แชร์วิธีรักษาสิวจากการแพ้ครีมในอินเทอร์เน็ตด้วยตนเอง

อยากแชร์วิธีการรักษาสิวบนใบหน้าของเราตั้งแต่มัธยม3จนถึงปัจจุบันปี1 เราไม่ใช่รีวิวเวอร์หรือบอวตี้บ๊อกเกอร์อะไรนะแต่เราเห็นคนที่แพ้ครีมที่ขายในอินเตอร์เน็ตแล้วอยากแบ่งปันวิธีการรักษาเราเป็นคนมีสิวตั้งแต่ประถมเลยเพราะครูที่โรงเรียนจับแต่งหน้าบ่อยแล้วตอนนั้นเรายังไม่รู้จักคลีนซิ่งโทนเนอร์อะไรต่างๆที่เอาไว้ล้างหน้าทั้งนั้นสิ่งเดียวที่เราเอาไว้ใช้ล้างเครื่องสำอางค์ออกจากใบหน้าก็คือสบู่แคร์ใช่ค่ะมันคือสบู่ทำความสะอาดผิวกายแต่ตอนนั้นด้วยความที่ไม่รู้คิดว่ามันคงล้างหน้าได้เหมือนกัน(ใช้สบู่เหลวอาบน้ำนะแต่ซื้อสบู่แคร์มาล้างหน้าไม่รู้ตอนนั้นคิดยังไง) พอเอามาล้างเครื่องสำอางค์หลังจากนั้นสิวก็เริ่มปะทุเรื่อยๆมีตลอดทั้งเดือนค่ะไม่ขาดไม่ว่าจะช่วงประจำเดือนมาเหลือไม่มา(เราประจำเดือนมาตั้งแต่11) ตอนนั้นแม่ก็บอกว่าอาจเป็นเพราะฮอร์โมนด้วยทำให้มีสิวก็เลยคิดว่าคงจะใช่พอเริ่มเข้ามัธยมเราก็เริ่มหาผลิตภัณฑ์บำรุงผิวหน้าม.1ใช้แค่โฟมล้างหน้าอย่างเดียวจำไม่ได้ว่าใช้ของอะไรแต่พอม.2เพื่อนเริ่มทักว่าสิวขึ้นเยอะจังเลยเราก็เริ่มหาผลิตภัณฑ์อะไรที่มันรักษาสิวได้เร็วและทำให้หน้าเราขาวใสตอนนั้นไปเจอครีมขมิ้นไพลสดชื่อแบรนด์อะไรจำไม่ได้ป้าซื้อมาให้ใช้ค่ะแกคงโดนหลอกขายมาอีกทีแล้วคงไม่กล้าใช้เราก็เลยดลองใช้ดูตอนใช้แรกๆมีแต่คนทักว่าไปทำอะไรมาหน้าใสมากกกเรานี่โคตรภูมิใจเลยในที่สุดก็ได้สัมผัสกับคำว่าหน้าใสกับเค้าสักทีแต่มีช่วงนึงที่เราเป็นประจำเดือนแล้วสิวขึ้นที่คางเราก็เลยคิดว่าหยุดใช้ครีมก่อนดีกว่าเพราะว่าเมนส์หมดสิวก็คงหมดตามไปเองประเด็นคือกลัวเปลืองครีมด้วย

