ยิ่งอยู่ด้วยกันยิ่งอยากอยู่คนเดียว

ไม่มีความสุขที่ได้อยู่กับแฟน เรากับแฟนอยู่คอนโดเดียวกัน เรียนอยู่สาขาเดียวกัน เจอกันทุกช่วงเวลา 3 ปีแล้วที่เราคบกันมา แรกเราก็โอเคนะที่เขาจะย้ายมาอยู่ด้วย แต่หลังมานี้เราเริ่มอยากอยู่คนเดียว อยากมีพื้นที่ส่วนตัว ตลอด 3 ปีมาเราเป็นฝ่ายถูกกระทำมาตลอดนะ เช่นเรื่องเจ้าชู้ ช่วงหลังๆมาแฟนเราก็ค่อยๆเบาในเรื่องที่เราไม่ชอบลงมาบ้าง(เรื่องเจ้าชู้กับเรื่องสังสรรกับเพื่อน) แต่ทำไมเรายิ่งไม่อยากอยู่ต่อ เหมือนเราฝังใจและเคยเหนื่อยมามากๆ เราภาวนาว่าสักวันเราจะทะเลาะกันและเลิกกันไปเลย ที่มาตั้งกระทู้ไม่ใช่ว่าเพิ่งรู้สึกนะ เรารู้สึกมาระยะยาวแล้ว การที่เราตัดใครสักคนที่อยู่ด้วยกันออกจากชีวิตยากมากเลย ไม่ใช่ยังรักเหมือนเดิม แต่ไม่รู้จะเลิกอย่างไงดี (เขาเป็นคนอารมณ์ร้อนพอสมควร พูดด้วยเหตุผลเขาก็ไม่ฟัง) ไม่ใช่เรามีคนอื่นนะที่อยากอยู่คนเดียว เราแค่เหนื่อยเบื่อที่ต้องเจอเหมือนเลี้ยงลูกอ่ะเอาง่ายๆเลย หาข้าวให้กิน ให้ทำงานที่ค้างเราก็ช่วยทำให้ มันบางครั้งเริ่มบ่อยจนเบื่อที่จะช่วยเขาก็เวลาที่เราทำไปอ่านหนังสือตัวเอง เห้ยเราก็ต้องอ่านเหมือนกันไง และอีกอย่างแฟนเป็นคนนอนดึก ตี 2 ตี3 ชอบทำอะไรกิน ทำให้เราตื่นเพราะเราได้ยินไรนิดหน่อยก็ตื่นแล้วอ่ะ ทำให้เราหงุดหงิดเหมือนนอนไม่พอ บางวันเขาก็ไม่ไปเรียนเพราะเขาจะนอน เราก็ต้องไปเหมือนเรียนไม่รู้เรื่องอ่ะเพราะง่วง บางทีเราอยากทำการบ้านเปิดเพลงคลอๆ เขาก็จะอ่านหนังสือเงียบๆก็บอกให้เราปิดเพลง บางทีดูหนังเงียบคนเดียว เขาก็เปิดอะไรดูเสียงดัง จนเราต้องใส่หูฟัง ซื้ออะไรมากินเราถามแล้วเอาไหมจะได้ซื้อมาเผื่อปากก็บอกไม่เอาไม่หิว พอเราแกะกินเท่านั้นแหล่ะ เราได้กินนิดเดียวทั้งๆที่ถามแล้ว อีกหลายๆอย่าง ใครพอมีคำแนะนำบางไหมค่ะ ปล.เราอยากอยู่คนเดียวจริงๆ