สวัสดีครับผมมีเรื่องจะปรึกษา ผมคบกับแฟนมา3ปี เดี๋ยวทะเลาะเดี๋ยวดี แฟนผมเป็นคนทำงานเก่ง แล้วก็เงินเดือนเยอะกว่า และหน้างานเขาค่อนข้างเครียด
ส่วนผมหน้างานธรรมดา ไม่เครียด
ผมก็ทำหน้าที่แฟนคือไปรอกลับบ้าน 2-3 ทุ่มก็รอ รีดผ้าบ้าง และพาเธอไปกินข้าวบ้าง
แต่ปัญหาคือ นิสัยผมคือคนเฉยๆ จืดๆ ชีวิตจืดๆไม่มีสีสัน ไลฟ์สไตล์ผมคือ อ่านหนังสือ เล่นเกมส์ ชอบอบยู่บ้าน
วันนึงแฟนผมเขาเริ่มคุยกับคนใหม่ๆ ไม่เชิงจีบนะครับแค่คุยเล่นๆ จนเราทะเลาะกัน ผมเลยห้ามเขาคุยกับคนอื่น เขาเลิกคุยครับ หลังจากเลิกคุย
เวลาเขาต้องอยู่กับผมในวันหยุดเขาจะทำหน้าเซ็งๆเบื่อๆ ผมก็ถามเป้นอะไรไหม เขาบอกเขาเบื่อเล่าเรื่องตลกให้ฟังหน่อย
ผมก็พยายามเล่าแต่มันไม่ตลกสำหรับเขา เขาบอกเลิกเล่าเถอะ จะนอนกลางวันละ มันไม่ตลกเลย...
หลังจากนั้นเราทะเลาะกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง อยู่หลายครั้ง เรามีปัญหาทะเลาะเดิมๆคือผมไม่ได้ดั่งใจเค้า ทำอะไรเค้าจะไม่ถุกใจ
เขาบอกมไม่รู้จักโต ไม่ความเป็นผู้นำ ทำอะไรชักช้า
ทั้งๆที่ล่าสุดเขาไปเที่ยวกับเพื่อนผมมาเราสังก๋วยเตี๋ยวกิน ผมได้คนแรก ก่อนเพื่อน ผม2 คน แฟนผมที่เป็นผู้หญิงเสียสละ ให้ผมทานก่อนพร้อมกับบอกว่าผมกินช้า
เพื่อนผม2คนมองหน้ากันทำหน้างงๆเพราะว่าจริงๆแล้วผมกินไวกว่าเพื่อน2คนของผมอีก
แต่พอผมไปทานกับแฟนผมผมกลับช้ากว่าเขาอยู่ดีไม่ว่าจะทำอะไรผมมักถูกมองว่าช้าเสมอครับ
ผมเดินกับเขาผมเดินช้าพอผมไปเดินกับเพื่อนที่ทำงานกลับบอกว่าผมเดินไวไปไหนเขาตามกันไม่ทันเพราะผมเดินแซงหน้าไปไกล้แล้ว
วันนึงเราทะเลาะกันเรื่องความไม่ได้เรื่องของผมอีก
มีประโยคนึง เขาพูดใส่ผม ว่าเขาคุยกับคนอื่นเพราะคนอื่นตลก เค้าเครียด เค้าอยากครายเครียด อย่ายิ้มอยากหัวเราะ อยากผ่อนคลาย แต่ผมไม่เคยทำให้ได้ อยู่กับผมมีแต่เรื่องเครียด มีแต่เรืองปวดหัว ปัญหาไม่มีความสุข
สิ้นประโยคนั้น ผมรู้สึกแย่มาก และคำพูดนั้นมันยังวนอยู่ในหัวผม 2-3 วันแล้วยังไม่ออก จนผมรู้สึกซึมเศร้าลง ผมลองพยายามเข้า google ไปอ่านวิธีเป็นคนตลก ผมลองพยายาม เล่าเรื่องตลกให้เค้าฟัง แต่มันไม่ตลก ผู้รึสึกแย่มาก ผมไม่รู้ควรทำยังไงดี
ทั้งๆที่ ผมอยู่ที่ทำงานเขาก็มองผม เป็นคนตลกแบบซื่อบื้อๆ คือ ผมมีนิสัยซุ่มซ่าม งงๆ มึนๆ และพี่ๆ ที่ทำงานก็จะขำผมเวลาผมปล่อยไก่ เช่นเดินชนประตู ลื่นล้ม อะไรแบบนี้
แต่เวลาผมเผลอซุ่มซ่ามต่อหน้าแฟนผมเขาจะว่าผม ไม่ระวัง และอายคนรอบข้างมากๆครับ
ผมควรทำยังไงดีครับ ที่จะเป้นคนตลก
