สองปีที่แล้วได้รู้จักน้องคนหนึ่ง นามสมมุติว่าน้องไข่ เธอน่ารัก นิสัยดี เรียนเก่ง เพื่อนๆรัก ไปวัดทุกวันหยุด ฯลฯ คือทำไมมันดีแบบนี้ว้าาาา
ผมก็แอบๆชอบเธอนะ แต่ก็ไม่อะไรมาก พอรู้จักกันมากขึ้น เฮ้อ ทำไมผู้หญิงคนนี้มันดีจัง ยิ้มแย้มแจ่มใส สดใสร่าเริง เหมือนคนไม่มีความทุกข์
และพอได้ฟังจากเพื่อนๆของเธอ เค้าบอกกันว่าไข่เป็นเพื่อนที่ดีมาก ไม่เคยโกรธใครเลย ยิ้มตลอด มีอะไรให้ช่วยก็ทำ ไม่เคยบ่น ไข่เป็นคนดีจริงๆ
หกเดือนผ่านไปผมก็ชอบเธอมาเรื่อยๆ จนค่อยๆแสดงออกแบบเล็กน้อย จนเธอรู้ เธอก็เฉยๆไม่สนใจ ผมลองขยับความสัมพันธ์ใกล้ชิดแบบช้าๆ
เธอก็รับรู้ แต่ไม่มีเสียงตอบรับใดๆทั้งสิ้น เวลาเจอกันก็มีขนมไปฝาก เวลาไปเท่ยวก็มีของเล็กๆน้อยๆไปฝากเสมอ เธอก็ยิ้มหวานรับทุกครั้ง
และก็บอกว่า พี่พอแล้วให้หนูมาเยอะแล้วนะ พอเถอะนะๆๆ
นี่สองปีแล้ว เธอยังคงเดิมทุกอย่าง ผมสืบแล้วเธอยังไม่มีใคร ผมเลยเดาว่า ที่เธอไม่สนใจผม
1. เธอยังไม่สนใจเรื่องนี้
2. เธอไม่ชอบผม ง่ายๆเลย
ช่วงกลางปีผมลองตัดใจจากเธอนะ แบบว่าเจอหน้า(นานๆเจอกันที) ก็จะเฉยๆพูดคุยด้วยนิดหน่อย ไม่มีของฝากอีกต่อไป
ไม่ใช่ผมโกรธเธอนะ แต่ผมพยายามตัดใจ พยายามตัดจริงๆ แต่เชื่อไหม วันนั้น พอผมเจอเธอ เธอยิ้มหวานให้ เธอเข้ามาคุยด้วย
ที่ผมคิดไว้ว่าจะเย็นชากับเธอ ลืมหมด หมดกัน บรรลัย ไปไม่พ้นจริงๆ
วันอาทิตย์นี้ ผมจะได้เจอกับเธออีกครั้ง(เจอกันในงานกลุ่ม) ในรอบสามเดือน ผมจะปฎิบัติตัวดังนี้
เจอหน้ายิ้มๆ ทักทาย แล้วผมจะเดินออกมาให้ไกล ถ้าเธอมาชวนคุยผมจะถามคำตอบคำ ถ้าเธอไม่ชวนคุย ผมจะทำเหมือนเธอเป็นดังสายลม
ที่รู้สึกได้แต่มองไม่เห็น อย่างที่บอก ผมต้องทำแบบนี้ครับ เพราะถ้ายังพูดยังคุย ผมตายครับ ตัดใจไม่ได้แน่นอน เพราะรอยยิ้มของเธอ มันสะกดผมได้จริงๆ
คำถาม - ถ้าคุณเป็นน้องไข่ คุณจะรู้สึกไม่ดีกับผมไหมครับ? ที่ผมจะต้องทำแบบนี้ หรือรู้สึกซิ รู้สึกดีเลย ไปๆสักที
ขอบคุณทุกคำแนะนำครับ
ปล. อย่าบอกว่าเป็นเพื่อนเป็นพี่น้องกันก็ได้ ไม่ได้จริงๆครับ ลองมาแล้ว ยิ่งเจ็บหนัก ต้องตัดใจหักดิบแบบนี้เลยครับ
