(ภาพจากหนัง Gojira)
แม้ว่าก็อดซิลล่าอเมริกันของเลเจนดารี่ (2014 - ปัจจุบัน) และแม้แต่ก็อดซิลล่าญี่ปุ่นของโตโฮใน Shin Godzilla (2016) จะใช้เทคนิคซีจีไอสร้างชีวิตราชันแห่งสัตว์ประหลาดแบบเต็มสูบ เพื่อทำให้ตัวละครอายุเก่าแก่มีความร่วมสมัย แต่ก็อดซิลล่าก็ยังคงถูกประทับด้วยภาพจำสัตว์ประหลาดชุดยางเดินไล่ถล่มตึกจำลองขนาดเล็ก ซึ่งมีต้นกำเนิดมาจากหนัง Gojira (1954) ของโตโฮ ออกฉายในญี่ปุ่นเมื่อวันที่ 3 พฤศจิกายน 1954
ปัจจุบัน โตโฮได้จัดเก็บชุดยางก็อดซิลล่าในฐานะพร็อบชิ้นสำคัญจากประวัติศาสตร์การสร้างหนังของพวกเขา แต่กว่าที่พวกเขาจะตระหนักถึงความสำคัญนั้น ก็ต้องใช้เวลานาน จนชุดสัตว์ประหลาดนิวเคลียร์หลายตัวสูญสลายไปตามกาล
'โทชิฟุมิ ชิมิซุ' และ 'โคเฮย์ อุมิโนะ' สองเจ้าหน้าที่ของโตโฮ ผู้เชี่ยวชาญเรื่องก็อดซิลล่า ได้เปิดเผยข้อมูลแก่กลุ่มผู้สื่อข่าวต่างประเทศ ซึ่งกำลังเดินทัวร์ดูชุดยางและฉากจำลองภายในสตูดิโอโตโฮ ว่าชุดยางก็อดซิลล่าที่มีอายุเก่าแก่สุดในสตูดิโอคือ ชุดยางจากหนัง Godzilla vs. SpaceGodzilla (1994) ซึ่งเคยถูกดัดแปลงให้เป็นชุดแดงฉานใน Godzilla vs. Destoroyah (1995) ก่อนทีมงานจะปรับชุดให้กลับมาเป็นสีดำล้วนอีกครั้ง ตามความนิยมของแฟนหนัง
(ภาพโปรโมทจากหนัง Godzilla vs. SpaceGodzilla)
โดยสาเหตุที่ชุดนี้มีความเก่าแก่ที่สุด ก็เพราะแต่ก่อนโตโฮไม่ได้มีระบบเก็บรักษาพร็อบและอุปกรณ์ต่างๆอย่างพิถีพิถัน ทุกอย่างเลยถูกยัดอยู่ใต้หลังคา โดนความร้อนจากสภาพอากาศมาหลายปีติดกัน จนในที่สุด ชุดยางก็เสื่อมสลายอย่างรวดเร็ว
"แต่หลังจากเราได้เห็นสิ่งที่สตูดิโอวอร์เนอร์ บราเธอร์สทำ เราก็คิดกันว่าการเก็บเอกสารและสิ่งของเป็นเรื่องสำคัญ และเราก็ควรทำเช่นกัน" อุมิโนะบอก
(สภาพล่าสุดของชุดยางก็อดซิลล่า 1994)
ดังนั้น ในปัจจุบัน คลังก็อดซิลล่าจึงถูกจัดเก็บเป็นอย่างดี ภายใต้อุณหภูมิที่เหมาะสม เพื่อเก็บรักษาชุดสัตว์ประหลาดไว้ให้นานที่สุด แม้ว่าชุดยางยังคงเสื่อมสภาพ แต่อย่างน้อย อุณหภูมิความเย็น ก็จะพอช่วยชะลออายุลงได้ บวกกับการดูแลรักษา ซ่อมแซม ทาสี ปะชุด
อย่างไรก็ดี แม้ว่าชุดยางก็อดซิลล่าจากภาคแรกสุด 1954 จะสูญสลายไปแล้ว แต่พร็อบชิ้นสำคัญอย่าง Oxygen Destroyer (ออกซิเจน เดสทรอยเยอร์) ที่ใช้พิฆาตก็อดซิลล่าในหนังเรื่องเดียวกัน ก็ยังมีชีวิตรอดมาจนถึงปัจจุบัน ซึ่งโตโฮได้ดูแลมันอย่างดีที่สุด ไม่ค่อยเอามันออกมาโชว์สักเท่าไหร่ และแม้แต่พนักงานโตโฮหลายคนก็ยังไม่เคยเห็นมันเสียด้วยซ้ำ
(ชิ้นขวาสุด คือ Oxygen Destroyer)
เมื่อโตโฮดูจะภาคภูมิใจในก็อดซิลล่าชุดยาง ระหว่างนั้นก็มีนักข่าวถามคำถามสำคัญว่า ในอนาคต โตโฮจะมีโอกาสใช้ชุดยางในหนังก็อดซิลล่าอีกหรือไม่?
