ขาไม่เท่ากัน โดนเพื่อนดูถูก

คือเราขาใหญ่ไม่เท่ากันตั้งแต่เด็ก เพราะเกิดมาขาของเราผิดรูปเลยต้องผ่าตัด โตมาก็เดินได้เหมือนคนปกติ แต่เท้าก็จะเป๋ๆนิดหน่อย ถ้าไม่สังเกตก็ไม่รู้ 
ว่าขาเราใหญ่ไม่เท่ากัน ไปไหนก็ใส่แต่กางเกงขายาว
เวลาใส่กระโปรงนักเรียนก็จะใส่ยาวๆจนเพื่อนเรียกว่าอีป้า แต่เราก็ไม่อะไรเพราะชินแล้ว แต่สิ่งที่เราเครียดก็คือเราจะจบม.3แล้ว ต้องออกไปเจอกับสังคมคนมากมาย เครียดสุดคือเรื่องกระโปรงนักศึกษา เพราะอาจจะสั้นไง แล้วแบบขาเราก็เป็นนี่อะ ทั้งอายทั้งกลัวว่าคนอื่นจะมองว่าเราเป็นคนไม่ปกติ คือเราอยากจะให้คนอื่นมองว่าเป็นคนปกติคนนึงนะ เราไม่รู้หรอกนะถ้าออกไปในสังคมข้างนอกจะเป็นยังไงจะมีคนรับในสิ่งที่เราเป็นได้หรือป่าวก็ไม่รู้

เห้อ!!!เหนื่อยใจเหลือเกิน บางทีก็โดนเพื่อนว่า ไอ้เป๋ เกิดมาขาก็ไม่เท่ากัน จะไปทำอะไรได้ เราก็ได้แค่เงียบ แต่ในใจโคตรจะท้อเลย ที่วันๆต้องมาเจอเพื่อนดูถูกแบบนี้ บางทีก็แอบร้องไห้ว่าทำไมต้องเกิดมาเป็นแบบนี้ แต่ก็เนาะคนเรามันเลือกเกิดไม่ได้ ก็ต้องยอมรับในสิ่งที่มันเป็น

เคยฝันอยู่นะ อยากขาสวย  ขาเท่ากัน อยากใส่กางเกง กระโปรงสักครั้ง
แต่ก็เป็นไปไม่ได้เลยยยยย555555😂

มีแค่นี้แหละเรื่องของเรา ต่อไปก็คือเรื่องของอนาคตว่าเราจะอยู่ในสังคมที่มีแต่ผู้คนเยอะแยะได้หรือป่าว
จะมีคนรับในสิ่งที่เราเป็นได้หรือป่าว จะมีเพื่อนใหม่คนไหนจะรับเราในแบบที่เป็นได้ไหมหนอ☺️☺️

ถ้ามีคนที่เป็นแบบเราก็บอกหน่อยน้าาา
จะได้รู้ว่าก็ไม่ได้มีเราคนเดียวที่เป็นแบบนี้
บางทีจะได้ เล่าปัญหาให้กันฟัง จะทำตัวยังไงให้อยู่ในสังคมเหมือนคนปกติไม่ต้องมีใครมองว่าเราแปลก.

อาจจะมีพิมพ์ถูกพิมพ์ผิด พิมพ์ไม่รู้เรื่องก็ขอโทษโดยนะคะ🤗
แค่มาระบาย อึดอัดมานานมากกกกกก