อยู่ๆก็กลายเป็นคนที่เกลียดงานแต่ง

ตามหัวข้อเลยครับ มันเป็นความรู้สึกที่กระอักกระอ่วม จากการที่ตัวเองแพลนที่จะแต่งงานหลายรอบ แต่สุดท้ายก็พบแต่ความล้มเหลว มันเหมือนกลายเป็นแผลในใจ

ที่ผ่านมาเวลาเห็นคนรู้จักได้แต่งงาน
ก็จะรู้สึกยินดี ปะปนไปกับความอิจฉาเขา

ผมเป็นคนนึงที่ศรัทธาในความรักมาก
คบหากับใครก็วาดฝันอนาคตไว้ ทำงานเก็บเงิน สร้างอนาคต สร้างครอบครัวจริงจังกับใครสักคน

แต่สุดท้ายฝันนั้นมันก็พัง
ครั้งสุดท้ายที่มันพัง เมื่อไม่นานมานี้ คนๆนี้ผมรักมาก เป็นแรงผลักดันให้ผมทำอะไรหลายๆอย่าง
เพื่อทำให้ตัวเองดีขึ้น เพื่อให้เขาสบายในอนาคต

แต่ตอนนี้ไม่มีอีกแล้ว
ตอนนี้รู้สึกไม่อยากยินดีกับใคร
ไม่อยากได้รับเชิญไปงานใคร

วันนี้ญาติแต่งงาน แม่ผมเป็นแขกญาติผู้ใหญ่รับไหว้ ผมก็ปฏิเสธที่จะไปร่วมพิธี

ผมรู้ว่าไม่สมควรทำแบบนี้ ไม่ใช่ไม่แยกแยะ
อต่ผมทำใจไม่ได้จริงๆ เวลาเห็นคนอื่นแต่งงานรักกันมีความสุข แล้วนึกภาพตามว่าเป็นตัวผมกับคนที่ผมรัก ผมทำใจไม่ได้