สวัสดีค่ะ ตอนนี้สับสนกับตัวเองมากจนอยากจะมาปรึกษากับเพื่อนๆว่าจะทำอย่างไงดี อาจจะยาวหน่อยนะคะ
ต้องเกิ่นก่อนนะคะว่าเราอยู่นอเวย์นะคะมาอยู่ที่นี่ตั้งแต่อายุ 16 แล้วเราได้มาเจอแฟนคนนี้ตอนเราอายุ 22 แฟนคนนี้อายุน้อยกว่าเรา 2 ปีค่ะ
เขาเป็นคนดีมากๆ เป็นคนน่ารักครอบครัวเราก็ชอบเขาทุกคน ตอนแรกเราอยู่กันคนละจังหวัดค่ะ แต่พอคบกันได้ประมาณ 1 ปี เราก็ตัดสินใจย้ายมาอยู่ใกล้ๆเขา แล้วเขากับเราก็ย้ายมาอยู่ด้วยกัน ตอนนี้ถ้าจะนับก็คบกันได้ 4 ปีกว่าแล้วค่ะ
แต่เมื่ออาทิตย์ที่แล้วก็มีเรื่องทะเลาะกันจนเราทนไม่ไหวต้องบอกเลิกทั้งๆที่ยังรักอยู่ เพราะเรารู้สึกว่าเขาแปลกไปเลยแอบเช็กโทรศัพท์เขา แล้วก็โป๊ะแตกเลยค่ะดันไปเจอข้อความที่เขาแอบคุยกับผู้หญิงคนอื่นที่ไปเจอกันตอนเขาไปเที่ยวกับเพื่อน ในข้อความก็ประมาณว่าเขาชวนผู้หญิงคนนั้นมาเจอกันแต่ยังไม่ได้ไปเจอกันนะคะ เพราะเราจับได้ก่อน แล้วผู้หญิงคนนั้นก็รู้นะคะว่าเขามีแฟนแล้ว เพราะจากที่อ่านข้อความคือผู้หญิงถามแฟนว่า เจอกันได้แต่แฟนเธอ(คือหมายถึงเรา)จะว่าอย่างไง แฟนเราก็บอกว่าเจอกันแค่เพื่อน ในข้อความเหมือนจะไม่มีอะไรแต่คือตอนนั้นเราเสียใจมาก โกรธมากเราไม่คิดว่าเขาจะทำแบบนี้กับเรา เราเลยทำอะไรไม่ถูกสั่นไปหมดแล้วตอนนั้นเขานอนอยู่ เราก็ปลุกเขามาคุยเลยว่าทำไมทำแบบนี้ เขาก็บอกแค่ว่าไม่มีอะไรแค่คุยแบบเพื่อน เราก็บอกว่าถ้าจะคุยกันแค่เพื่อนจะแอบคุยทำไม ทำไมไม่บอกเราว่า เอออยากคบคนนี้เป็นเพื่อนนะ แล้วข้อความที่ส่งไปหาผู้หญิงคนนั้นมีความคิดถึงความห่วงใยอยู่ในนั้นจนเราตัดสินใจถามเขาว่าชอบผญ คนนั้นหรอ สนใจเขาหรอ เขาก็เงียบ เราเลยยิ่งร้องไห้เพราะที่เขาเงียบคำตอบมันก็ชัดเจนแล้ว เขาก็บอกว่าไม่ได้คิดจะไปไกลกับผญ คนนั้นแค่รู้สึกว่าผญ คนนั้นน่ารักดี แล้วคุยกันถูกคอ แล้วที่ทำให้เราช็อคมากคือเขาบอกกับเราว่าเขาเอาผญ คนนั้นออกจากหัวเขาไปไม่ได้ตั้งแต่กลับมาจากเที่ยว
คือเราก็รู้สึกได้ว่าเขาเปลี่ยนไปตั้งแต่นั้น คือเวลาที่เราจับมือกัน อยู่ข้างกันเขากับไปคิดถึงใครอีกคน เราเลยบอกเลิกเขาเพราะสำหรับเรารับได้ทุกอย่างแต่ขออย่างเดียวอย่าโกหกอย่าคิดนอกใจกันเพราะเรารับไม่ได้จริงๆ พอเราบอกเลิก เขาก็ไม่อยากเลิกร้องไห้บอกว่าไม่ได้เป็นแบบที่เราคิด เขาไม่ได้คิดอะไรจริงๆ แล้วเราก็ไม่ฟังอะไรทั้งนั้นจะเลิกอย่างเดียว พอไปๆมาๆเขาก็บอกว่าแค่ห่างกันสักพักได้ไหมเขายังไม่พร้อมที่จะเสียเราไป แต่เราไม่เอาเราจะเลิก และพอคุยกันไปคุยกันมา เราก็ถามว่าที่เธอเปลี่ยนไปเพราะผญ คนนี้หรอ เขาบอกว่าก็มีส่วนแต่น้อย เขาบอกว่ามันมีเหตุผลอื่นอีก
