สวัสดีค่ะชาวพันทิป เมื่อคืนเรานอนไม่ค่อยหลับ นอนคิดว่าตัวเองเป็นอะไร จนต้องมาตั้งกระทู้พันทิปหาแนวร่วมว่ามีใครเป็นแบบเราบ้าง หรือว่าเราแปลก?
เราเป็นลูกคนเดียวค่ะ ไม่ค่อยมีเพื่อนด้วย เพราะมีช่วงวัยรุ่นประมาณ 4-5 ปีไปใช้ชีวิตเมืองนอก ทำให้ขาดการติดต่อกับเพื่อนระยะนึง
ตอนแรกเราก็คิดว่าเพราะไปอยู่เมืองนอกรึปล่าวนะ ทำให้ไม่มีเพื่อนเหมือนคนอื่นเค้า
แต่จริงๆ แล้วเรารู้สึกว่า ที่เราไม่ค่อยมีเพื่อนเนี่ย อาจเป็นเพราะเรามีปัญหากับการไปทำความสนิทกับคนอื่น
หลายๆครั้งเรารู้สึกเหงามาก ในไลน์แชท ไม่มีใครคุยด้วยเลยยกเว้นพวก official line ของธนาคาร หรือ ร้านอาหารที่เราไปแอดไว้ดูโปรโมชั่น
ครอบครัวเราก็ไม่ได้ใหญ่ค่ะ นอกจากพ่อกับแม่ ญาติคนอื่นๆก็ห่างๆกัน ไม่ได้ติดต่อกันสนิทเหมือนครอบครัวอื่น
...แต่เอาเข้าจริง เราก็แทบไม่เคยโทรไปคุยกับเพื่อนก่อน หรือมีน้อยครั้งมากที่แชทไปทักเพื่อนก่อน เพราะ
1. กลัวเพื่อนไม่ตอบ หรือ เพื่อนขี้เกียจคุย
2. บางครั้งไม่รู้จะคุยอะไรต่อดีแล้วก็จะรู้สึกอึดอัด
3. มีบ้างที่เพื่อนโทรมาหา เราดีใจนะคะ แต่บางทีเราไม่อยากรับเลยอ่ะ ไม่รู้จะคุยอะไร มันกลัวอึดอัดไปหมด
พอเป็นแบบนี้ ถ้าในชีวิตประจำวันไม่ได้มีโอกาสให้ติดต่อกัน เพื่อนเก่าๆ ก็จะหายไปหมดเลยค่ะ
พอเพื่อนน้อย มันก็เป็นผลให้เราทำอะไรคนเดียวค่อนข้างเยอะ เรารู้สึกเหงานะคะ แต่เราก็แทบไม่เคยชวนเพื่อนออกมาทำอะไรด้วยเลย เพราะ
1. กลัวเพื่อนปฏิเสธไม่มา หรือ มาแล้วไม่สนุก ละอาจจะคิดว่า วันหลังไม่มากับเราแล้ว ไปกับคนอื่นสนุกกว่า
2. รู้สึกว่าไปทำอะไรคนเดียวมันง่ายกว่า ไม่ต้องรอกัน ไม่ต้องเกรงใจใคร
3. มีเหมือนกันค่ะ ที่เพื่อนชวนเราออกไป แต่เรากลับรู้สึกไม่ค่อยอยากไป หรือถ้าเราฝืนออกไป บางทีเราก็รู้สึกอึดอัด ทำตัวไม่ถูก รู้สึกต้องพยายามหาเรื่องคุย ต้องพยายามสนุกร่าเริง => ซึ่งอันนี้จะเป็นเวลาเพื่อนชวนไปกันสองคน แต่จะไม่เป็นถ้าชวนกันไปเป็นกลุ่ม เพราะเราไม่ต้องพยายามคุยมาก เพื่อนจะคุยกันเอง แล้วเราก็แค่ไปแจม มันไหลลื่นกว่า
เราเลยอยากรู้ว่ามีใครเป็นแบบนี้บ้าง แล้วใช้ชีวิตยากมั้ยคะ สับสนในตัวเองมั้ย เราควรทนเหงา หรือ ควรทนอึดอัดมากกว่ากันคะ?
แล้วที่เราเป็นแบบนี้ เพราะว่าเรามีปัญหากับการเข้าสังคมรึเปล่า เพราะเราโตมาแบบลูกคนเดียว ทำให้เราทำตัวไม่ถูกกับเพื่อนวัยเดียวกันรึป่าวคะ?
