ความรู้สึก.....ผมควรทำแบบไหนดีครับ

คือเรื่องมันเปฌนแบบนี้ครับทุกคนคือก่อนหน้านี้ผมทำงานอยู่อีกที่หนึ่งซึ่งมันไกลจากบ้านผมผมเลยเลือกเช่าห้องอยู่คนเดียวใน ตอนนั้นผมได้คุยกับพี่ที่ทำงานผมอยู่คนนึ่งซึ่งเขาก็มีแฟนเขาอยู่แล้วแต่ก็คุยกันมาเรื่อยๆซึ่งตอนแรกมันก็เหมือนพี่เขาจะเล่นๆกับผมแต่ด้วยผมคุยกับเขาอยู่คนเดียวครับมันเลยทำให้เรา2คนไม่ใช่แค่เล่นๆเรา2คนเริมรู้สึกดีต่อกันครับต่อจากนั้นก็มีไปไหนมาไหนด้วยกันบ้างครับมีมาเจอกันบ้างครับแต่แฟนเขาก็ไม่รู้นะครับแต่เราทะเลาะกันมาตลอดครับเขายอมผมบ้างส่วนมากผมยอมเขาเขาบ้างครับเราอยู่แบบนี้กันมาได้ประมาณเข้าเดือนที่7-8ทะเลาะกันหนักขึ้นจนห่างกันไม่คุยกันเป็นวันจากวันมาเป็น3-4วันในที่ผมพี่ก็เริ่มหาคนใหม่ให้แต่คนในที่ทำงานผมไม่มีใครรู้เรื่องเรา2คนนะครับมีแค่เราและเพื่อนที่ทำงานร่วมกับเขาที่รู้อยู๋คนนึงจากนั้นพี่ที่ร้านผมได้หาคนใหม่ผมก็คุยจากนั้นเราก็กลับมาดีกันผมก็ไม่ได้ติดต่อกับคนที่พี่ที่ทำงานผมติดต่อให้จนเดือนที่9ผมต้องลาออกจากที่ทำงานนั้นเพื่อกลับมาอยู่บ้านผมวันสุดท้ายที่ผมว่าผมลาออก ผมพึ่งได้ยินคำว่ารักจากเขา  มันเป็นคำแรกที่เขาพูดกับผมจนมาถึงตอนนี้ผมยังจำมันได้ดีครับตอนนั้นเรายังติดต่อกันอยู่แต่พอมันไม่ได้เจอกันเหมือนที่ก่อนเราเริ่มคุยกันหน่อยลงจนมันมีเรื่องเข้ามาเรื่อยๆๆผมรับได้แรกๆยังแก้ปัญหาได้อยู่แต่หนักเข้าเรื่องสุดท้ายที่ผมปล่อยเขาไปเป็นเพราะเรืองผมไปคุยกับคนอื่นตอนที่เราทะเลาะกันแต่เขาคิดว่าผมหกหลังเขามาตลอดตอนนั้นเขาเลืออกจะขึ้นรูปคู่กับแฟนเขาตั้งตัลว่ารักกันดีมันเป็นอะไรที่แบบผมว่าผมควรพอล่ะผมก็ปล่อยเขาไปโดยไม่อธิบายอะไรเพราะผมก็คิดว่าที่ผ่านมาผมก็ทำเขาเจ็บมามากพอแล้ว ตอนนี้ ผมก็ยังเป็นห่วฃงเขาอยู่นะครับแต่ผมกลับไปจุดนั้นไม่ได้แล้วตอนนันเขาบล็อกผมหมดทุกทางผมก็โอเครกลับสิ่งที่เขาเลือกครับจากนั้นผมก็ได้มาเริ่มงานที่ใหม่มาเจอกับคนใหม่ผมครับเขายอมรับผมได้ทุกอย่างค่อยอยู่ข้างผมครับตลอดเวลาเขาบอกเขาจะรอผมถาม่าตนใฟม่เขาดีมั้ยเขาดีครับเพราะเขาก็ไม่มีแฟนเขาดูแลผมดีมาตลอดจนมาผมเริ่มคุยกับเขาคุยมาเรื่