จังหวะเลิกใช้แค่3วันที่เป็นเมนส์นี่แหละค่ะพอวันที่4 อยู่ๆสิวก็มาจากไหนเยอะแยะไม่รู้แบบพรั่งพรูกันขึ้นเต็มหน้าเลยขึ้นจนนอนตะแคงแทบไม่ได้เพราะทับสิวแล้วมันเจ็บมันเป็นสิวคล้ายพื้นลมพิษเลยแต่มีการอักเสบมีหนองระบมมากเราไม่รู้จะทำยังไงให้มันยุบก็เลยปล่อยไว้แบบนั้นไม่ใช้ครีมยาแต้มาสิวหรืออะไรเลยมันก็ตามสภาพไม่ยุบไปยังไงซะทีทีนี้เราเลยหาทุกวิธีเลยค่ะที่จะทำให้สิวยุบตอนนั้นคิดว่าตัวเองแพ้ครีมตัวนั้นแน่ๆก็เลยเลิกใช้ไปเลยหาผลิตภัณฑ์ตัวอื่นใช้แทนไปเจอครีมดอกดาวเรืองอะไรก็ไม่รู้เพราะความที่มันเป็นดอกดาวเรืองเราคิดว่ามันน่าจะธรรมชาติน่าจะไม่มีสารอันตรายก็เลยลองใช้แต่แพคเกจมันก็นั่นล่ะค่ะเหมือนครีมกวนเองหลังบ้านตอนนั้นด้วยความที่อยากสิวหายก็เลยลองใช้ดูเห็นมันทำมาจากดอกดาวเรืองคงไม่เป็นไรหรอกปรากฏว่ายิ่งใช้ยิ่งแพ้ค่ะยิ่งใช้สิวยิ่งขึ้นใช้ไปยังไม่ถึงครึ่งเลยค่ะต้องหยุดใช้กระทันหัน
ไม่รู้จะไปพึ่งอะไรแล้วเลยเข้ามาหาข้อมูลในพันทิปดูเค้าว่าให้ใช้เวชสำอางค์ยารักษาสิวไอ้เราก็ลองดูแม่เราแนะนำให้ใช้ผงพิเศษเราก็ลองใช้

ข้างล่างนี้คือสิ่งที่เราใช้รักษาสิวตลอดตั้งแต่ม.3-ปัจจุบันค่ะ


ตัวนี้เราใช้แต้มสิวค่ะตอนใช้อาจแสบจิ๊ดๆ(ซื้อจากร้านขายยา)

ตัวนี้ใช้แต้มสิวเหมือนกันค่ะแต่เราจะใช้ตอนกลางคืนเพราะมันค่อนข้างแรงสิวแห้งเร็วมากเราจะใช้เฉพาะวันที่อยากสิวยุบเร็วแต่ขี้เกียจผสมผงพิเศษกับมะนาวก็จะใช้ตัวนี้(ซื้อจากร้านขายยา)



ผงพิเศษตราร่มชูชีพเราใช้ผสมน้ำแต้มก่อนนอนค่ะแต่มันไม่ทันใจเราเลยผสมมะนาวแทนสิวจะแห้งเร็วกว่าค่ะแต่แสบมากๆเช่นกัน(ซื้อจากร้านขายยา)

อโลเวล่าเจลตอนแรกที่เราใช้น่าจะของภูมิพฤกษาซื้อในเซเว่นกระปุกเล็กกว่านี้มากๆแต่ว่าตอนนี้มันหาซื้อไม่ได้กระปุกนี้ใช้ตั้งแต่ม.6ค่ะจนทุกวันนี้ยังไม่หมดเลย
ใช้แล้วเย็นสบายมากส่วนใหญ่เราใช้ก่อนนอนโบกเยอะๆเลยแต่ใครอยากหน้าฉ่ำวาวทั้งวันก็ใช้ตอนนี้ทาตอนเช้าก็ได้ค่ะฉ่ำแน่แต่ทาไม่มีใครมาโดนหน้าตอนเหงื่ออกถ้ามีคนมาโดนหน้าปุ๊ปสัมผัสมันจะเมือกๆค่ะ
(ซื้อจากโลตัส)


สิวยุบลงเยอะมากๆเหลือก็แต่รอยเราก็ใช้ตัวนี้รักษารอยสิวเหม็นนะคะแต่รอยสิวก็ลดลงดีจริงๆเราใช้ทั้งตอนเช้าทั้งก่อนนอนเลย(ซื้อจากร้านขายยา)


