค้าเห็นผมเป็นแค่น้องชายคนนึงเท่านั้น หลังจากวันนั้น เธอก็หายไปเลย ผมภาวนาขอให้ได้เจอ ถ้าได้เจอก็ขอให้ได้คุย ถ้าไม่ได้คุยก็ขอแค่เจอแบบผ่านๆตา/บังเอิญเจอก็ได้ ผมคิดอยู่ในหัวแบบนี้ ทุกวันเป็นปีๆ จนวันนึงพี่ชายพูดกับผมว่า อะไรที่มันผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านไป เรายึดติดไปก็ไม่ได้อะไรเพราะเราทำอะไรกับเรื่องที่ผ่านมาไม่ได้แล้ว ปล่อย แล้วเริ่มต้นใหม่ ผมก็เลยพยายามลืม P แล้วเริ่มต้นใหม่ จนผมมาเจอกับผญ.คนนึง เราก็รักกันดี แต่สุดท้ายเค้าก็เจ้าชู้ไม่ได้รักเดียว แล้วเราก็เลิกกัน และสุดท้ายผมก็ยังลืม P ไม่ได้ สุดท้ายความรู้สึกของผมมันก็ยังอยู่กับ P ผมเจอผู้คนมากมายที่เข้ามาในชีวิตผม แต่ผมก็ไม่เปิดใจรับ เพราะผมยังต้องการที่จะเจอ P ผมอยากเจอเค้ามาตลอด3ปี ตั้งแต่วันที่เค้าไป เพราะสุดท้ายในใจผมก็ยังมีเค้าคนเดียว เธอคือผญ.เพียงคนเดียวที่ผมอยากเจอ ผมยอมปฏิเสธทุกอย่าง เพราะไม่อาจจะเปิดใจรับใครได้อีก ทุกวันในหัวผมมีแต่เธอคนนั้น ผมคถ.เค้าทุกวันและความคถ.มันก็เริ่มทวีคูณขึ้นไปมากขึ้นทุกวันเช่นกัน ผมอยากเจอเค้า อยากคุยด้วย ถ้าได้เจอผมก็อยากถามอยากบอกว่า สบายดีมั้ย? ยังจำกันได้รึป่าว? รู้มั้ยว่าตลอดหลายปีที่ผ่านมาผมไม่เคยลืมเค้าลงเลย คุณคือผญ.เพียงคนเดียวที่ผมภาวนาทุกวันว่าขอให้ได้เจอ คุณคือผญ.คนเดียวที่อยู่ในใจผมตลอดมา หลายครั้งที่ผมฝันถึงเธอ เจอเฟสเจอหลายหนในฝัน แต่เมื่อผมตื่น ผมจะโกรธและโมโหตัวเอง ที่จำฝันไม่ได้ แทบจะร้องไห้เลยด้วยซ้ำ 555
•
แล้วคุณล่ะ(คนอ่าน)มีคนที่แอบแอบรักข้างเดียวมาตลอดบ้างรึป่าว?