ก่อนอื่นเราขอไม่บอกนะคะว่าเป็นพนักงานของ ธ.อะไร แต่เรื่องมีอยู่ว่า แฟนเราเป็นสถาปนิกทำออกแบบและรับเหมาก่อสร้างส่วนเราก็เป็นแม่บ้านปกติก็ทำงานช่วยแฟน ตอนหลังมาเรากับแฟนก็แยกกันอยู่แต่ไม่ได้มีปัญหาส่วนตัวอะไรกันนะคะ เราป่วยมีโรคประจำตัวเลยกลับมาอยู่ที่บ้านแม่ ส่วนแฟนก็ดูแลหน้างานอยู่ตามต่างจังหวัดที่เค้ารับงานไว้ เรื่องมันเกิดตอนที่รถของเราเป็นขื่อเราเองเป็นเจ้าของ ที่ใช้อยู่เกิดอุบัติเหตุพอซ่อมเสร็จ แฟนเราเลยยกให้น้องสาวของแฟนไปใช้รับส่งลูกของน้องสาวไปโรงเรียนและให้ผ่อนชำระต่อ แต่เรื่องก็เริ่มเกิดตอนที่น้องสาวของแฟนมีปัญหากับสามีแล้วแยกทางแล้วปล่อยรถให้โดนยึด ก็มีพนักงานของทางธนาคารโทรมาติดตามเจรจาปับญาตรงนี้โดยโทรหาเราซึ่งมีชื่อเป็นเจ้าของรถ และโทรหารแฟนที่เป็นคนค้ำ โดยจะมีน้องพนักงงานคนนี้ตามเคสของเรา ตอนแรกๆก็พูดกับเราน้ำเสียงน่าฟังนะคะ หลังๆเริ่มเสียงแข็งเรา จนเราเองก็แปลกใจ จนมีวันหนึ่งแฟนเรากลับมาหาเราที่บ้านแม่ตามปกติ เราก็เลยเห็นไลน์ของน้องคนนี้เด้งที่รู้ว่าเป็นน้องพนักงานธนาคารคนนี้เพราะน้องเค้าใช้ ตัวย่อของธนาคารตามท้ายชื่อในไลน์ เราเลยถือวิสาสะเข้าไปเปิดอ่าน คำว่าช็อกหูดับพึ่งเคยเจอกับตัว น้องเค้าส่งรูปคู่น้องเค้ากับแฟนเรามาทางไลน์ เรานี้งงเป็นไก่ตาแตกเลยค่ะ เราก็ไปไล่อ่านข้อความ จนถึงบางอ้อเลยค่ะว่าทำไมหลังๆมาน้องเค้าถึงไม่มาตามเรื่องกับเราทำไมเงียบ ที่แท้น้องเค้าก็ไปเสนอตัวเป็นที่ปรึกษากับแฟนเราไปๆมาๆปรึกษากันท่าไหนไม่รู้ ถึงขั้นน้องคนนั้นที่ทำงานอยู่ สนง.ใหญ่ กรุงเทพฯวิ่งแจ้นมาหาแฟนเราถึงหน้างานต่างจังหวัด เราไม่รู้ว่าเค้า2คนถึงขั้นไหน อะไรยังไง เราถามแฟน เค้าก็ยอมรับ ขอโทษ เราตัดเลยนะเราให้เค้ากลับไปหน้างานในวันนั้นเลย น้องคนนั้นก็พยายามแสดงตัวอยากให้เรารู้ว่าตัวเองเป็นใคร ถึงขั้นโพสต์รูปคู่แฟนเราแล้วแท็กหาแฟนเราในเฟส แต่แฟนเราลบทิ้ง  แล้วตั้งรูปโปรไฟล์ในโซเชียลมีแบคกราวเป็น ห้องของแฟนเรา ในรถของแฟนเราบ้าง แต่เสียดายที่ความลับไม่มีในโลก เพื่อนๆเราแคปฯ ทันแล้วส่งมา ทีนี้ละคะข้อมูลของน้องคนนี้ก็หลั่งไหลมาให้เรารับรู้ทุกอย่าง จากเพื่อนๆผู้ว่างงานของเรา ทั้งสำคัญไม่สำคัญ ตั้งแต่น้องเค้ามีลูกติดกี่คน บ้านอยู่ไหน พ่อ แม่ ชื่ออะไร แม้กระทั้งแฟนเก่าเค้าชื่ออะไร แอบมาหาแฟนเราบ่อยไหม แต่นั่นไม่สำคัญหรอกค่ะเพราะเราคิดว่าพ่อแม่เราเลี่ยงเรามาอย่างดีเราไม่ควรต้องมาเจอกับเรืาองแบบนี้ เราตัดคือตัดแต่แฟนเราก็ตามง้อ เรากลับมองว่าที่เค้าตามง้อเพราะเค้ากลัวจะเสียหัวโขนที่เค้าสวมอยู่ น้องคนนั้นเค้าไม่รู้หรอกค่ะว่ากิจการที่เค้าใฝ่ฝันอยากมาเป็นคุณนายถึงขั้นลาออกจากงาน มันเป็นกิจการของทางครอบครัวเรา ที่เราเอาเรื่องนี้มาโพสต์ เพราะเราอยากจะมีที่ระบาย บางอย่างเราก็โพสต์ให้คนในโลกความเป็นจริงของเรารู้ไม่ได้ ใครมีคำแนะนำหรือข้อคิดอะไรดีๆอ่านแล้วทำให้สะบายใจขึ้นแนะนำหน่อยนะคะ ขอบคุณค่ะ^^🙏🏻🙏🏻🙏🏻