สวัสดีคะ คืออยากจะปรึกษาหลายๆคน คะ
เรากับแฟนคบกับมาตอนนี้ประมาณ2 ปีเกือบ 3 ปีแล้วคะ มีลูกด้วยกัน 1 คนนะคะ เอาตรงๆก็ไม่ได่ตั้งใจ แต่ก็เก็บเข้าไว้ เขารักลูกนะคะ รักเราในคำพูดของเขา
เขาย้ายมาอยู่บ้านเราได้ประมาณ 1 ปี ด้วยนิสัยของเขา ที่ตั้งแต่เช้านอน ไม่ได้ทำอะไร ยอมรับว่าแรกๆเขาก็ทำบ้าง ก็มีทิ้งขยะช่วยบ้าง พาแม่ไปซื้อของบ้าง ก็มีช่วยนิดหน่อยคะ และนิสัยแม่เรา ที่ขี้บ่นที่สุดเลย ตั้งเเต่เช้าเช้าคือตั้งแต่6 โมงเลยนะคะ แน่นอนเราก็ชินแล้ว
แต่ด้วยที่เขาอาจจะไม่ชิน การที่แท่เราบ่นทำให้ เขาไม่ชอบ ถึงเเม่เราจะบ่นแต่เเม่เรา ก็ซื้อของกินที่เขาชอบให้ตลอดซื้อเสื้อผ้ารองเท้าให้ตลอด จนมา3-4 เดือนที่ผ่าน เขากลับบ้าน และ ไปเที่ยวกับเพื่อน พอกลับมา เขาหนักกว่าเดิม ไม่ออกจากห้อง ถ้าออกก็คืออกไปกินข้าว อาบน้ำ กิน และก็มานอน ทำให้แม่เราไม่ชอบกับนอสัยเเบบนี้ และก็เรียกพ่อของแฟนเรามาคุยด้วย แต่เขา ไม่ยอมพูดอะไรไม่ตอบอะไร พ่อเขาหนักใจมาก วันนั้นที่พ่อเขามาที่บ้านเรา แฟนของเราเมามาก อาละวาดหนัก ถีบพัดลมและถือมีดเราไม่รู้นะคะว่าเขาจะเอาไปทำอะไร แต่พ่อเราเขาเข้าใจว่า แฟนเราจะเอามาแทงเรา พ่อเราโมโหมาก ถึงกับบอกให้พ่อของแฟนเราพาเขากลับไป พ่อเรารับไม่ได้ จนตกดึก เขาหนีออกจากบ้านเราไป เขาไม่เคยบอกอะไรกันเรา เขาจะบอกแต่เพื่อนของเขาว่าเขาคิดอะไร ทำอะไร ซึ่งเราไม่รู้เลย
ตอนนี้เราไม่รุ้นะคะว่าเขาอยู่ที่ไหน แต่ด้วยความที่เราก็รู้สึกโล่งใจนะคะ ที่ไม่ต้องมาทนแม่กับแฟนเราทะเลาะกันอีก แต่ก็มีเหงาๆบ้าง จนทำให้ความรู้สึกของเรา แปลกไปเราเฉยชากับเขา และ เราพูดไม่เหมืแนเดิมกับเขา แต่ไม่ใช่ว่าเราไม่รักเขานะคะ เรารักเขา เราต้องทนกับเรื่องเเบบนี้มานาน จนเหนื่อยมากๆ
เขามีผู้หญิงคนอื่นคุยกับคนอื่นบอกรักคนอื่นตั้งแต่เราคบกันแรก แน่นอนว่าเรายอม เพราะเราคิดส่าสักวันเขาก็คิดได้ และเเน่นอนเขาทำเราก็ทำ เขาคุยกับคนอื่นเราก็คุย นี่คือช่วงแรกที่เราคบกันนะคะ เขาไปมีอะไรกับคนอื่น เราก็จะไปมีอะไรกับคนอื่นเช่นกัน แต่บาวครั้งเราเหนื่อยมาก เราก็ปล่อยเขาจะทำอะไรก็ทำ จนมาถึงช่วงปีใหม่ปี61 เราไปมีอะไรกับคนอื่นช่วงที่เขาไปทำงาน เขารู้และจับได้ซึ่งเราไม่ปฏิเสธ เราขอโทษเขา และขอให้เขาให้อภัย เเละเขาทำร้ายเราเขาอาจจะไม่ได้ตั้งใจ ศอกของเขาโดนตาของเรา ทำให้ ตาของเราบวมมาก และช้ำ ไปถึงด้านในตา แน่นอน เขาคงรู้สึกผิดนิดนึงเเหละ แต่พี่ชายของเรารู้เลยต่อยเขากลับไป โดยให้เหตุผล ว่า ไม่มีใครเคยทำกับเราแบบนี่ กว่าเราจะหานก็ประมาณ 1-2 อาทิตย์ เราก็ไปรรตามปกติ และหลังจากนั้นเราก็ไม่เคยมีใคร ไม่คุยกับผุ้ชายคนไหนเลย แต่เขาก็ยังทำ เขาคุย เรามารู้ว่าเราท้องตอนเราท้องได้2-3 เดือนแล้ว แฟนเราเขาก็รับผิดชอบเราคิดว่าเรื่องผู้หญิงเขาจะหยุดแต่ไม่เลย เขาคุยกับอื่นเหมือน เดิม บอกรักเหมือนเดิม บอกคิดถึง พูดคำพูดกับคนอื่นโดยที่ไม่เคยพูดกับเราด้วยซ้ำ ในเฟสเราไม่ได้ตั้งสถานะกัน หากคนไม่รู้จักจริงก็จะไม่รู้ว่าเรามีแฟน ไม่รู้ว่าเขามีแฟน วันสำคัญต่างๆเขาไม่เคยให้ของขวัญเรา ไม่เคยแม้แต่พูดแฮปปี้เบิร์ดเดย์ด้วยซ้ำ ไม่เคยในวันครบรอบ ที่จะบอกกันด้วยซ้ำเอาจริงๆเขาจำไม่ได้เลยด้วยซ้ำ ช่วงที่เราท้องและยังอยู่ที่หอ เรากลับมาบ้าน เขาพาผู้หญิงมาที่ห้องเรา มานอนกับผู้หญิงคนนั้นที่ห้องเรา ก่อนวันครงรอบของเรา แน่นอน เราจับได้ แต่เขาไม่เคยขอโทษเรา อราก็ให้อภัยเขา พอเขามาอยู่ที่บ้านเรานานๆเขาได้ ไปเที่ยวกับเพื่อน เขาก็ไปมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่นอีก แน่นอนคะที่เราเล่า ยังไม่ใช่ทั้งหมดที่เราจับได้ เขาคุยกับคนอื่น โทรหาคนอื่น กดไลค์ กดว้าว หาเฟสสาวๆอยู่ทุกวัน จนเราเฉยๆไปเอง
และทุกครั้งที่เราทะเลาะกัน เป็นเราที่รู้สึกผิดเราง้อเขาทุกครั้ง หายโกรธเองทุกครั้ง จนนั้นแหละ คะ เหิดเหตุที่พิมไปตามด้านบน. ตอนนี้เขาไม่อยูาบ้านเราไม่รู้อยู่ที่ไหนนะคะ เขาให้ผลเราว่า เขาอยู่ที่นี่ไม่ได้พ่อกับแท่บีบีเขาให้ออกไปเอง ไม่มีใครรักเขา ไม่มีใครเห็น้ขาเหมือนคนในครอบครัว ซึ่งเขาไม่เคยบอกเราเลยในขณะที่อยู่ด้วยกัน เขาบอกแต่เพื่อนของเขา เขาติดเพื่อนมาก ทุกๆวันที่เราคุยกันตอนนี้ มีแต่เราที่ถามเขา เขาบอกเรานะคะ อยากซื้อบ้าน อยากซื้อรถ และไปอยู่ก้วยกัน แต่เขากลับไม่ทำอะไรเลย งานไม่ทำ อยู่กินไแปวันๆ หาเฟสผู้หญิงทุกวัน เราเคยทะเลาะกันเรื่องนี้เขาก็บอกเรา ว่าแค่ดูเฉย
จนวันนึงเราเหนื่อยและสุดจะทนกับเขา จนบอกเขาว่า
