ก่อนหน้านี้ เราไม่เคยคิดจะไปเที่ยวแผ่นดินใหญ่มาก่อนเลย ด้วยข้อจำกัดหลายๆอย่างทั้งวีซ่า ภาษา
เหตุผลที่ไปเพราะปรมาจารย์ลัทธิมารจะมีคอนเสิร์ต ฉันต้องได้ไปเป็นส่วนหนึ่งในฮอลล์!! ต้องได้อยู่ร่ำลาเว่ยอู๋เซี่ยนกับหลานจ้านเป็นครั้งสุดท้าย ก็หาซื้อ ได้ตั๋วคอนแล้วถึงค่อยจองตั๋วเครื่องบิน หนีบน้องสาวที่ไม่ติ่งแต่พูดจีนได้ระดับนึงไปด้วย1คน แล้วโยนให้มันคิดแพลนการเดินทางให้
รายละเอียดเที่ยวบิน
XW 888 20:10- 19:50 ขาไปเลท30นาที ลงที่Terminal2 Lukou international airport
ขากลับ XW 887 14:00-23:40 ดอนเมือง
จองกับนกสกู้ต เพราะตอนนั้นราคาถูกสุดได้ไปกลับคนละ4,500฿ ก็ไม่ได้แย่นะ คนในเครื่องก็คนจีนสัก90% อีก10%ที่เหลือก็คือคนไทยที่น่าจะได้เจอกันในคอนเสิร์ต
Map metro ในนานจิง
ครอบคลุมเกือบทุกที่ที่เป็นที่เที่ยว ราคาก็ถูกมาก 2-7 RMP ไปไกลแค่ไหนก็ไม่เกิน 7RMB(~30฿) นั่งจากสนามบินไปโรงแรมเกือบครึ่งชม ก็7RMB รถมาตรงเวลา ไม่มีเสียกลางทาง มีภาษาอังกฤษบอกสถานีที่จะถึง ตู้กดตั๋วเป็นเหรียญเหมือนMRT ใช้ธนบัตรได้เฉพาะใบ 5/10 RMB เข้าออกเหมือนMRTบ้านเรา มีเครื่องแสกนกระเป๋าตอนเข้าสถานี ในรถไฟเหมือนกับบ้านเราแต่โฆษณาน้อยกว่า และมีการแย่งชิงที่นั่งกันเยอะกว่า คนก็ออๆกันตอนรถไฟมา
เราแลกเงินไป ตอนแรกนึกว่าจะใช้เงินสดยาก แต่เขาก็ใช้กันอยู่นะ แต่ถ้าจ่ายแบงค์ร้อยไปก็จะเสียเวลาให้คนขายตรวจแบงค์นิดหน่อย
ร้านค้าก็เหมือนปทอื่นๆก็คือไม่มีถุงพลาสติกให้ มีร้านสะดวกซื้อพวกLawsonอยู่กระจายๆในเมือง ร้านค้าlocalก็เยอะอยู่
เราพักที่Jinjiang Inn South Train Station ชื่อเหมือนอยู่South train station แต่ตัวรรตั้งอยู่ที่ Daminglu station ทางออก4 เดินออกมาจากสถานีแล้วข้ามถนนตรงไป จะเห็นป้ายธนาคาร ICBC ตัวรรอยู่ในซอยข้างๆธนาคาร เดินเข้าไปประมาณ100 เมตร ซึ่งมันปักหมุดในGoogle mapคนละที่เลย วันแรกคือหลง ต้องถามทางเอาจากคนแถวนั้น ถ้าเดินถูกก็จะใกล้มาก ข้ามถนนตรงมาก็เจอละ ห้องธรรมดา เตียง5ฟุต นอน2คน มีอุปกรณ์พื้นฐานครบ สบู่ ผ้าเช็ดตัว ไดร์ ยาสีฟัน ชา มีเครื่องกดน้ำร้อนน้ำเย็นในห้อง ก็ธรรมดา ไม่มีอะไรโดดเด่น ไม่มีอะไรแย่ เคาท์เตอร์พูดอังกฤษกระท่อนกระแท่น ใช้ภาษาจีนได้จะสบายกับชีวิตมากกว่า แล้วก็จะโดนถ่ายรูปตอนเช็คอินนะ จองมา2คืน1500฿ จองเพราะถูกเนี่ยละ
