Net (อินทรลิลาตฉันท์ ๑๑) toshare

@ กู มุละเถิด.......พละเกิด ครัน จงสติมั่น..............สุขะสันต์ ผล หมั่นปฏิบัติ...........ลุขจัด กล หล้า นฤมล...........สิสวรรค์ พลัน @ ธรรมจะประคอง.....ชะผยองไซร้ พ้นมหะภัย....

@ จง ครูพระพรปรกให้  สิริพลัน จง เปี่ยมคุณธรรมครัน    เพื่อหล้า จง รู้รอบสิ่งสรรพ์            ประโยชน์ ศิษย์เฮย จง แบบอย่างประเจิดจ้า  ศิษย์ได้ใจไสว

ประจงประเจิดประดิษฐ์คำ มโนกระทำสถานกาล ระลึกพระคุณนิรันดร์ขาน มุมั่นจะหาญเผด็จ"กู" จะรักจะเกื้อสกลชน พระธรรมลุผลประจักษ์สู่ "ระทม"ประสบประโยชน์รู้ ลุสันติผู้สงบครัน

@ ประจงประเจิด ประดิษฐ์คำ มโนกระทำ สถานกาล ระลึกพระคุณ นิรันดร์ขาน มุมั่นจะสาน พระเมตตา

จิตรปทาฉันท์ ๘ @ ฉัน ริร่ำร่าย..........มนะฉาย ขาน ธรรม ธ ประทาน.....สติมั่น ทำ รัก สิมุฝึก..............จิตะตรึก ย้ำ คนจะละกรรม.........สละ สิ้น ตน @ กู มุละ

ฉันท์ ธนัญชยางค์ ๓๒ @ หวังฉันท์ไสว เปิดกว้างพิสัย จารขานวิไล แผ่ไกลพระธรรม จงเยาวชน ทุกหนมุนำ เมตตาลุล้ำ "รัก"ค้ำ"ระทม" @ ปันแบ่งกระทำ "จริงใจ"สิย้ำ พ้นพาลขยำ ผลบุญสะสม

...ทุกวันสิวันดี................ณ บัดนี้สวัสดิ์ชัย ปัญญามุ"ตื่น"ไซร้............ผดุงใจลุธรรมคง ...ตั้งจิตจะแน่วแน่...........ขจัดโกรธและโลภหลง ใช้ชีพประโยชน์ยง...........สงบจงประเจิดพลัน

แม้มีเกณฑ์ นิยม กันอยู่ แต่ หากไม่คิด ริเริ่ม/ปรับเปลี่ยน/ดัดแปลง ผู้ฅนก็อาจนิยม แต่งร้อยกรอง กันน้อยลง โคลงคลุมฉันท์ โคลงสี่ดั้น จัตวาทัณฑี @ ใส่ใจพร้อมถี่ถ้วน...คำนึง ภัยเภทเหตุคลายลด...เลี่ยงได

สมาน(ะ)ฉันท์ ๔  vs  ปมาณิกฉันท์ ๘ ฉันท์ทั้งสอง จะเห็น "ต่าง" ที่ การ ส่ง-รับสัมผัส ระหว่างบท ครับ สมาน(ะ)ฉันท์ ๔ @ จะร่วงจะรุ่ง.....มุมุ่งลุฝัน ตระหนัก"ขยัน"..."

กลบท จตุรงคยมก (แต่ง 2 บท)  @ รักเมตตา....พา “ปันแบ่ง”รู้"มั่น"แต่ง.......สรรค์สร้าง"สรวง"ตัด"กู"นั้น........บั่นหลอกลวงฅน ก่อหน่วง....ถ่วงเกื้อกูล