อยๆๆคนเก่าผมเขาเลิกบล็อกผมผมก็กลับไปเป็นไอ้ขี้เเพ้คนเดิมได้สักพักแต่คนใหม่ผมเขาก็ไม่ได้อะไรจากนั้นผมก็ส่องเขามาตลอดจนตอนนี้ผมก็ยังส่องอยู๋จากนั้น1เดือนปู๋เขาเสียผมก็ทักไปให้กำลังใจเขาเเค่นั้นครับก็มีคุยบ้างแต่ก็ครับผมทักไปตอนนั้นมันทำให้รู้เราคงเป็นได้แค่คนร็จักกันจริงๆผมทำการยอมผมเริ่มชัดเจนกับคนใหม่ผมต่อจากนั้นแต่ยอมรับในใจยังมีเขาอยู่ครับยังส่องอยู่จากนันคนเก่าผมเขาก็เข้ามาดูสตรี่ในเฟสผมทุกอันจนวันก่อนเขาแชร์เพลง ถ้าบังเอิญ ผมไปฟังแล้วมันยังทำให้ผมร็สึกยังมีน้ำตาแต่เรื่องนี้เเฟนใหม่ผมยังไม่รู้แล้ววันนี้ผมตื่นมาเขาได้บล็อกผมทุกช่องทางถามว่าผมโว๊ยวายเหมือนแต่ก่อนมัยไม่ครับผมโอเครครับไม่มีน้ำตาครับผมเลยโทรไปทำเพื่อนเขาครับว่าทำไมเขาถึงบล็อกผมผมได้คำตอบกลับมาครับว่าเพื่อนเขาแค่ไปเล่าเรื่องผมให้เขาฟังครับผมก็โอเครครับไม่ได้อะไรต่อจากนันผมสมัครไอจีไอจีหนึ่งเพื่อค่อยส่องเขาครับผมเข้าไปดูสตรี่เขาครับเขาลงว่า ตอนแรกก็คิดถึงตอนนี้เกลียด ผมรู้สึกเสียใจนะครับแต่ถามคนใหม่ผมผมทิ้งเขาได้มั้ยผมตอบได้เลยว่าผมทิ้งเขาไม่ได้แน่นอนครับเพราะผมจะไม่ทำให้เขาเจ็บเหมือนที่ผมเคยโดยมาแน่นอนครับ แต่ความรู้สึกในวันนี้มันยังร็สึก ยังอยากเป็นเพื่อนกับคนเก่าไม่ได้อยากให้เกลียดอยากจบแบบดีๆถึงในวันนั้นเราจะจบกันไม่ดีเท่าไร  ผมยังหวงเขสอยู่เสมอยังค่อยมองดูอยู่ยีงค่อยเป็นกำลังใจให้เขาเสมอไม่ว่าเรื่องอะไรเพราะเขาเป็นคนคิดมากล่ะอารมณ์ร้อนครับ มันผิดมั้ยครับที่ผมยังรู้สึกแบบนี้กับคนเก่าคนนั้น เขายังเป็นอดีตที่ผมยังอยากกลับไปแก้ไขเรื่องราวที่ผ่านมานะครับแต่ทุกอย่างมมันสายไปแล้วที่จะแก้ไขผมก็เข้าใจแต่ความรู้สึกวันนี้มันยังคงเป็นห่วงยังค่อยดูยังอยากรู้ความเป็นอยู่ของเขาอยู่ไม่มากไม่น้อยก็ขอให้ได้ส่องก็พออ้ะครับถามว่ายังรักมั้ยคว่ชามทรงจำที่ผ่านมาพอกลับไปคิดมันยังมีน้ำตาครับ  ผมอยากรู้ครับมีใครเคยเป็นเหมือนผมมั้ยครับ ผมไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะผมยังรักเขาหรือเพราะอะไรกันแน่  ผมผิดมั้ยครับที่เป็นแบบนี้.....ผมรู้ว่ามันแย่มากครับผมควรทำยังไงดีครับ