ขอรบกวนขอถามความรู้สึก ของคุณผู้หญิงทุกท่านครับ (คุณผู้ชาย ก็ตอบได้ครับ)
ผมก็แอบๆชอบเธอนะ แต่ก็ไม่อะไรมาก พอรู้จักกันมากขึ้น เฮ้อ ทำไมผู้หญิงคนนี้มันดีจัง ยิ้มแย้มแจ่มใส สดใสร่าเริง เหมือนคนไม่มีความทุกข์
และพอได้ฟังจากเพื่อนๆของเธอ เค้าบอกกันว่าไข่เป็นเพื่อนที่ดีมาก ไม่เคยโกรธใครเลย ยิ้มตลอด มีอะไรให้ช่วยก็ทำ ไม่เคยบ่น ไข่เป็นคนดีจริงๆ
หกเดือนผ่านไปผมก็ชอบเธอมาเรื่อยๆ จนค่อยๆแสดงออกแบบเล็กน้อย จนเธอรู้ เธอก็เฉยๆไม่สนใจ ผมลองขยับความสัมพันธ์ใกล้ชิดแบบช้าๆ
เธอก็รับรู้ แต่ไม่มีเสียงตอบรับใดๆทั้งสิ้น เวลาเจอกันก็มีขนมไปฝาก เวลาไปเท่ยวก็มีของเล็กๆน้อยๆไปฝากเสมอ เธอก็ยิ้มหวานรับทุกครั้ง
และก็บอกว่า พี่พอแล้วให้หนูมาเยอะแล้วนะ พอเถอะนะๆๆ
นี่สองปีแล้ว เธอยังคงเดิมทุกอย่าง ผมสืบแล้วเธอยังไม่มีใคร ผมเลยเดาว่า ที่เธอไม่สนใจผม
1. เธอยังไม่สนใจเรื่องนี้
2. เธอไม่ชอบผม ง่ายๆเลย
ช่วงกลางปีผมลองตัดใจจากเธอนะ แบบว่าเจอหน้า(นานๆเจอกันที) ก็จะเฉยๆพูดคุยด้วยนิดหน่อย ไม่มีของฝากอีกต่อไป
ไม่ใช่ผมโกรธเธอนะ แต่ผมพยายามตัดใจ พยายามตัดจริงๆ แต่เชื่อไหม วันนั้น พอผมเจอเธอ เธอยิ้มหวานให้ เธอเข้ามาคุยด้วย
ที่ผมคิดไว้ว่าจะเย็นชากับเธอ ลืมหมด หมดกัน บรรลัย ไปไม่พ้นจริงๆ
วันอาทิตย์นี้ ผมจะได้เจอกับเธออีกครั้ง(เจอกันในงานกลุ่ม) ในรอบสามเดือน ผมจะปฎิบัติตัวดังนี้
เจอหน้ายิ้มๆ ทักทาย แล้วผมจะเดินออกมาให้ไกล ถ้าเธอมาชวนคุยผมจะถามคำตอบคำ ถ้าเธอไม่ชวนคุย ผมจะทำเหมือนเธอเป็นดังสายลม
ที่รู้สึกได้แต่มองไม่เห็น อย่างที่บอก ผมต้องทำแบบนี้ครับ เพราะถ้ายังพูดยังคุย ผมตายครับ ตัดใจไม่ได้แน่นอน เพราะรอยยิ้มของเธอ มันสะกดผมได้จริงๆ
คำถาม - ถ้าคุณเป็นน้องไข่ คุณจะรู้สึกไม่ดีกับผมไหมครับ? ที่ผมจะต้องทำแบบนี้ หรือรู้สึกซิ รู้สึกดีเลย ไปๆสักที
ขอบคุณทุกคำแนะนำครับ
ปล. อย่าบอกว่าเป็นเพื่อนเป็นพี่น้องกันก็ได้ ไม่ได้จริงๆครับ ลองมาแล้ว ยิ่งเจ็บหนัก ต้องตัดใจหักดิบแบบนี้เลยครับ