"ผมคิดว่าสำหรับหนังก็อดซิลล่าในอนาคต ไม่ว่าเราจะใช้เทคนิคผสมกันระหว่างชุดสูทกับซีจี หรือใช้เพียงแค่ซีจี เราจะตัดสินใจกันเป็นเรื่องๆไป" อุมิโนะตอบผู้สื่อข่าว
แล้วอุมิโนะก็เผยว่าใน Shin Godzilla เอง ทีมสร้างก็เคยมีแผนจะใช้เทคนิคผสมกันระหว่างซีจีกับชุดสูท แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจใช้ซีจีทั้งหมด เพื่อให้งานด้านภาพออกมาดีที่สุด (ตามโจทย์ของผู้กำกับที่วางไว้)
"มีหลายครั้งที่ชุดยางมีความเหมาะสมที่สุด อย่างเช่นอาคารถูกทำลายโดยวิธีที่ไม่คาคคิด ซึ่งกับซีจี คุณสามารถนำมันกลับมาประกอบกันใหม่โดยง่ายดาย" อุมิโนะพูดถึงจุดเด่นของชุดยาง ซึ่งเหมือนจะยกย่องว่าเทคนิคดั้งเดิมดูมีคุณค่ากว่า
เมื่อปีที่แล้ว แฟนก็อดซิลล่าก็เพิ่งตื่นเต้นกับการสร้างชุดก็อดซิลล่าที่ถอดแบบมาจากชุดยางใน Gojira เพื่อฉลองครบรอบ 64 ปีก็อดซิลล่า อีกทั้งโตโฮก็เคยออกมาเปรยๆว่าในอนาคต พวกเขาอยากทำจักรวาลหนังก็อดซิลล่าของตัวเอง ซึ่งก็อาจมีโอกาสที่โตโฮจะนำเทคนิคชุดยางและฉากจำลองแบบเดิมมาใช้
แต่ที่แน่ๆ กาลเวลาที่ผ่านมา ได้พิสูจน์แล้วว่าภาพตัวละครพ่นลมหายใจนิวเคลียร์ภายใต้ชุดยาง ยังคงสถิตอยู่ในความทรงจำของคนทั่วโลกมานานถึง 65 ปี อย่างไม่เคยเปลี่ยนแปลง
ติดตามอ่านข่าวสารและเบื้องหลังหนังชุด Godzilla จากผมได้ที่
65 ปี ก็อดซิลล่า : ชุดยางก็อดซิลล่าเก่าแก่ที่สุดที่หลงเหลืออยู่
ปัจจุบัน โตโฮได้จัดเก็บชุดยางก็อดซิลล่าในฐานะพร็อบชิ้นสำคัญจากประวัติศาสตร์การสร้างหนังของพวกเขา แต่กว่าที่พวกเขาจะตระหนักถึงความสำคัญนั้น ก็ต้องใช้เวลานาน จนชุดสัตว์ประหลาดนิวเคลียร์หลายตัวสูญสลายไปตามกาล
'โทชิฟุมิ ชิมิซุ' และ 'โคเฮย์ อุมิโนะ' สองเจ้าหน้าที่ของโตโฮ ผู้เชี่ยวชาญเรื่องก็อดซิลล่า ได้เปิดเผยข้อมูลแก่กลุ่มผู้สื่อข่าวต่างประเทศ ซึ่งกำลังเดินทัวร์ดูชุดยางและฉากจำลองภายในสตูดิโอโตโฮ ว่าชุดยางก็อดซิลล่าที่มีอายุเก่าแก่สุดในสตูดิโอคือ ชุดยางจากหนัง Godzilla vs. SpaceGodzilla (1994) ซึ่งเคยถูกดัดแปลงให้เป็นชุดแดงฉานใน Godzilla vs. Destoroyah (1995) ก่อนทีมงานจะปรับชุดให้กลับมาเป็นสีดำล้วนอีกครั้ง ตามความนิยมของแฟนหนัง
