เลสเบี้ยนกับครอบครัวคนจีนเป็นไปไม่ได้เลยหรอ

พอเราโตขึ้นเราก็เหมือนรู้จักตัวเองมากขึ้นคือเราก็ไม่อยากบอกว่าเราเป็นเลสเบี้ยนแบบ100หรอกนะคะเพราะเรารู้สึกว่าคบใครเพราะเรารู้สึกกับคนนั้นไม่ได้หมายความว่าเค้าจะต้องเป็นเพศอะไร ถ้าพูดง่ายๆคือตอนนี้เราแสวงหาความเหมือนอ่ะค่ะ ตลอดเวลาที่ที่บ้านบอกว่าอย่าพึ่งรีบมีแฟนเรียนอยู่สร้างคุณค่าให้ตัวเองก่อนทำงานจบมาเดี๋ยวมันจะมาเอง เราก็จะชอบพูดติดตลกว่า"รักษาคุณค่าจนจะไม่มี-ัวแล้วป๊า" เราก็จะพูดติดตลกแบบนี้ตลอดอ่ะค่ะแต่ข้างในลึกๆเราก็รู้ว่าเราไม่ได้ต้องการแบบนั้น คือเราก็เข้าใจที่บ้านมีเราเป็นลูกคนเดียวเค้าก็คงคาดหวังให้เรามีครอบครัวแบบมีหลานให้เค้าเลี้ยงตามสไตล์คนจีน(ซึ่งเค้าก็จะชอบพูดคำนี้ตลอดเราก็ได้แต่หัวเราะแก้เก้อไป) ในความจริงเราอยากพูดกับที่บ้านมากเลยค่ะแต่เราลองแอบถามๆแล้วคนที่บ้านเค้าก็พูดว่าแบบเออมันอาจจะหวั่นไหวรึเปล่าในความเป็นจริงผู้หญิงก็ต้องคู่กับผู้ชายเราก็รู้เลยว่าถ้าพูดไปคงไม่ยอมรับ อึดอัดมากอยู่ค่ะ คือเราจะสนิทกับแม่มากๆซึ่งเราอยากบอกเค้าเรื่องนี้อยู่ว่าเออเรารู้สึกว่าเราไม่ได้โหยหาเพศตรงข้ามนะเรารู้สึกกับสิ่งที่เหมือนกันมากกว่า แต่เราก็กลัวอยู่ดีอ่ะค่ะกลัวเค้าคิดว่าเออมันเปลี่ยนกันได้อีกอย่างเราไม่ได้เป็นทอมอาจจะเพราะเรียนหญิงล้วนมาพอมามหาลัยก็อยู่คณะที่มีแต่ผู้หญิงกับสังคมเพศที่3ถ้าเราจบออกมาเราอาจจะเปลี่ยน แต่เรารู้สึกว่าเราไม่เปลี่ยนอ่ะค่ะ
ที่เราพิมพ์อาจจะเวิ่นเว้อมากไปหน่อยแต่ก็อยากถามทุกคนว่าเราควรพูดกับแม่เราดีไม๊คะเรื่องนี้หรือปล่อยเงียบให้เค้าคิดว่าเราก็เป็นปกติของเราแค่เรายังไม่มีแฟน เราอยากพูดอ่ะค่ะแต่เรากลัวผลที่จะตามมาเพราะถ้าแม่รู้ยังไงเค้าก็อาจจะเอาไปปรึกษาคนอื่นในบ้าน อยากถามความเห็นเพื่อนๆว่าถ้าเป็นเพื่อนๆจะทำยังไงกันบ้างคะ ขอบคุณค่ะ