เคยอ่านกระทู้ไหนมาก็ไม่รู้เขาว่าแดดเป็นต้นเหตุหนึ่งจองกันเกิดสิวถ้าจะรักษาสิวต้องใช้กันแดดด้วยเราเลยใช้ตัวนี้ทาทุกวันค่ะอยู่ในห้องก็ทา(ซื้อจากวัตสัน)


ยูเซอร์รีนตัวนี้เพิ่งเริ่มใช้ค่ะตกเป็นทาสการตลาดค่ะเขาโปรโมทว่าดีกันเต็มทวิตเตอร์ไอ้เราทนไม่ไหวก็จัดมาใช้ซะที่ใช้เพราะตอนมาอยู่มหาลัยเราน่าจะแพ้น้ำ+แชมพูสระผมปรากฎว่าสิวผดสิวอักเสบที่เคยขึ้นยุบลงจริงๆค่ะตัวนี้เราใช้ทั้งเช้าทั้งก่อนนอนเลยใช้ก่อนที่จะใช้พวกยาแต้มสิวในวันที่สิวขึ้นใช้ก่อนทาผลิตภัณฑ์ที่เป็นครีมบำรุง(ซื้อจากร้านขายยา)

สิ่งที่ใช้จริงๆแต่ไม่ได้ถ่ายรูปไว้มีอีกชิ้นนึงคือครีมพอนด์ซองชมพูที่มีส่วนผสมของวิตามินB3มีส่วนผสมของสารกันแดดตอนเราซื้อมันมักจะตรงกับช่วงลดราคาค่ะซองละ19บาทราคาเต็มเท่าไหร่ไม่รู้แต่ตอนนี้มันหมดเราทิ้งซองไปแล้วยังไม่ได้ซื้อมาใช้ต่อเลย

ถ้าใครเข้ามาอ่านจนจบก็ขอฝากไว้นะคะว่าครีมทุกตัวที่หาซื้อยากๆต้องสั่งจากตัวแทนเท่านั้น90%กวนเองค่ะผสมเองนักเลงพอทั้งนั้นถ้าหาซื้อไม่ได้ตามร้านค้าร้านขายยาหรือห้างสรรพสินค้าชั้นนำทั่วไปอย่าไปใช้เลยค่ะอันตรายมากเรามีญาติที่เปิดบ.รับทำเครื่องสำอางค์เป็นแบรนด์ตัวเองเรารู้มาบ้างว่าขั้นตอนกระบวนการมันมักง่ายขนาดไหน(พึ่งจะสืบตอนแพ้หนักๆนั่นแหละค่ะก่อนหน้านี้เค้าบอกผสมอะไรก็เชื่อ) ถึงจะป่าวประกาศว่ามีแลปตรวจวิจัยกันสารพัดสารเพก็นั่นแหละค่ะสุดท้ายก็คนงานพม่านั่งแพคกันหัวหมุนสบู่หลากสีส่วนผสมเดียวกันหมดค่ะแค่เปลี่ยนสีพอเอาไปติดแบรนด์ก็ไปเขียนส่วนผสมเอาเองสีน้ำตาลก็กาแฟสีม่วงก็เมล็ดองุ่นหรือว่าจะเป็นครีมต่างๆที่อ้างว่าทำมาจากสมุนไพรใช่ค่ะใช้สมุนไพรเป็นส่วนผสมแค่ผสมไปแค่พอรู้ว่าเป็นสมุนไพรเท่านั้นแหละค่ะส่วนผสมอื่นเป็นอะไรบ้างก็ไม่รู้ส่วนใหญ่จะเป็นสารที่ค่อนข้างอันตราย
มะหาดขมิ้นไพรสดว่านหางจระเข้ดาวเรืองล่าสุดก็ทานาคาระวังไว้ค่ะแพ้ขึ้นมามันรักษาลำบาก

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่