อยากถามกึ่งระบายครับ เพราะไม่รู้จะไปทางไหนดี
เรื่องคือ ผมไปบอกชอบผู้หญิงคนนึง เธอเป็นคนติดซีรีย์ และ ติ่งเกาเหลาเอามากๆครับ หลังจากบอกชอบไปเธอก็ตกลงคุยกัน แรกๆที่คุยกันตัวติดกันมาก ใช้เวลาด้วยกันบ่อยมากๆ แต่เวลาผ่านไปไม่ถึงเดือน เธอก็พลิกหน้ามือไปเลยครับ
ไม่ค่อยคุยกันวันนึงคุยแชทกันไม่ถึง 5 ประโยคเลย อย่าถามถึงโทรหาเลยนะ ขนาดแชทยังแทบไม่ตอบ ถามเธอ เธอก็บอกว่ารู้สึกเบื่อกับทุกอย่าง เอาแต่ดูซีรีย์ทั้งวันทั้งคืน
อาการแบบนี้คือ ผมโดนลองใจ หรือ ลอยแพ หรือเธอต้องการพื้นส่วนตัวคืน ? แต่อย่างน้อยเราก็น่าจะคุยกันดีๆบ้างก็ได้ไม่ใช่หรอครับ นี่กลายเป็นเหมือนโกรธผมตลอดเวลาทั้งๆที่เพื่อนของเธอ เธอไม่เคยดูโกรธหรือหงุดหงิดเลย มีแต่ผมที่เป็นแบบนี้ใส่ เป็นแบบนี้มาร่วมครึ่งเดือนแล้ว นี่ก็แทบไม่ได้เจอกันเลยตั้งแต่เธอเป็นแบบนี้
ขอคำแนะนำ หรือกำลังใจหน่อยครับ ผมพยายามที่จะไม่คิดหรือหวังอะไรเพิ่มไปมากกว่านี้ พอใจเริ่มดีขึ้นนิดนึง พอเธอตอบแชทมา ใจมันก็จึ้กแล้วก็ หน่วงไปเลยครับ ขอบคุณครับ
ปล.ผมไม่เคยมีเรื่องให้เธอระแวงนะครับ
แบบนี้คือ ลองใจ/ดูใจ หรือ ปล่อยลอยคลองครับ
เรื่องคือ ผมไปบอกชอบผู้หญิงคนนึง เธอเป็นคนติดซีรีย์ และ ติ่งเกาเหลาเอามากๆครับ หลังจากบอกชอบไปเธอก็ตกลงคุยกัน แรกๆที่คุยกันตัวติดกันมาก ใช้เวลาด้วยกันบ่อยมากๆ แต่เวลาผ่านไปไม่ถึงเดือน เธอก็พลิกหน้ามือไปเลยครับ
ไม่ค่อยคุยกันวันนึงคุยแชทกันไม่ถึง 5 ประโยคเลย อย่าถามถึงโทรหาเลยนะ ขนาดแชทยังแทบไม่ตอบ ถามเธอ เธอก็บอกว่ารู้สึกเบื่อกับทุกอย่าง เอาแต่ดูซีรีย์ทั้งวันทั้งคืน
อาการแบบนี้คือ ผมโดนลองใจ หรือ ลอยแพ หรือเธอต้องการพื้นส่วนตัวคืน ? แต่อย่างน้อยเราก็น่าจะคุยกันดีๆบ้างก็ได้ไม่ใช่หรอครับ นี่กลายเป็นเหมือนโกรธผมตลอดเวลาทั้งๆที่เพื่อนของเธอ เธอไม่เคยดูโกรธหรือหงุดหงิดเลย มีแต่ผมที่เป็นแบบนี้ใส่ เป็นแบบนี้มาร่วมครึ่งเดือนแล้ว นี่ก็แทบไม่ได้เจอกันเลยตั้งแต่เธอเป็นแบบนี้
ขอคำแนะนำ หรือกำลังใจหน่อยครับ ผมพยายามที่จะไม่คิดหรือหวังอะไรเพิ่มไปมากกว่านี้ พอใจเริ่มดีขึ้นนิดนึง พอเธอตอบแชทมา ใจมันก็จึ้กแล้วก็ หน่วงไปเลยครับ ขอบคุณครับ
ปล.ผมไม่เคยมีเรื่องให้เธอระแวงนะครับ