“ถ้าเพื่อนของเธอทำให้ชีวิตเธอมีความสุขอยู่ได้ โดยที่ไม่มีเรากับลูก เราก็ขอให้เธอ มีความสุขกับชีวิตที่เธอเลือกเธอเลือกได้เเละเธอเลือกแบบนี้ การที่เราทำแบบนี้ไม่ใข่เราไม่รักเธอแต่เพราะเรารักเธอเกินไป ตามเธอเกินไปมันจ้ทำเรื่องราวของเรายิ่งแย่ลง
คำขอโทษ และคำถามที่ว่าเหนื่อยไหม ไม่เคยออกจากปากเธอเลยสักครั้ง หากที่เราตัดสินใจวันนี้ เราลังเลนะ สงสารลูกนะที่วันข้างหน้าไม่มีพ่อที่รักเขา
ถ้าโทษจะมาบอกว่าเรา ทิ้งเธอตอนที่เธอลำบาก ถ้าเธอย้อนกลับไป เราอยู่กับเธอตลอดเกือบจะ3 ปีที่ผ่านมา เเม้ในวันที่เราไม่ค่อยมีตังจะกินข้าวในวันเราอยู่กับเธอโดยไม่มีเพื่อนเธอ
ความรักของเราเกิดจากการโกหกตั้งแต่แรกเธอพูดโกหกมา100 ครั้งแล้วจะให้เรา เชื่อที่เธอพูดจริงอยู่แค่ครั้งเดียวลงยังไง “
แต่เขา พูดกับเราว่า เราคิดจะทิ้งเขาตั้งแต่เเรก เขาบอกเปบี่ยนไป เขาบอกเราไม่รักเขา และเขาบอกว่าวันที่เขาลำบากเราทิ้งเขา แน่นอนเพราะคำพูดพูดนี้เราถึงเลิกกับเขาไม่ลง ทุกๆวันนี้เราคุยกับเขาไม่กี่ประโยค เราดเป็นฝ่ายทักไปก่อน ถามเขาก่อน บอกเขาก่อน
อยากถามทุกวันว่า
ถ้าเราเลิกกับเขา มันจะดูไม่ดีรึเปล่า เราก็สงสารเขานะและรักเขา แต่เราก็เหนื่อย เป็นฝ่ายตามมันเหนื่อย และพอจะหยุดตามก็ไม่ได้ เขาหาว่าเราเปลี่ยนไป
ชีวิตคู่แสนห่วย
เรากับแฟนคบกับมาตอนนี้ประมาณ2 ปีเกือบ 3 ปีแล้วคะ มีลูกด้วยกัน 1 คนนะคะ เอาตรงๆก็ไม่ได่ตั้งใจ แต่ก็เก็บเข้าไว้ เขารักลูกนะคะ รักเราในคำพูดของเขา
เขาย้ายมาอยู่บ้านเราได้ประมาณ 1 ปี ด้วยนิสัยของเขา ที่ตั้งแต่เช้านอน ไม่ได้ทำอะไร ยอมรับว่าแรกๆเขาก็ทำบ้าง ก็มีทิ้งขยะช่วยบ้าง พาแม่ไปซื้อของบ้าง ก็มีช่วยนิดหน่อยคะ และนิสัยแม่เรา ที่ขี้บ่นที่สุดเลย ตั้งเเต่เช้าเช้าคือตั้งแต่6 โมงเลยนะคะ แน่นอนเราก็ชินแล้ว
แต่ด้วยที่เขาอาจจะไม่ชิน การที่แท่เราบ่นทำให้ เขาไม่ชอบ ถึงเเม่เราจะบ่นแต่เเม่เรา ก็ซื้อของกินที่เขาชอบให้ตลอดซื้อเสื้อผ้ารองเท้าให้ตลอด จนมา3-4 เดือนที่ผ่าน เขากลับบ้าน และ ไปเที่ยวกับเพื่อน พอกลับมา เขาหนักกว่าเดิม ไม่ออกจากห้อง ถ้าออกก็คืออกไปกินข้าว อาบน้ำ กิน และก็มานอน ทำให้แม่เราไม่ชอบกับนอสัยเเบบนี้ และก็เรียกพ่อของแฟนเรามาคุยด้วย แต่เขา ไม่ยอมพูดอะไรไม่ตอบอะไร พ่อเขาหนักใจมาก วันนั้นที่พ่อเขามาที่บ้านเรา แฟนของเราเมามาก อาละวาดหนัก ถีบพัดลมและถือมีดเราไม่รู้นะคะว่าเขาจะเอาไปทำอะไร แต่พ่อเราเขาเข้าใจว่า แฟนเราจะเอามาแทงเรา พ่อเราโมโหมาก ถึงกับบอกให้พ่อของแฟนเราพาเขากลับไป พ่อเรารับไม่ได้ จนตกดึก เขาหนีออกจากบ้านเราไป เขาไม่เคยบอกอะไรกันเรา เขาจะบอกแต่เพื่อนของเขาว่าเขาคิดอะไร ทำอะไร ซึ่งเราไม่รู้เลย