"แต่หลังจากเราได้เห็นสิ่งที่สตูดิโอวอร์เนอร์ บราเธอร์สทำ เราก็คิดกันว่าการเก็บเอกสารและสิ่งของเป็นเรื่องสำคัญ และเราก็ควรทำเช่นกัน" อุมิโนะบอก
อย่างไรก็ดี แม้ว่าชุดยางก็อดซิลล่าจากภาคแรกสุด 1954 จะสูญสลายไปแล้ว แต่พร็อบชิ้นสำคัญอย่าง Oxygen Destroyer (ออกซิเจน เดสทรอยเยอร์) ที่ใช้พิฆาตก็อดซิลล่าในหนังเรื่องเดียวกัน ก็ยังมีชีวิตรอดมาจนถึงปัจจุบัน ซึ่งโตโฮได้ดูแลมันอย่างดีที่สุด ไม่ค่อยเอามันออกมาโชว์สักเท่าไหร่ และแม้แต่พนักงานโตโฮหลายคนก็ยังไม่เคยเห็นมันเสียด้วยซ้ำ
"ผมคิดว่าสำหรับหนังก็อดซิลล่าในอนาคต ไม่ว่าเราจะใช้เทคนิคผสมกันระหว่างชุดสูทกับซีจี หรือใช้เพียงแค่ซีจี เราจะตัดสินใจกันเป็นเรื่องๆไป" อุมิโนะตอบผู้สื่อข่าว
แล้วอุมิโนะก็เผยว่าใน Shin Godzilla เอง ทีมสร้างก็เคยมีแผนจะใช้เทคนิคผสมกันระหว่างซีจีกับชุดสูท แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจใช้ซีจีทั้งหมด เพื่อให้งานด้านภาพออกมาดีที่สุด (ตามโจทย์ของผู้กำกับที่วางไว้)
"มีหลายครั้งที่ชุดยางมีความเหมาะสมที่สุด อย่างเช่นอาคารถูกทำลายโดยวิธีที่ไม่คาคคิด ซึ่งกับซีจี คุณสามารถนำมันกลับมาประกอบกันใหม่โดยง่ายดาย" อุมิโนะพูดถึงจุดเด่นของชุดยาง ซึ่งเหมือนจะยกย่องว่าเทคนิคดั้งเดิมดูมีคุณค่ากว่า
เมื่อปีที่แล้ว แฟนก็อดซิลล่าก็เพิ่งตื่นเต้นกับการสร้างชุดก็อดซิลล่าที่ถอดแบบมาจากชุดยางใน Gojira เพื่อฉลองครบรอบ 64 ปีก็อดซิลล่า อีกทั้งโตโฮก็เคยออกมาเปรยๆว่าในอนาคต พวกเขาอยากทำจักรวาลหนังก็อดซิลล่าของตัวเอง ซึ่งก็อาจมีโอกาสที่โตโฮจะนำเทคนิคชุดยางและฉากจำลองแบบเดิมมาใช้
แต่ที่แน่ๆ กาลเวลาที่ผ่านมา ได้พิสูจน์แล้วว่าภาพตัวละครพ่นลมหายใจนิวเคลียร์ภายใต้ชุดยาง ยังคงสถิตอยู่ในความทรงจำของคนทั่วโลกมานานถึง 65 ปี อย่างไม่เคยเปลี่ยนแปลง