ออกมาจากสถานีก็เดินตรงไปเลยตรงตึกสีเหลือง แล้วหันซ้ายจะเจอตึกICBC
เห็นป้ายนี้คือเห็นรรแล้ว
ถนนในจีนค่อนข้างกว้าง มีต้นไม้เยอะแยะ2ข้างทาง ตอนไปอากาศประมาณ16-20 c ก็ใส่เสื้อคลุมสักตัวก็พอแล้ว ร่มรื่นมาก คนใช้สกูตเตอร์เยอะมาก มีเลนสำหรับสกูตเตอร์และจักรยานโดยเฉพาะ ชอบตรงนวัตกรรมผ้าห่มคลุมแฮนด์เนี่ย มีทุกคันเลย ไฟเขียวให้เดิน รถก็หยุดให้บ้างไม่หยุดให้บ้าง แต่เขาใช้ความเร็วไม่สูงอ่ะ สกิลข้ามถนนนี่ถ้าอยู่กทมได้ ที่นี่ก็สบายมาก ถนนหนทางก็สะอาดอยู่ ที่เคยคิดว่าจะมี
น้ำลายลงถนนก็ไม่เจอนะ มีคนสูบบุหรี่ในที่สาธารณะเยอะ พอๆกับญี่ปุ่น
ห้องน้ำสาธารณะก็ไม่แย่อ่ะ เหมือนบ้านเรา อันนี้ถ่ายมาจากตรงสุสานซุนยัตเซ็น
กลับมาสู่ทริปเราต่อ
กว่าจะถึงที่พักก็สามทุ่มกว่า เราซื้อไก่จากร้านโลคอลใกล้ๆรรมากิน ก็ไม่แพงมาก ไก่1ตัว+เฟรนซ์ฟรายจัมโบ้+แฮมเบอร์เกอร์+โค้ก1กระป๋อง ทั้งหมด 50 RMB รสชาตก็ไก่ทอดอ่ะนะ
ก็เจอคุณป้า1คนในร้าน แน่นอนว่าพูดจีนใส่ เมนูไม่มีภาษาอื่น อันนี้ให้น้องสั่งให้ คนที่นี่เราว่าค่อนข้างนิสัยอยากรู้อยากเห็นนะ555 ถ้ารู้ว่าเป็นคนประเทศอื่นแต่พูดจีนได้จะappreciate มาก เข้ามาคุยโน่นนี่ แบบมาจากไหน เก่งจัง เหมือนคนจีนเลย ถ้าไม่บอกว่าคนไทยก็ไม่รู้เลยนะนี่ ชวนคุยบลาๆๆๆๆๆ เป็นงี้เกือบทุกร้าน ถามมันทุกร้านเลยว่าทำไมเราถึงพูดไม่ได้ แนะนำว่าถึงพูดจีนได้ก็บอกๆไปเถอะว่าไม่ใช่คนจีน เพราะไม่งั้นจะโดนสาดภาษาถิ่นใส่
กินเสร็จก็นอน เตรียมตัวไปคอนพรุ่งนี้ ตื่นเต้นๆ จะได้เจอจ้านเกอแล้ว
ตื่นมากินข้าวเช้าที่รร บุฟเฟต์ คนละ 22 RMB เหมือนอาหารโรงเจที่มีแฮมเลย อาหารพวกผัดผักน้ำมันเยอะๆ ผักดองนานาชนิด ไข่ต้มชา แนะนำว่าไม่ต้องกิน ไม่อร่อย ไม่มีรูป กินด้วยความกล้ำกลืน กินแล้วก็สงสารตัวเองทำไมชีวิตต้องมากินของที่ไม่อร่อยขนาดนี้
ไปเที่ยวก่อนที่ Fuzimiao station หาทางออกวัดขงจื้อ ก็สวยดี เหมือนเป็นเมืองเก่าจำลอง ใกล้ๆมีกำแพงเมืองจีนของนานจิงอยู่ เดินไปได้
ค่าเข้าวัดขงจื้อ 30 RMB จริงๆไม่ต้องเข้าก็ได้ ข้างในก็มีนิทรรศการประวัติขงจื้อ และก็ประวัติการเป็นสถานที่ติวสอบจอหงวนของที่นี่ เนี่ย จุดเริ่มต้นของการแข่งกันเรียน
ถ้าจะขึ้นกำแพงเมืองนานจิงก็ค่าเข้า 50RMB แต่เราไม่ได้ขึ้นนะ อยู่แถวๆนั้นละ เดินๆไปตามป้ายก็เจอ
ที่ต่อไป
Memorial Hall of the Victims in Nanjing Massacre by Japanese Invaders
