สวัสดีครับ กระทู้นี้อาจจะยาวหน่อย แต่ช่วยรับฟังผมไว้ด้วยนะครับ : )
ในหลายๆครั้งที่ผ่านมา ผมมักจะชอบเก็บความรู้สึกหลายๆอย่างเอาไว้ในใจเสมอ ไม่เคยบอกใคร และก็คงไม่บอกใคร เพียงเพราะไม่อยากให้เขาเห็นมุมแบบนี้ของผม สมาชิกหลายๆท่านที่เข้ามาอ่านอาจจะสงสัยว่าแล้วจะโพสทำไม คำตอบก็คือว่า ที่นี่ คือที่เดียวที่ผมสามารถเล่าความรู้สึกลึกๆด้านในออกมาได้ เพราะอย่างน้อย ทุกๆคนก็ไม่รู้ว่าผมเป็นใคร
ในเรื่องของความรู้สึก ผมมองส่ามันละเอียดอ่อน บางทีการเจออะไรกระทบจิตใจหนักๆอาจทำให้คุณซึมไปหลายวันเลยก็ได้ ผมก็เช่นกัน ในกระทู้เก่าๆ ผมมักจะตั้งว่าผมไม่ค่อยมีเพื่อน หรือไม่เคยได้รับการใส่ใจความรู้สึกซักเท่าไหร่ ทุกครั้งเวลาที่ผมไม่สบายใจหรือหนักใจมากๆ เพื่อนทุกคนดูห่างเหินจากผมราวกับไม่เคยรู้จักกัน
แต่พอพวกเขามีปัญหา ก็พากันมาหาผม
ผมไม่มีสิ่งที่ต้องการจะสื่อ ผมเพียงแค่อยากพูดความรู้สึกออกมา ผมไม่ได้ต้องการให้ใครรับรู้ในส่วนลึกขนาดนั้น เพียงแค่อยู่ข้างๆผมก็พอแล้ว
วันต่อวันเหมือนโชคไม่เข้าข้าง มักจะมีเรื่องให้ต้องไม่สบายใจและอึดอัดใจอยู่เสมอ คืนนี้ก็เช่นกัน
ชายอ่อนแอ.
ในช่วงเวลาที่ย่ำแย่ที่สุด