เขาบอกว่าสองสามเดือนก่อนวันที่จะเลิกกันเขารู้สึกสับสนกับความรู้สึกตัวเอง เขาบอกว่าความสัมพันธ์ของเรามันมีแต่อะไรเดิมๆ ทำงานกลับบ้าน นอน ตื่นไปทำงาน วนลูปอยู่แบบนี้ไม่มีอะไรตื่นเต้น คือเราก็พอจะรู้สึกได้ว่าความสัมพันธ์ของเรามันดิ่งลงเรื่อยๆ เราก็บอกเขาว่าเราพยายามแล้ว เราพยายาที่จะทำให้มันดีขึ้น พยายามจะชวนแฟนไปเที่ยว ไปทำอย่างอื่นด้วยกันจะได้ไม่เบื่อ แต่แฟนก็ปฏิเสธตลอด เราบอกกว่าเราผิดหรอก็คือเราพยายามแล้วแต่เธอไม่ช่วยเราทำอะไรให้มันดีขึ้นเลย เขาบอกว่าเขายอมรับผิดว่ามันผิดที่เขาเองที่ไม่อยากจะทำอะไรที่จะทำให้ความสัมพันธ์ของเรามันดีเหมือนเมื่อก่อน เขาบอกว่าเขาสับสันว่าตอนนี้เขารู้สึกอย่างไงกับเรากันแน่ แล้วในช่วงที่เขาสับสนเขาดันไปเจอผญ คนนั้นเลยทำให้เขายิ่งสับสัน เขาบอกว่าเขารักเรานะรักมากแต่อาจจะไม่เท่ากันเมื่อก่อน เขาบอกว่าอย่าเลิกได้ไหมขอแค่เวลาให้เขาเคลียร์กับตัวเองกับความรู้สึกตัวเองแล้วเขาจะเป็นคนเดิมคนที่รักเราแบบเมื่อก่อน
แต่ตอนนั้นเราโกรธมากไม่อยากจะฟังอะไรทั้งนั้นคือเราเสียใจที่เขารู้ว่าความสัมพันธ์ของเรามันใกล้จะถึงทางตันแต่เขาก็ยังจะไม่พยายามทำอะไรให้มันดีขึ้น ไม่คุยกับเราไม่ช่วยกันแก้ไขแต่ดันไปคิดถึงแต่ผญ คนอื่น เราเลยไล่เขาออกจากบ้าน บอกว่าเราไม่อยากจะเห็นเขาแล้ว ตอนแรกเขาก็ร้องไห้และบอกว่าไม่อยากไปแต่เราเป็นคนเก็บของให้เขาและบอกว่าไปเถอะถ้าชอบผญ คนนั้นมากก็ไปเถอะ เขาก็บอกว่าเขารักเราอย่างนั้นอย่างนี้ แต่สุดท้ายเขาก็ต้องไปเพราะเราไม่เอาแล้ว
ตอนเก็บของให้เขาเราก็จะทิ้งทุกอย่างที่เขาให้เราเราไม่เอาอะไรที่เกี่ยวกับเขาไว้เลย ทั้งของขวัญวันเกิดที่ได้จากเขา รูปถ่ายของเรา เราจะทิ้งแต่เขาก็ไม่ยอมเขาเก็บทุกอย่างไปด้วยและรูปถ่ายคู่กันในเฟสเขาก็ไม่ลบออก พอเขาย้ายออกไปได้ประมาณ 2 วัน เราก็ร้องไห้ตลอด เพราะเรารักเขามาก แล้วเรามานั่งคิดทบทวนว่าที่เราทำมันถูกแล้วใช่ไหม เราจะให้อภัยเขาไม่ได้เลยหรอ
เขาก็ทักมาบอกว่าเขาขอโทษเราคือคนที่เขารักตอนนี้เขาขอแค่เวลาถ้าเราไม่อยากรอก็ไม่เป็นไรเขาเข้าใจแต่เขาอยากจะบอกแค่ว่าเราคือคนที่เขารักที่สุด
คือเราสับสนว่าเราจะรอเขาดีไหม แต่จะรอเพราะอะไร แล้วต้องรอไปนานเท่าไหร่ หรือว่าเราจะเดินหน้าต่อไปแล้วหันมารักตัวเองดี แล้วคือตอนนี้เราอยากจะมีลูกมีครอบครัวที่สมบูรณ์ แต่เขาบอกว่าเขาไม่ชอบเด็กเขาไม่อยากมีและนี้ก็เป็นอีกเรื่องที่ทำให้เขาสับสนว่าจะเอาอย่างไงต่อดี เราจะทำอย่างไงดีค่ะ ขอบคุณค่ะ