อนุสรณ์สถานการสังหารหมู่นานกิง
ฟรีค่าเข้า
ลงที่ Yunjinlu station exit2
เป็นสถานที่ที่แบบ.. คือเขาทำดีนะ มีการจัดรูปแบบที่ดีเลย แต่เรื่องสงครามมันก็จะหดหู่ๆหน่อย มีคำบรรยาย3ภาษา ได้แก่ จีน อังกฤษ และญี่ปุ่น ขนาดเราที่ไม่ใช่คนจีน ดูจบออกมายังแค้นญี่ปุ่นเลย อิ2ประเทศนี้ไม่มีทางญาติดีกันแน่ๆ รอยแผลมันฝังลึกเกินไป
รูปสลักหินผญอุ้มศพเด็ก
คำบรรยายด้านล่าง
ครอบครัวถูกทำลาย
สามีโดนฆ่า
ลูกชายโดนฝัง
ภรรยาโดนรุมข่มขืน
ทางเดินไกลมากกกกก ที่กว้างมากกกก แนะนำว่าเผื่อเวลาเยอะๆ
คนตายจากเหตุการณ์นี้คือ 300,000 คน
ระยะเวลาของการสังหารหมู่ตั้งแต่ 13 Dec 1937- Jan 1938
แค่จากทางเข้าก็เดินเป็นกิโลกว่าจะเข้าตึกแล้ว
เข้ามาก็จะเจอผนังที่ระบุชื่อคนเป็นพรืด บรรยากาศสลัวๆ หดหู่ๆหน่อยๆ
ลงบันไดก็จะเจอผนังที่มีรูปคนที่เสียชีวิตจากเหตุการณ์นั้นเต็มไปหมด
ช่วงสงครามโลกครั้งที่2 ตอนนั้นนานจิงเป็นเมืองหลวงของรัฐบาลจีนคณะชาติ กองทัพญี่ปุ่นภายใต้การควบคุมของ Matsui Iwane ได้เข้าบุกยึดนานกิง สังหารพลเรือนทั่วไปอย่างทารุณ ไม่เว้นหน้า แม้แต่เด็กตัวเล็กๆ จับคนมากราดยิง ฆ่าเพื่อความสนุก มีการแข่งกันตัดคอ ว่าใครตัดคอคนจีนได้ถึงร้อยคนก่อนกัน ตัดหัวแล้วเอาบุหรี่มายัดถ่ายรูปจะได้ดูตลก รุมโทรมข่มขืนผู้หญิง ไม่ว่าจะเป็นเด็กหญิง ชาวบ้าน คนท้อง แม่ชี เป็น6สัปดาห์ที่ยิ่งกว่าอยู่ในนรก
2คนนี้คือ Noda Tsuyoshi และ Mukai Toshiaki จากนสพญี่ปุ่น แข่งกันตัดคอใครได้ถึงร้อยก็ชนะ แต่ว่าตัดเพลินคนนึง 105 หัว อีกคน106หัว ก็โดนยกเลิกก่อน สุดท้าย2คนนี้ตายสบายมาก โดนตัดสินให้แขวนคอ ไม่ได้ทรมานอะไรก่อนตายเลย
การสังหารที่แม่น้ำแยงซี
ตัดคอชาวบ้านคนจีน เอาหัวมาถ่ายรูปตลกๆ
เปรียบเทียบขนาดกำลังระหว่างจีน ญี่ปุ่น ในสมัยนั้น
สื่อของญี่ปุ่นก็สร้างภาพว่านานจิงเป็นpeaceful city เรามาช่วยเหลือนะ
มีPart ของการรุมโทรมข่มขืนแยกต่างหากอีก1Section มีทั้งข่มขืนคนท้อง แล้วผ่าลูกออกมาวางหน้าท้อง มีผญที่โดนข่มขืนจนเป็นSTDหลายพันหลายหมื่นคน มีผญที่ถูกกระทำมาเล่าเรื่อง+การ์ตูนแสดงเหตุการณ์ ประมาณว่าตอนนั้นเธออายุ14หลบอยู่ในห้อง มีทหารญี่ปุ่นเข้ามาในบ้าน แล้วลากเธอไปข่มขืนต่อหน้าคุณปู่เธอ ทหาร7-10คนนั้น รุมโทรมจนเธอไม่ได้สติ จับเธอขึงพืด เล่าไปร้องไห้ไป
กำแพง ที่มีรอยกระสุนเต็มไปหมด
จะครบหมื่นอักษรแล้ว ยังไปไม่ถึงคอนเลย ต่อความเห็นด้านล่างนะ
