เหนี่อยกับชีวิต เจ็บปวดกับหัวใจ~

_เหนื่อยกับงานกับคนกับเรื่องหัวใจ
อยากจะลากออกใจเเทบขาด
เเต่ต้องทนอยู่ต่อเพราะอีกไม่กี่เดือน
ก็โบนัสออกเเล้ว

เจอคำพูดของหัวหน้า
ที่เสียดเเทงหัวใจอยู่ซ้ำๆ

ได้เเต่คิดในใจ_คำพูดของคนไม่กี่คำ
ไม่มีค่ามากพอที่จะต้องทิ้งเงินโบนัสหรอก

#เรื่องงานก็ว่าหนักเเล้วเรื่องหัวใจ
ก็ไม่เเพ้กัน

อยู่ๆเเฟนเก่าก็ทัก บอกคิดถึง บอกขอโทษ
เเรกๆเราก็เฉยๆไม่ค่อยคุยด้วยตอบตามมารยาท สุดท้ายใจอ่อน   เพราะความรักที่ยังหลงเหลืออยู่
กับความเหงาที่เกิดขึ้น

เพราะเราก็ไม่ได้มีใคร เเละไม่ได้คุย
กับใครเลยตั้งเเต่เลิกกับเขาไป

นึกว่าจะดี....สุดท้าย
เขาเทเราอีก อยู่ๆก็ขึ้นสถานะคบกับ
เเฟนเขาเฉยเลย....#นึกว่าเลิกกันเเล้ว

(สงสัยทะเลาะกันมามั้งเลยมาคุยกับเรา)
เเล้วเราก็ต้องปล่อยเขาไป


งานก็หนักรักก็พัง...เอาไงล่ะ
เราอยู่คนเดียว ตัวคนเดียว
จะคุยกับใครจะเล่าให้ใครฟัง
จะมีใครรับฟัง
ไม่มีคนให้คุยด้วย เพื่อนก็ไม่ได้ติดต่อ
กันนานเเล้ว😭

อยากกลับบ้านไปกอกพ่อกอดเเม่
เเต่ไม่มีวันหยุดเเล้ว😭😭


อยากจะร้องไห้เเต่ร้องไม่ออก
จุกๆไปทั้งอก😫