จะไปต่อหรือพอแค่นี้
ต้องเกิ่นก่อนนะคะว่าเราอยู่นอเวย์นะคะมาอยู่ที่นี่ตั้งแต่อายุ 16 แล้วเราได้มาเจอแฟนคนนี้ตอนเราอายุ 22 แฟนคนนี้อายุน้อยกว่าเรา 2 ปีค่ะ
เขาเป็นคนดีมากๆ เป็นคนน่ารักครอบครัวเราก็ชอบเขาทุกคน ตอนแรกเราอยู่กันคนละจังหวัดค่ะ แต่พอคบกันได้ประมาณ 1 ปี เราก็ตัดสินใจย้ายมาอยู่ใกล้ๆเขา แล้วเขากับเราก็ย้ายมาอยู่ด้วยกัน ตอนนี้ถ้าจะนับก็คบกันได้ 4 ปีกว่าแล้วค่ะ
แต่เมื่ออาทิตย์ที่แล้วก็มีเรื่องทะเลาะกันจนเราทนไม่ไหวต้องบอกเลิกทั้งๆที่ยังรักอยู่ เพราะเรารู้สึกว่าเขาแปลกไปเลยแอบเช็กโทรศัพท์เขา แล้วก็โป๊ะแตกเลยค่ะดันไปเจอข้อความที่เขาแอบคุยกับผู้หญิงคนอื่นที่ไปเจอกันตอนเขาไปเที่ยวกับเพื่อน ในข้อความก็ประมาณว่าเขาชวนผู้หญิงคนนั้นมาเจอกันแต่ยังไม่ได้ไปเจอกันนะคะ เพราะเราจับได้ก่อน แล้วผู้หญิงคนนั้นก็รู้นะคะว่าเขามีแฟนแล้ว เพราะจากที่อ่านข้อความคือผู้หญิงถามแฟนว่า เจอกันได้แต่แฟนเธอ(คือหมายถึงเรา)จะว่าอย่างไง แฟนเราก็บอกว่าเจอกันแค่เพื่อน ในข้อความเหมือนจะไม่มีอะไรแต่คือตอนนั้นเราเสียใจมาก โกรธมากเราไม่คิดว่าเขาจะทำแบบนี้กับเรา เราเลยทำอะไรไม่ถูกสั่นไปหมดแล้วตอนนั้นเขานอนอยู่ เราก็ปลุกเขามาคุยเลยว่าทำไมทำแบบนี้ เขาก็บอกแค่ว่าไม่มีอะไรแค่คุยแบบเพื่อน เราก็บอกว่าถ้าจะคุยกันแค่เพื่อนจะแอบคุยทำไม ทำไมไม่บอกเราว่า เอออยากคบคนนี้เป็นเพื่อนนะ แล้วข้อความที่ส่งไปหาผู้หญิงคนนั้นมีความคิดถึงความห่วงใยอยู่ในนั้นจนเราตัดสินใจถามเขาว่าชอบผญ คนนั้นหรอ สนใจเขาหรอ เขาก็เงียบ เราเลยยิ่งร้องไห้เพราะที่เขาเงียบคำตอบมันก็ชัดเจนแล้ว เขาก็บอกว่าไม่ได้คิดจะไปไกลกับผญ คนนั้นแค่รู้สึกว่าผญ คนนั้นน่ารักดี แล้วคุยกันถูกคอ แล้วที่ทำให้เราช็อคมากคือเขาบอกกับเราว่าเขาเอาผญ คนนั้นออกจากหัวเขาไปไม่ได้ตั้งแต่กลับมาจากเที่ยว
คือเราก็รู้สึกได้ว่าเขาเปลี่ยนไปตั้งแต่นั้น คือเวลาที่เราจับมือกัน อยู่ข้างกันเขากับไปคิดถึงใครอีกคน เราเลยบอกเลิกเขาเพราะสำหรับเรารับได้ทุกอย่างแต่ขออย่างเดียวอย่าโกหกอย่าคิดนอกใจกันเพราะเรารับไม่ได้จริงๆ พอเราบอกเลิก เขาก็ไม่อยากเลิกร้องไห้บอกว่าไม่ได้เป็นแบบที่เราคิด เขาไม่ได้คิดอะไรจริงๆ แล้วเราก็ไม่ฟังอะไรทั้งนั้นจะเลิกอย่างเดียว พอไปๆมาๆเขาก็บอกว่าแค่ห่างกันสักพักได้ไหมเขายังไม่พร้อมที่จะเสียเราไป แต่เราไม่เอาเราจะเลิก และพอคุยกันไปคุยกันมา เราก็ถามว่าที่เธอเปลี่ยนไปเพราะผญ คนนี้หรอ เขาบอกว่าก็มีส่วนแต่น้อย เขาบอกว่ามันมีเหตุผลอื่นอีก
