เราเป็นคนนึงที่ใช้เงินเก่งมากและทำงานเก่งมากแต่ไม่เคยลืมพ่อแม่ ด้วยความที่หาเงินเก่งมักจะส่งเงินให้พ่อแม่อย่างเดียวแทบจะไม่ค่อยกลับบ้านไปดูแลท่าน เลิกงานฉลองปาร์ตี้เข้าผับหาเพื่อนเที่ยวผ่อนคลายสมอง สนุกมากๆเลยล่ะสนุกจนลืมอะไรบางอย่างไป มันจุกในอก เมื่อมองย้อนและหันหลังกลับไปมองพ่อแม่ พ่อแม่ทำงานมาเหนื่อยๆแต่ไม่เคยบ่นว่าเหนื่อยแถมยังซื้อของติดมือมาให้ลูกได้ทานอิ่ม กลับมาพร้อมร้อยยิ้มแล้วถาม "หิวไหมลูก" ทั้งที่จะล้มเป็นลมอยู่แล้วแต่ยังยิ้มได้เมื่อได้เห็นลูกกินอิ่มนอนหลับ พ่อแม่ตัดขาดสังคมเพื่อน สังคมปาร์ตี้ต่างๆ เพื่อเรายอมแลกทุกๆอย่างเพื่อความสุขสบายของเรา
ต่างจากเราเองใช้อำนาจของเงินดูแลพ่อแม่ แต่แทบไม่เคยเอื้อมมือไปซักผ้า หุงข้าว ทำกับข้าว หรือดูแลท่านเลย มันจุกในอกลึกๆ
เลยลองเปลี่ยนความคิดตัวเองห่างจากเมืองกรุงกลับมาทำงานอยู่บ้านยอมทิ้งเงินเดือนแพงๆมาใช้เงินเดือนน้อยนิดแต่ได้ดูแลพ่อแม่
ได้เข้าใจการใช้ชีวิตให้มีค่า เข้าใจว่าการไม่บ้าของเซลล์ ไม่บ้าสงคมปาร์ตี้ หันมาโอบกอดพ่อแม่ มันโคตรยากโคตรเหนื่อยเลยเว้ยแรกๆ
เหงามาก แต่ใช้เวลาที่เหงาๆมาสนใจท่าน เวลาของชีวิตไม่ได้มีมากนะชีวิตคนเราสั้นนะต่อให้มีเงินเป็นร้อยล้านก็ซื้อชีวิตท่านมาไม่ได้
มีโอกาศได้ดูแลรีบทำรีบดูแลก่อนจะสาย อย่าให้อำนาจเงินทำลายชีวิตครอบครับแล้วกลับมากอดรูปหน้าศพพร้อมเงินมากมายมันไม่คุ้มหรอกเนาะ
#Jusmine
เคยสงสัยไหม? ทำไมพ่อแม่เลือกกลับบ้านหลังเลิกงานมากอดลูกแทนการเข้าผับร้านเหล้า
ต่างจากเราเองใช้อำนาจของเงินดูแลพ่อแม่ แต่แทบไม่เคยเอื้อมมือไปซักผ้า หุงข้าว ทำกับข้าว หรือดูแลท่านเลย มันจุกในอกลึกๆ
เลยลองเปลี่ยนความคิดตัวเองห่างจากเมืองกรุงกลับมาทำงานอยู่บ้านยอมทิ้งเงินเดือนแพงๆมาใช้เงินเดือนน้อยนิดแต่ได้ดูแลพ่อแม่
ได้เข้าใจการใช้ชีวิตให้มีค่า เข้าใจว่าการไม่บ้าของเซลล์ ไม่บ้าสงคมปาร์ตี้ หันมาโอบกอดพ่อแม่ มันโคตรยากโคตรเหนื่อยเลยเว้ยแรกๆ
เหงามาก แต่ใช้เวลาที่เหงาๆมาสนใจท่าน เวลาของชีวิตไม่ได้มีมากนะชีวิตคนเราสั้นนะต่อให้มีเงินเป็นร้อยล้านก็ซื้อชีวิตท่านมาไม่ได้
มีโอกาศได้ดูแลรีบทำรีบดูแลก่อนจะสาย อย่าให้อำนาจเงินทำลายชีวิตครอบครับแล้วกลับมากอดรูปหน้าศพพร้อมเงินมากมายมันไม่คุ้มหรอกเนาะ
#Jusmine