ตอนนี้เราไม่รุ้นะคะว่าเขาอยู่ที่ไหน แต่ด้วยความที่เราก็รู้สึกโล่งใจนะคะ ที่ไม่ต้องมาทนแม่กับแฟนเราทะเลาะกันอีก แต่ก็มีเหงาๆบ้าง จนทำให้ความรู้สึกของเรา แปลกไปเราเฉยชากับเขา และ เราพูดไม่เหมืแนเดิมกับเขา แต่ไม่ใช่ว่าเราไม่รักเขานะคะ เรารักเขา เราต้องทนกับเรื่องเเบบนี้มานาน จนเหนื่อยมากๆ
เขามีผู้หญิงคนอื่นคุยกับคนอื่นบอกรักคนอื่นตั้งแต่เราคบกันแรก แน่นอนว่าเรายอม เพราะเราคิดส่าสักวันเขาก็คิดได้ และเเน่นอนเขาทำเราก็ทำ เขาคุยกับคนอื่นเราก็คุย นี่คือช่วงแรกที่เราคบกันนะคะ เขาไปมีอะไรกับคนอื่น เราก็จะไปมีอะไรกับคนอื่นเช่นกัน แต่บาวครั้งเราเหนื่อยมาก เราก็ปล่อยเขาจะทำอะไรก็ทำ จนมาถึงช่วงปีใหม่ปี61 เราไปมีอะไรกับคนอื่นช่วงที่เขาไปทำงาน เขารู้และจับได้ซึ่งเราไม่ปฏิเสธ เราขอโทษเขา และขอให้เขาให้อภัย เเละเขาทำร้ายเราเขาอาจจะไม่ได้ตั้งใจ ศอกของเขาโดนตาของเรา ทำให้ ตาของเราบวมมาก และช้ำ ไปถึงด้านในตา แน่นอน เขาคงรู้สึกผิดนิดนึงเเหละ แต่พี่ชายของเรารู้เลยต่อยเขากลับไป โดยให้เหตุผล ว่า ไม่มีใครเคยทำกับเราแบบนี่ กว่าเราจะหานก็ประมาณ 1-2 อาทิตย์ เราก็ไปรรตามปกติ และหลังจากนั้นเราก็ไม่เคยมีใคร ไม่คุยกับผุ้ชายคนไหนเลย แต่เขาก็ยังทำ เขาคุย เรามารู้ว่าเราท้องตอนเราท้องได้2-3 เดือนแล้ว แฟนเราเขาก็รับผิดชอบเราคิดว่าเรื่องผู้หญิงเขาจะหยุดแต่ไม่เลย เขาคุยกับอื่นเหมือน เดิม บอกรักเหมือนเดิม บอกคิดถึง พูดคำพูดกับคนอื่นโดยที่ไม่เคยพูดกับเราด้วยซ้ำ ในเฟสเราไม่ได้ตั้งสถานะกัน หากคนไม่รู้จักจริงก็จะไม่รู้ว่าเรามีแฟน ไม่รู้ว่าเขามีแฟน วันสำคัญต่างๆเขาไม่เคยให้ของขวัญเรา ไม่เคยแม้แต่พูดแฮปปี้เบิร์ดเดย์ด้วยซ้ำ ไม่เคยในวันครบรอบ ที่จะบอกกันด้วยซ้ำเอาจริงๆเขาจำไม่ได้เลยด้วยซ้ำ ช่วงที่เราท้องและยังอยู่ที่หอ เรากลับมาบ้าน เขาพาผู้หญิงมาที่ห้องเรา มานอนกับผู้หญิงคนนั้นที่ห้องเรา ก่อนวันครงรอบของเรา แน่นอน เราจับได้ แต่เขาไม่เคยขอโทษเรา อราก็ให้อภัยเขา พอเขามาอยู่ที่บ้านเรานานๆเขาได้ ไปเที่ยวกับเพื่อน เขาก็ไปมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่นอีก แน่นอนคะที่เราเล่า ยังไม่ใช่ทั้งหมดที่เราจับได้ เขาคุยกับคนอื่น โทรหาคนอื่น กดไลค์ กดว้าว หาเฟสสาวๆอยู่ทุกวัน จนเราเฉยๆไปเอง