เขาบอกว่าสองสามเดือนก่อนวันที่จะเลิกกันเขารู้สึกสับสนกับความรู้สึกตัวเอง เขาบอกว่าความสัมพันธ์ของเรามันมีแต่อะไรเดิมๆ ทำงานกลับบ้าน นอน ตื่นไปทำงาน วนลูปอยู่แบบนี้ไม่มีอะไรตื่นเต้น คือเราก็พอจะรู้สึกได้ว่าความสัมพันธ์ของเรามันดิ่งลงเรื่อยๆ เราก็บอกเขาว่าเราพยายามแล้ว เราพยายาที่จะทำให้มันดีขึ้น พยายามจะชวนแฟนไปเที่ยว ไปทำอย่างอื่นด้วยกันจะได้ไม่เบื่อ แต่แฟนก็ปฏิเสธตลอด เราบอกกว่าเราผิดหรอก็คือเราพยายามแล้วแต่เธอไม่ช่วยเราทำอะไรให้มันดีขึ้นเลย เขาบอกว่าเขายอมรับผิดว่ามันผิดที่เขาเองที่ไม่อยากจะทำอะไรที่จะทำให้ความสัมพันธ์ของเรามันดีเหมือนเมื่อก่อน เขาบอกว่าเขาสับสันว่าตอนนี้เขารู้สึกอย่างไงกับเรากันแน่ แล้วในช่วงที่เขาสับสนเขาดันไปเจอผญ คนนั้นเลยทำให้เขายิ่งสับสัน เขาบอกว่าเขารักเรานะรักมากแต่อาจจะไม่เท่ากันเมื่อก่อน เขาบอกว่าอย่าเลิกได้ไหมขอแค่เวลาให้เขาเคลียร์กับตัวเองกับความรู้สึกตัวเองแล้วเขาจะเป็นคนเดิมคนที่รักเราแบบเมื่อก่อน
แต่ตอนนั้นเราโกรธมากไม่อยากจะฟังอะไรทั้งนั้นคือเราเสียใจที่เขารู้ว่าความสัมพันธ์ของเรามันใกล้จะถึงทางตันแต่เขาก็ยังจะไม่พยายามทำอะไรให้มันดีขึ้น ไม่คุยกับเราไม่ช่วยกันแก้ไขแต่ดันไปคิดถึงแต่ผญ คนอื่น เราเลยไล่เขาออกจากบ้าน บอกว่าเราไม่อยากจะเห็นเขาแล้ว ตอนแรกเขาก็ร้องไห้และบอกว่าไม่อยากไปแต่เราเป็นคนเก็บของให้เขาและบอกว่าไปเถอะถ้าชอบผญ คนนั้นมากก็ไปเถอะ เขาก็บอกว่าเขารักเราอย่างนั้นอย่างนี้ แต่สุดท้ายเขาก็ต้องไปเพราะเราไม่เอาแล้ว
ตอนเก็บของให้เขาเราก็จะทิ้งทุกอย่างที่เขาให้เราเราไม่เอาอะไรที่เกี่ยวกับเขาไว้เลย ทั้งของขวัญวันเกิดที่ได้จากเขา รูปถ่ายของเรา เราจะทิ้งแต่เขาก็ไม่ยอมเขาเก็บทุกอย่างไปด้วยและรูปถ่ายคู่กันในเฟสเขาก็ไม่ลบออก พอเขาย้ายออกไปได้ประมาณ 2 วัน เราก็ร้องไห้ตลอด เพราะเรารักเขามาก แล้วเรามานั่งคิดทบทวนว่าที่เราทำมันถูกแล้วใช่ไหม เราจะให้อภัยเขาไม่ได้เลยหรอ
เขาก็ทักมาบอกว่าเขาขอโทษเราคือคนที่เขารักตอนนี้เขาขอแค่เวลาถ้าเราไม่อยากรอก็ไม่เป็นไรเขาเข้าใจแต่เขาอยากจะบอกแค่ว่าเราคือคนที่เขารักที่สุด
คือเราสับสนว่าเราจะรอเขาดีไหม แต่จะรอเพราะอะไร แล้วต้องรอไปนานเท่าไหร่ หรือว่าเราจะเดินหน้าต่อไปแล้วหันมารักตัวเองดี แล้วคือตอนนี้เราอยากจะมีลูกมีครอบครัวที่สมบูรณ์ แต่เขาบอกว่าเขาไม่ชอบเด็กเขาไม่อยากมีและนี้ก็เป็นอีกเรื่องที่ทำให้เขาสับสนว่าจะเอาอย่างไงต่อดี เราจะทำอย่างไงดีค่ะ ขอบคุณค่ะ