ความเหงากับเมืองใหญ่

ผมอยู่ในช่วงวัยรุ่นนะคับแต่รู้สึกหดหู่มากๆ จากที่เมื่อก่อนผมเคยมีความสุขมากกว่านี้ เวลามีเรื่องอะไรที่ทำแล้วสนุกสนานตื่นเต้นมีความสุขก็ปกติ แต่พอมาตอนนี้ผมกลับไม่มีความสุขเหมือนเมื่อก่อนเลย ไม่ว่าจะทำ

ไม่คิดเลยว่าชีวิตจะมาถึงจุดนี้ จุดที่เราเองไม่เหลือใคร ไม่มีแม้แต่ที่จะมาคอยพูดคุย ไม่น่าเชื่อว่าความรักของคนๆหนึ่งที่มอบให้คนๆหนึ่งไปอต่ได้รับกลับมาคือความเสียใจ ต้องเป็นคนแบบไหน ถึ่งทำได้ขนากนี้ เก

ไม่รู้ว่าคนอื่นจะเป็นเหมือนเราไหมรู้สึกเหมือนอยู่ตัวคนเดียวทั้งทั้งที่ก็มีครอบครัวไม่ว่าจะแม่น้องญาติทุกคนก็ดูมีที่พึ่งทุกคนมีเพื่อนมีคนให้โทรหามีคนให้พูดคุยเวลารู้สึกไม่ดีทุกคนรอบตัวเรามีคนให้ปรึกษาม

ผมสามารถย้ายไปอยู่ในบ้านของพ่อกับครอบครัวใหม่พ่อได้มั้ยคับ ตามหัวข้อคับ แม่ผมเป็นเมียนอกสมรสของพ่อ แม่ผมแอบมีผม เกิดผมเสร็จแม่ก็ทิ้งไปกับคนใหม่ทันที ผมเกลียดแม่มากๆ ไม่รู้เพราะอะไร แม่ไม่เคยส่งเสียผม

เหมือนกับว่า เราอยู่กับความเหงาที่ปกติ.....................แล้วก็เบื่อทุกสิ่งรอบๆตัว และก็ไม่รู้จะทำอะไร บวกกับ เป็นคน Introvert อยู่ 50% เพื่อนก็มีแฟน บางคนบ้านไกล ไม่ชอบเล่นเกมส์ หนังก็ไม่รู้จะดูเร

ความรู้สึกเหงานี่มันเป็นความรู้สึกที่รุนแรงเนอะ มองไปบนท้องฟ้า ก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าอวกาศที่อ้างว้างและว่างเปล่า จะว้าเหว่เท่ากับหัวใจของเราตอนนี้ไหม ใครที่สถานะตอนนี้เป็นแบบนี้เหมือนกับผม คุยกันได้ม

ใครเป็นบ้างคะ?? https://youtu.be/P5VFTPL3Er4?si=M0Rg-CtpuoKwl1tU

สวัสดีค่ะ ตามหัวข้อคือเรา 31 ปีแล้ว แต่เป็นคนอายุ 31 ที่ไม่มีสมบัติ ไม่มีเงินเก็บ มีหนี้สินรอชำระทุกเดือน และยังหางานทำไม่ได้ อยู่ตัวคนเดียว เรียกว่าไม่มีครอบครัวเพราะไม่ได้ติดต่อ เนื่องจากปัญหาครอบคร

มีใครเป็นบ้างมั้ยมันเหงา หดหู่ หดหู่มากๆ ทั้งที่เมื่อก่อนเราเป็นคนร่าเริงแล้วมีหลายๆอย่างทำให้เราต้องห่างออกมาจากกลุ่มเพื่อนฝูงไม่ได้ทะเลาะหรืออะไรกันเฟมือนเราเอาตัวเองออกมาจากสังคมที่วุ่นวาย แต่วันนี

ผมจะเล่าเรื่องของผมนะคับ คือผมอะยอมเค้าทุกอย่างทำตามสิ่งที่เค้าอยากให้ทำที่เค้าวันมันดีอย่างนั้นอย่างงี้ ผมยอกทำมันหมดทุกอย่างทั้งที่ไม่ได้รู้สึดชอบเลยอะไรสักนิด แต่ผมก็ไม่เคยบ่นมันสักครั้ง ผมว่างแผนช