สวัสดีครับ ตอนนี้แฟนผมป่วยหนักมาจนไม่รู้สึกจัวเลยรอเวลาไปอย่างเดียวซึ่งต้องรอดูอาการชั่วโมงต่อชั่วโมงครับ เอาจริงๆเราเลิกกันไปแล้วแต่เรายังมีความรู้สึกดีๆให้กันอยู่วิ่งมาราธอนด้วยกันตีแบดด้วยกันแข่งแบดมินตันด้วยกัน แล้วจู่ๆเค้าจะมาจากผมไปแบบนี้ไม่ได้มันกระทันมากเกินไป แล้ววันที่ผมย้ายไปทำงานกรุงเทพก่อนที่เขาจะป่วยได้ไม่ถึงเดือน ผมไม่ได้บอกเค้าเลยเค้าก็หาผม ใรวันที่เขาป่วยเค้าถามหาแต่ผมแต่ผมไม่ทราบข่าววาาเค้าป่วย ขนผมรู้ข่าวก็เมื่อเค้าไม่รู้สึกตัวแล้ว ผมก็กลับมาหาเขาเลย แต่สภาพเค้าตอนนี้ผมทำใจไม่ได้เลย ผมอยากจะขอโทษเค้าในเรื่องไม่ดีต่างๆเค้าก็ไม่รับฟังแล้ว ได้แต่จับมือแล้วร้องให้ เพราะพูดอะไรไม่ออกแล้ว ได้แต่โทษตัวเองทำไมตอนนั้นทำตัวแบบนั้น ทำไมเราไม่รักเค้าให้มากในขณะที่เค้ารักผมมาก แต่จะมาสำนึกผิดในตอนนี้ก็คงไม่ทันแล้ว
ตอนที่ผมกลับมาวันแรกผมจับมือเค้าแล้วบอกเค้าว่าผมกลับมาแล้วผมรู้สึกว่าเค้าอยากจับมือผมแต่เค้าไม่มีแรงจะกำมือผม ผมกินไม่ได้นอนไม่หลับเลย ทั้งสงสาร ทั้งรัก ทั้งเสียใจ มันปนกันไปหมด ผมใจหวิวตลอดเวลาหายใจไม่ทั่วท้องเลย เหมือนจะเป็นลมตลอดเวลา
แฟนผมกำลังเสีย
ตอนที่ผมกลับมาวันแรกผมจับมือเค้าแล้วบอกเค้าว่าผมกลับมาแล้วผมรู้สึกว่าเค้าอยากจับมือผมแต่เค้าไม่มีแรงจะกำมือผม ผมกินไม่ได้นอนไม่หลับเลย ทั้งสงสาร ทั้งรัก ทั้งเสียใจ มันปนกันไปหมด ผมใจหวิวตลอดเวลาหายใจไม่ทั่วท้องเลย เหมือนจะเป็นลมตลอดเวลา