ละสิ่งที่เป็น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตาได้แล้ว

จิตเป็นสมาธิย่อมรู้เห็นตามเป็นจริง ทำไมยังต้องมีวิปัสสนาอีก วิปัสสนาเพื่อละวิปลาส4(เที่ยง,สุข,ตัวตน,งาม) หรือวิปัสสนาคือรู้ขันธ์5เป็นไตรลักษณ์ตามเป็นจริง(ไม่เที่ยง,เป็นทุกข์,มิใช่ตัวตน) วิปัสสนามีแค่ร

สมาธิ เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา สมาธิไม่มีตน สมาธิไม่ใช่ตน

สังขาร อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ละไม่ได้ ทุกข์เป็นอนัตตา เราไปบังคับให้ละ ไม่ได้ สัพเพธรรมา อนัตตา เราไปบังคับไม่ได้ ถ้าเราไปบังคับก็จะกลายเป็น สัพเพธรรมา อัตตา

จิต เจตสิค รูป  ไม่เกิด ไม่ดับ เป็นไตรลักษณ์ เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา นิพพาน ไม่เกิด ไม่ดับ ไม่มีไตรลักษณ์

นิพพานธาตุ มีลักษณะ ตั้งอยู่ได้ ไม่แปรเลี่ยน อัตตา มีลักษณะที่ไม่เปลี่ยน อนัตตา มีลักษณะที่ ไปบังคับให้อนิจจัง ทุกขัง เปลี่ยนไปเป็น นิจจังสุขัง ไม่ได้

-ให้หลงมานานหนักหนาแล้ว. .

ข้ามฝั่ง ข้ามทะเล ต้องใช้เรือข้ามฝั่ง เมื่อถึงฝั่งก็ต้องสละเรือ เรือที่ใช้ข้ามฝั่ง ในพุทธศาสนา คือ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ถึงฝั่งคือถึงนิพพาน ก็ต้องสละ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา นิพพาน ไม่มีอนิจจัง ไม่มีทุ