เลือก tag ยากมากเลย นี่ถือว่าเป็นปัญหาทางจิตรึปล่าวอ่ะคะ
มีใครเคยเป็นมั้ย? เหงาเวลาไม่มีเพื่อน แต่ก็ อึดอัดเวลาต้องคุยกับเพื่อน
เราเป็นลูกคนเดียวค่ะ ไม่ค่อยมีเพื่อนด้วย เพราะมีช่วงวัยรุ่นประมาณ 4-5 ปีไปใช้ชีวิตเมืองนอก ทำให้ขาดการติดต่อกับเพื่อนระยะนึง
ตอนแรกเราก็คิดว่าเพราะไปอยู่เมืองนอกรึปล่าวนะ ทำให้ไม่มีเพื่อนเหมือนคนอื่นเค้า
แต่จริงๆ แล้วเรารู้สึกว่า ที่เราไม่ค่อยมีเพื่อนเนี่ย อาจเป็นเพราะเรามีปัญหากับการไปทำความสนิทกับคนอื่น
หลายๆครั้งเรารู้สึกเหงามาก ในไลน์แชท ไม่มีใครคุยด้วยเลยยกเว้นพวก official line ของธนาคาร หรือ ร้านอาหารที่เราไปแอดไว้ดูโปรโมชั่น
ครอบครัวเราก็ไม่ได้ใหญ่ค่ะ นอกจากพ่อกับแม่ ญาติคนอื่นๆก็ห่างๆกัน ไม่ได้ติดต่อกันสนิทเหมือนครอบครัวอื่น
...แต่เอาเข้าจริง เราก็แทบไม่เคยโทรไปคุยกับเพื่อนก่อน หรือมีน้อยครั้งมากที่แชทไปทักเพื่อนก่อน เพราะ
1. กลัวเพื่อนไม่ตอบ หรือ เพื่อนขี้เกียจคุย
2. บางครั้งไม่รู้จะคุยอะไรต่อดีแล้วก็จะรู้สึกอึดอัด
3. มีบ้างที่เพื่อนโทรมาหา เราดีใจนะคะ แต่บางทีเราไม่อยากรับเลยอ่ะ ไม่รู้จะคุยอะไร มันกลัวอึดอัดไปหมด
พอเป็นแบบนี้ ถ้าในชีวิตประจำวันไม่ได้มีโอกาสให้ติดต่อกัน เพื่อนเก่าๆ ก็จะหายไปหมดเลยค่ะ
พอเพื่อนน้อย มันก็เป็นผลให้เราทำอะไรคนเดียวค่อนข้างเยอะ เรารู้สึกเหงานะคะ แต่เราก็แทบไม่เคยชวนเพื่อนออกมาทำอะไรด้วยเลย เพราะ
1. กลัวเพื่อนปฏิเสธไม่มา หรือ มาแล้วไม่สนุก ละอาจจะคิดว่า วันหลังไม่มากับเราแล้ว ไปกับคนอื่นสนุกกว่า
2. รู้สึกว่าไปทำอะไรคนเดียวมันง่ายกว่า ไม่ต้องรอกัน ไม่ต้องเกรงใจใคร
3. มีเหมือนกันค่ะ ที่เพื่อนชวนเราออกไป แต่เรากลับรู้สึกไม่ค่อยอยากไป หรือถ้าเราฝืนออกไป บางทีเราก็รู้สึกอึดอัด ทำตัวไม่ถูก รู้สึกต้องพยายามหาเรื่องคุย ต้องพยายามสนุกร่าเริง => ซึ่งอันนี้จะเป็นเวลาเพื่อนชวนไปกันสองคน แต่จะไม่เป็นถ้าชวนกันไปเป็นกลุ่ม เพราะเราไม่ต้องพยายามคุยมาก เพื่อนจะคุยกันเอง แล้วเราก็แค่ไปแจม มันไหลลื่นกว่า
เราเลยอยากรู้ว่ามีใครเป็นแบบนี้บ้าง แล้วใช้ชีวิตยากมั้ยคะ สับสนในตัวเองมั้ย เราควรทนเหงา หรือ ควรทนอึดอัดมากกว่ากันคะ?
แล้วที่เราเป็นแบบนี้ เพราะว่าเรามีปัญหากับการเข้าสังคมรึเปล่า เพราะเราโตมาแบบลูกคนเดียว ทำให้เราทำตัวไม่ถูกกับเพื่อนวัยเดียวกันรึป่าวคะ?
เลือก tag ยากมากเลย นี่ถือว่าเป็นปัญหาทางจิตรึปล่าวอ่ะคะ