[CR] ไปเที่ยว ไปติ่ง ไปนานจิง
เหตุผลที่ไปเพราะปรมาจารย์ลัทธิมารจะมีคอนเสิร์ต ฉันต้องได้ไปเป็นส่วนหนึ่งในฮอลล์!! ต้องได้อยู่ร่ำลาเว่ยอู๋เซี่ยนกับหลานจ้านเป็นครั้งสุดท้าย ก็หาซื้อ ได้ตั๋วคอนแล้วถึงค่อยจองตั๋วเครื่องบิน หนีบน้องสาวที่ไม่ติ่งแต่พูดจีนได้ระดับนึงไปด้วย1คน แล้วโยนให้มันคิดแพลนการเดินทางให้
รายละเอียดเที่ยวบิน
XW 888 20:10- 19:50 ขาไปเลท30นาที ลงที่Terminal2 Lukou international airport
ขากลับ XW 887 14:00-23:40 ดอนเมือง
จองกับนกสกู้ต เพราะตอนนั้นราคาถูกสุดได้ไปกลับคนละ4,500฿ ก็ไม่ได้แย่นะ คนในเครื่องก็คนจีนสัก90% อีก10%ที่เหลือก็คือคนไทยที่น่าจะได้เจอกันในคอนเสิร์ต
Map metro ในนานจิง
ครอบคลุมเกือบทุกที่ที่เป็นที่เที่ยว ราคาก็ถูกมาก 2-7 RMP ไปไกลแค่ไหนก็ไม่เกิน 7RMB(~30฿) นั่งจากสนามบินไปโรงแรมเกือบครึ่งชม ก็7RMB รถมาตรงเวลา ไม่มีเสียกลางทาง มีภาษาอังกฤษบอกสถานีที่จะถึง ตู้กดตั๋วเป็นเหรียญเหมือนMRT ใช้ธนบัตรได้เฉพาะใบ 5/10 RMB เข้าออกเหมือนMRTบ้านเรา มีเครื่องแสกนกระเป๋าตอนเข้าสถานี ในรถไฟเหมือนกับบ้านเราแต่โฆษณาน้อยกว่า และมีการแย่งชิงที่นั่งกันเยอะกว่า คนก็ออๆกันตอนรถไฟมา
เราแลกเงินไป ตอนแรกนึกว่าจะใช้เงินสดยาก แต่เขาก็ใช้กันอยู่นะ แต่ถ้าจ่ายแบงค์ร้อยไปก็จะเสียเวลาให้คนขายตรวจแบงค์นิดหน่อย
ร้านค้าก็เหมือนปทอื่นๆก็คือไม่มีถุงพลาสติกให้ มีร้านสะดวกซื้อพวกLawsonอยู่กระจายๆในเมือง ร้านค้าlocalก็เยอะอยู่
เราพักที่Jinjiang Inn South Train Station ชื่อเหมือนอยู่South train station แต่ตัวรรตั้งอยู่ที่ Daminglu station ทางออก4 เดินออกมาจากสถานีแล้วข้ามถนนตรงไป จะเห็นป้ายธนาคาร ICBC ตัวรรอยู่ในซอยข้างๆธนาคาร เดินเข้าไปประมาณ100 เมตร ซึ่งมันปักหมุดในGoogle mapคนละที่เลย วันแรกคือหลง ต้องถามทางเอาจากคนแถวนั้น ถ้าเดินถูกก็จะใกล้มาก ข้ามถนนตรงมาก็เจอละ ห้องธรรมดา เตียง5ฟุต นอน2คน มีอุปกรณ์พื้นฐานครบ สบู่ ผ้าเช็ดตัว ไดร์ ยาสีฟัน ชา มีเครื่องกดน้ำร้อนน้ำเย็นในห้อง ก็ธรรมดา ไม่มีอะไรโดดเด่น ไม่มีอะไรแย่ เคาท์เตอร์พูดอังกฤษกระท่อนกระแท่น ใช้ภาษาจีนได้จะสบายกับชีวิตมากกว่า แล้วก็จะโดนถ่ายรูปตอนเช็คอินนะ จองมา2คืน1500฿ จองเพราะถูกเนี่ยละ
ออกมาจากสถานีก็เดินตรงไปเลยตรงตึกสีเหลือง แล้วหันซ้ายจะเจอตึกICBC
