เด็กที่เติบโตมากับพ่อแม่แต่แยกทางกันตอน 2 ขวบ แม่ปล่อยให้อยู่กับตายายที่บ้านนอกแต่ไม่มีสาธารณูปโภคที่ดี บ้านตายายทำนาเลี้ยงแบบตามมีตามเกิด ไม่อนุญาติให้พ่อไปเลี้ยงเพราะเลิกลากันไม่ดี ส่วนตัวเองก็ทำงานหาเช้ากินค่ำเป็นหมอนวด จนตัวพ่อเด็กทนไม่ไหวกับสภาพที่ปล่อยให้ลูกต้องอยู่กับสภาพที่ตื่นมากับกองฉี่ ขี้ไก่ ภาษาที่พูดจาก็ไม่สุภาพ สภาพแวดล้อมที่ไม่นึกไม่ออกว่าจะมีอะไรดีขึ้น จึงเอาลูกมาเลี้ยงเองตอนลูกได้5 ขวบ ระหว่างนั้นแม่ก็ทำมาหากินอาชีพเดิมแต่เปลี่ยนหลักแหล่งไปที่ตปท. กลับมาครั้งนึงจะเอาลูกไปอยู่สามคืนแต่จะคอยขอเงินจากอดีตสามีเพราะไม่มีเงิน ลูกอยากกินหรือทำอะไรก็ไม่ทำให้ เอาแต่นอน จนไม่ถึงสามคืนแม่ต้องเอาลูกส่งคืนพ่อเพราะไม่มีแรงเลี้ยงบ่นเอาแต่ว่าเหนื่อยจากทำงาน และมีปัญหากับทางที่ไปนวดว่าโดนโกงและหนีกลับไทย มาจนถึงเด็ก 6 ขวบ แม่เด็กก็ไม่เคยที่จะมาหาเด็กแต่จะโทรมาคุยบ่อยๆ ทางแม่เด็กไปทำมาหากินอยู่อเมริกาและได้แต่งงานกับคนที่นั่น ส่วนทางเด็กพ่อก็พาไปอยู่ที่ตปทที่ที่พ่อเด็กอยู่ จน 3 ปีเริ่มมีปัญหาเด็กเริ่มมีพฤติกรรมแปลกๆ และได้รับรายงานจากรร. บ้างและเข้าสังคมยาก ระหว่างนั้นทางย่าที่ต้องคอยรับส่งไปกลับรร. เริ่มออกอาการว่าเป็นเด็กที่เลี้ยงยากและไม่รู้จักช่วยเหลือตัวเอง กลายเป็นภาระที่เค้าต้องแบกรับจึงตัดสินใจคุยกับทางแม่เด็กว่าเมื่อไหร่จะเอาลูกไปเลี้ยงดู แต่คำตอบนั้นคือต้องให้ลูกเรียนจบก่อน คำถามคือ หากคุณตกอยู่ในสถานการณ์ที่เป็นเด็กคุณจะทำอย่างไร ซึ่งใจจริงเด็กอยากไปอยู่กับแม่ และหากคุณเป็นแม่เด็กคุณจะทำอย่างไร
คุณคิดอย่างไรหากคุณเป็นเด็กคนนึงที่ต้องย้ายมาอยู่ตปทกับพ่อทั้งที่รู้ว่าแม่ก็แต่งงานใหม่ที่ตปทแต่ยังไม่รับไปเลี้ยง