และทุกครั้งที่เราทะเลาะกัน เป็นเราที่รู้สึกผิดเราง้อเขาทุกครั้ง หายโกรธเองทุกครั้ง จนนั้นแหละ คะ เหิดเหตุที่พิมไปตามด้านบน. ตอนนี้เขาไม่อยูาบ้านเราไม่รู้อยู่ที่ไหนนะคะ เขาให้ผลเราว่า เขาอยู่ที่นี่ไม่ได้พ่อกับแท่บีบีเขาให้ออกไปเอง ไม่มีใครรักเขา ไม่มีใครเห็น้ขาเหมือนคนในครอบครัว ซึ่งเขาไม่เคยบอกเราเลยในขณะที่อยู่ด้วยกัน เขาบอกแต่เพื่อนของเขา เขาติดเพื่อนมาก ทุกๆวันที่เราคุยกันตอนนี้ มีแต่เราที่ถามเขา เขาบอกเรานะคะ อยากซื้อบ้าน อยากซื้อรถ และไปอยู่ก้วยกัน แต่เขากลับไม่ทำอะไรเลย งานไม่ทำ อยู่กินไแปวันๆ หาเฟสผู้หญิงทุกวัน เราเคยทะเลาะกันเรื่องนี้เขาก็บอกเรา ว่าแค่ดูเฉย
จนวันนึงเราเหนื่อยและสุดจะทนกับเขา จนบอกเขาว่า
“ถ้าเพื่อนของเธอทำให้ชีวิตเธอมีความสุขอยู่ได้ โดยที่ไม่มีเรากับลูก เราก็ขอให้เธอ มีความสุขกับชีวิตที่เธอเลือกเธอเลือกได้เเละเธอเลือกแบบนี้ การที่เราทำแบบนี้ไม่ใข่เราไม่รักเธอแต่เพราะเรารักเธอเกินไป ตามเธอเกินไปมันจ้ทำเรื่องราวของเรายิ่งแย่ลง
คำขอโทษ และคำถามที่ว่าเหนื่อยไหม ไม่เคยออกจากปากเธอเลยสักครั้ง หากที่เราตัดสินใจวันนี้ เราลังเลนะ สงสารลูกนะที่วันข้างหน้าไม่มีพ่อที่รักเขา
ถ้าโทษจะมาบอกว่าเรา ทิ้งเธอตอนที่เธอลำบาก ถ้าเธอย้อนกลับไป เราอยู่กับเธอตลอดเกือบจะ3 ปีที่ผ่านมา เเม้ในวันที่เราไม่ค่อยมีตังจะกินข้าวในวันเราอยู่กับเธอโดยไม่มีเพื่อนเธอ
ความรักของเราเกิดจากการโกหกตั้งแต่แรกเธอพูดโกหกมา100 ครั้งแล้วจะให้เรา เชื่อที่เธอพูดจริงอยู่แค่ครั้งเดียวลงยังไง “
แต่เขา พูดกับเราว่า เราคิดจะทิ้งเขาตั้งแต่เเรก เขาบอกเปบี่ยนไป เขาบอกเราไม่รักเขา และเขาบอกว่าวันที่เขาลำบากเราทิ้งเขา แน่นอนเพราะคำพูดพูดนี้เราถึงเลิกกับเขาไม่ลง ทุกๆวันนี้เราคุยกับเขาไม่กี่ประโยค เราดเป็นฝ่ายทักไปก่อน ถามเขาก่อน บอกเขาก่อน
อยากถามทุกวันว่า
ถ้าเราเลิกกับเขา มันจะดูไม่ดีรึเปล่า เราก็สงสารเขานะและรักเขา แต่เราก็เหนื่อย เป็นฝ่ายตามมันเหนื่อย และพอจะหยุดตามก็ไม่ได้ เขาหาว่าเราเปลี่ยนไป