เห็นป้ายนี้คือเห็นรรแล้ว
ถนนในจีนค่อนข้างกว้าง มีต้นไม้เยอะแยะ2ข้างทาง ตอนไปอากาศประมาณ16-20 c ก็ใส่เสื้อคลุมสักตัวก็พอแล้ว ร่มรื่นมาก คนใช้สกูตเตอร์เยอะมาก มีเลนสำหรับสกูตเตอร์และจักรยานโดยเฉพาะ ชอบตรงนวัตกรรมผ้าห่มคลุมแฮนด์เนี่ย มีทุกคันเลย ไฟเขียวให้เดิน รถก็หยุดให้บ้างไม่หยุดให้บ้าง แต่เขาใช้ความเร็วไม่สูงอ่ะ สกิลข้ามถนนนี่ถ้าอยู่กทมได้ ที่นี่ก็สบายมาก ถนนหนทางก็สะอาดอยู่ ที่เคยคิดว่าจะมี
ห้องน้ำสาธารณะก็ไม่แย่อ่ะ เหมือนบ้านเรา อันนี้ถ่ายมาจากตรงสุสานซุนยัตเซ็น
กลับมาสู่ทริปเราต่อ
กว่าจะถึงที่พักก็สามทุ่มกว่า เราซื้อไก่จากร้านโลคอลใกล้ๆรรมากิน ก็ไม่แพงมาก ไก่1ตัว+เฟรนซ์ฟรายจัมโบ้+แฮมเบอร์เกอร์+โค้ก1กระป๋อง ทั้งหมด 50 RMB รสชาตก็ไก่ทอดอ่ะนะ
ก็เจอคุณป้า1คนในร้าน แน่นอนว่าพูดจีนใส่ เมนูไม่มีภาษาอื่น อันนี้ให้น้องสั่งให้ คนที่นี่เราว่าค่อนข้างนิสัยอยากรู้อยากเห็นนะ555 ถ้ารู้ว่าเป็นคนประเทศอื่นแต่พูดจีนได้จะappreciate มาก เข้ามาคุยโน่นนี่ แบบมาจากไหน เก่งจัง เหมือนคนจีนเลย ถ้าไม่บอกว่าคนไทยก็ไม่รู้เลยนะนี่ ชวนคุยบลาๆๆๆๆๆ เป็นงี้เกือบทุกร้าน ถามมันทุกร้านเลยว่าทำไมเราถึงพูดไม่ได้ แนะนำว่าถึงพูดจีนได้ก็บอกๆไปเถอะว่าไม่ใช่คนจีน เพราะไม่งั้นจะโดนสาดภาษาถิ่นใส่
กินเสร็จก็นอน เตรียมตัวไปคอนพรุ่งนี้ ตื่นเต้นๆ จะได้เจอจ้านเกอแล้ว
ตื่นมากินข้าวเช้าที่รร บุฟเฟต์ คนละ 22 RMB เหมือนอาหารโรงเจที่มีแฮมเลย อาหารพวกผัดผักน้ำมันเยอะๆ ผักดองนานาชนิด ไข่ต้มชา แนะนำว่าไม่ต้องกิน ไม่อร่อย ไม่มีรูป กินด้วยความกล้ำกลืน กินแล้วก็สงสารตัวเองทำไมชีวิตต้องมากินของที่ไม่อร่อยขนาดนี้
ไปเที่ยวก่อนที่ Fuzimiao station หาทางออกวัดขงจื้อ ก็สวยดี เหมือนเป็นเมืองเก่าจำลอง ใกล้ๆมีกำแพงเมืองจีนของนานจิงอยู่ เดินไปได้
ค่าเข้าวัดขงจื้อ 30 RMB จริงๆไม่ต้องเข้าก็ได้ ข้างในก็มีนิทรรศการประวัติขงจื้อ และก็ประวัติการเป็นสถานที่ติวสอบจอหงวนของที่นี่ เนี่ย จุดเริ่มต้นของการแข่งกันเรียน
ถ้าจะขึ้นกำแพงเมืองนานจิงก็ค่าเข้า 50RMB แต่เราไม่ได้ขึ้นนะ อยู่แถวๆนั้นละ เดินๆไปตามป้ายก็เจอ
ที่ต่อไป
Memorial Hall of the Victims in Nanjing Massacre by Japanese Invaders
อนุสรณ์สถานการสังหารหมู่นานกิง
ฟรีค่าเข้า
ลงที่ Yunjinlu station exit2