หรือผมไม่ควรเปลี่ยนแปลงตัวเองครับ
ทำยังไงถึงจะเป็นคนตลกครับ ปัญหาความรัก
ส่วนผมหน้างานธรรมดา ไม่เครียด
ผมก็ทำหน้าที่แฟนคือไปรอกลับบ้าน 2-3 ทุ่มก็รอ รีดผ้าบ้าง และพาเธอไปกินข้าวบ้าง
แต่ปัญหาคือ นิสัยผมคือคนเฉยๆ จืดๆ ชีวิตจืดๆไม่มีสีสัน ไลฟ์สไตล์ผมคือ อ่านหนังสือ เล่นเกมส์ ชอบอบยู่บ้าน
วันนึงแฟนผมเขาเริ่มคุยกับคนใหม่ๆ ไม่เชิงจีบนะครับแค่คุยเล่นๆ จนเราทะเลาะกัน ผมเลยห้ามเขาคุยกับคนอื่น เขาเลิกคุยครับ หลังจากเลิกคุย
เวลาเขาต้องอยู่กับผมในวันหยุดเขาจะทำหน้าเซ็งๆเบื่อๆ ผมก็ถามเป้นอะไรไหม เขาบอกเขาเบื่อเล่าเรื่องตลกให้ฟังหน่อย
ผมก็พยายามเล่าแต่มันไม่ตลกสำหรับเขา เขาบอกเลิกเล่าเถอะ จะนอนกลางวันละ มันไม่ตลกเลย...
หลังจากนั้นเราทะเลาะกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง อยู่หลายครั้ง เรามีปัญหาทะเลาะเดิมๆคือผมไม่ได้ดั่งใจเค้า ทำอะไรเค้าจะไม่ถุกใจ
เขาบอกมไม่รู้จักโต ไม่ความเป็นผู้นำ ทำอะไรชักช้า
ทั้งๆที่ล่าสุดเขาไปเที่ยวกับเพื่อนผมมาเราสังก๋วยเตี๋ยวกิน ผมได้คนแรก ก่อนเพื่อน ผม2 คน แฟนผมที่เป็นผู้หญิงเสียสละ ให้ผมทานก่อนพร้อมกับบอกว่าผมกินช้า
เพื่อนผม2คนมองหน้ากันทำหน้างงๆเพราะว่าจริงๆแล้วผมกินไวกว่าเพื่อน2คนของผมอีก
แต่พอผมไปทานกับแฟนผมผมกลับช้ากว่าเขาอยู่ดีไม่ว่าจะทำอะไรผมมักถูกมองว่าช้าเสมอครับ
ผมเดินกับเขาผมเดินช้าพอผมไปเดินกับเพื่อนที่ทำงานกลับบอกว่าผมเดินไวไปไหนเขาตามกันไม่ทันเพราะผมเดินแซงหน้าไปไกล้แล้ว
วันนึงเราทะเลาะกันเรื่องความไม่ได้เรื่องของผมอีก
มีประโยคนึง เขาพูดใส่ผม ว่าเขาคุยกับคนอื่นเพราะคนอื่นตลก เค้าเครียด เค้าอยากครายเครียด อย่ายิ้มอยากหัวเราะ อยากผ่อนคลาย แต่ผมไม่เคยทำให้ได้ อยู่กับผมมีแต่เรื่องเครียด มีแต่เรืองปวดหัว ปัญหาไม่มีความสุข
สิ้นประโยคนั้น ผมรู้สึกแย่มาก และคำพูดนั้นมันยังวนอยู่ในหัวผม 2-3 วันแล้วยังไม่ออก จนผมรู้สึกซึมเศร้าลง ผมลองพยายามเข้า google ไปอ่านวิธีเป็นคนตลก ผมลองพยายาม เล่าเรื่องตลกให้เค้าฟัง แต่มันไม่ตลก ผู้รึสึกแย่มาก ผมไม่รู้ควรทำยังไงดี
ทั้งๆที่ ผมอยู่ที่ทำงานเขาก็มองผม เป็นคนตลกแบบซื่อบื้อๆ คือ ผมมีนิสัยซุ่มซ่าม งงๆ มึนๆ และพี่ๆ ที่ทำงานก็จะขำผมเวลาผมปล่อยไก่ เช่นเดินชนประตู ลื่นล้ม อะไรแบบนี้
แต่เวลาผมเผลอซุ่มซ่ามต่อหน้าแฟนผมเขาจะว่าผม ไม่ระวัง และอายคนรอบข้างมากๆครับ
ผมควรทำยังไงดีครับ ที่จะเป้นคนตลก
หรือผมไม่ควรเปลี่ยนแปลงตัวเองครับ