เป็นสถานที่ที่แบบ.. คือเขาทำดีนะ มีการจัดรูปแบบที่ดีเลย แต่เรื่องสงครามมันก็จะหดหู่ๆหน่อย มีคำบรรยาย3ภาษา ได้แก่ จีน อังกฤษ และญี่ปุ่น ขนาดเราที่ไม่ใช่คนจีน ดูจบออกมายังแค้นญี่ปุ่นเลย อิ2ประเทศนี้ไม่มีทางญาติดีกันแน่ๆ รอยแผลมันฝังลึกเกินไป
รูปสลักหินผญอุ้มศพเด็ก
คำบรรยายด้านล่าง
ครอบครัวถูกทำลาย
สามีโดนฆ่า
ลูกชายโดนฝัง
ภรรยาโดนรุมข่มขืน
ทางเดินไกลมากกกกก ที่กว้างมากกกก แนะนำว่าเผื่อเวลาเยอะๆ
คนตายจากเหตุการณ์นี้คือ 300,000 คน
ระยะเวลาของการสังหารหมู่ตั้งแต่ 13 Dec 1937- Jan 1938
แค่จากทางเข้าก็เดินเป็นกิโลกว่าจะเข้าตึกแล้ว
เข้ามาก็จะเจอผนังที่ระบุชื่อคนเป็นพรืด บรรยากาศสลัวๆ หดหู่ๆหน่อยๆ
ลงบันไดก็จะเจอผนังที่มีรูปคนที่เสียชีวิตจากเหตุการณ์นั้นเต็มไปหมด
ช่วงสงครามโลกครั้งที่2 ตอนนั้นนานจิงเป็นเมืองหลวงของรัฐบาลจีนคณะชาติ กองทัพญี่ปุ่นภายใต้การควบคุมของ Matsui Iwane ได้เข้าบุกยึดนานกิง สังหารพลเรือนทั่วไปอย่างทารุณ ไม่เว้นหน้า แม้แต่เด็กตัวเล็กๆ จับคนมากราดยิง ฆ่าเพื่อความสนุก มีการแข่งกันตัดคอ ว่าใครตัดคอคนจีนได้ถึงร้อยคนก่อนกัน ตัดหัวแล้วเอาบุหรี่มายัดถ่ายรูปจะได้ดูตลก รุมโทรมข่มขืนผู้หญิง ไม่ว่าจะเป็นเด็กหญิง ชาวบ้าน คนท้อง แม่ชี เป็น6สัปดาห์ที่ยิ่งกว่าอยู่ในนรก
2คนนี้คือ Noda Tsuyoshi และ Mukai Toshiaki จากนสพญี่ปุ่น แข่งกันตัดคอใครได้ถึงร้อยก็ชนะ แต่ว่าตัดเพลินคนนึง 105 หัว อีกคน106หัว ก็โดนยกเลิกก่อน สุดท้าย2คนนี้ตายสบายมาก โดนตัดสินให้แขวนคอ ไม่ได้ทรมานอะไรก่อนตายเลย
การสังหารที่แม่น้ำแยงซี
ตัดคอชาวบ้านคนจีน เอาหัวมาถ่ายรูปตลกๆ
เปรียบเทียบขนาดกำลังระหว่างจีน ญี่ปุ่น ในสมัยนั้น
สื่อของญี่ปุ่นก็สร้างภาพว่านานจิงเป็นpeaceful city เรามาช่วยเหลือนะ
มีPart ของการรุมโทรมข่มขืนแยกต่างหากอีก1Section มีทั้งข่มขืนคนท้อง แล้วผ่าลูกออกมาวางหน้าท้อง มีผญที่โดนข่มขืนจนเป็นSTDหลายพันหลายหมื่นคน มีผญที่ถูกกระทำมาเล่าเรื่อง+การ์ตูนแสดงเหตุการณ์ ประมาณว่าตอนนั้นเธออายุ14หลบอยู่ในห้อง มีทหารญี่ปุ่นเข้ามาในบ้าน แล้วลากเธอไปข่มขืนต่อหน้าคุณปู่เธอ ทหาร7-10คนนั้น รุมโทรมจนเธอไม่ได้สติ จับเธอขึงพืด เล่าไปร้องไห้ไป
กำแพง ที่มีรอยกระสุนเต็มไปหมด
จะครบหมื่นอักษรแล้ว ยังไปไม่ถึงคอนเลย ต่อความเห็นด้านล่างนะ
CR - Consumer Review : กระทู้รีวิวนี้เป็นกระทู้ CR โดยที่เจ้าของกระทู้