เล่าเรื่องน้องชายเสีย​และฉันควรทำใจยังไงเมื่อน้องชายแท้ๆของฉันเสีย

กระทู้คำถาม
สวัสดีค่ะ​ จะมาสอบถามผู้ที่ผ่านประสบการณ์​มาแล้ว​ฉันจะเล่าเรื่องของฉันนะคะ เริ่มจากครอบครัว​ของฉันมี4คน​ แม่​ พี่สาว​ ฉัน​และน้องชาย​พ่อของฉันเสียไปตั้งแต่ฉันอยู่อนุบาล​ฉันอยู่กับแม่พี่สาวและน้องมาตลอด​ ฉันใช้ชีวิต​ปกติ​ฉันอยู่กับพี่สาวและน้องชายอยู่บ้านกัน3คนตั้งแต่พ่อของฉันเสียไปแม่ของฉันก็ไปขายของต่างจังหวัดตลอดเดือนหนึ่งจะกลับมาหาฉันพี่และน้องฉันอยู่ม4พี่สาวอยู่ม6น้องอยู่ป5ฉันและพี่สาวเรียนเมืองและน้องชายของฉันเรียนแถวบ้านทุกเช้าตอน6โมงฉันจะขึ้นรถเมล์ไปรรและน้องของฉันจะตื่น7โมงไปรรคนเดียวและเมื่อวันพฤหัสนี้ที่31ตุลาเป็นวันเปิดภาคเรียนของน้องฉันฉันเปิดวันที่28แล้ววันนั้นฉันก็ไปรรปกติแล้วเวลา13.00น้องฉันตกน้ำและมีคนโทรมาหาฉันบอกว่าน้องฉันจมน้ำเสียแล้วฉันก็ไม่เชื่อเพราะฉันนึกว่าน้องฉันไปรรจะตกน้ำได้ยังไงน้องฉันกลัวน้ำไม่มีทางตกน้ำแน่นอนฉันก็ร้องไห้ที่รรเอาแต่จะกลับบ้านพอฉันกลับมาฉันก็เห็นน้องชายฉันนอนอยู่ฉันก็ร้องไห้แล้วถามว่าทำไมไม่มีใครช่วยน้องฉันเลยทำไม​ก็มีคนเล่าให้ฉันฟังว่าน้องฉันไปกับเด็กแถวบ้านแล้วเด็กแถวบ้านก็โยนรองเท้าตัวเองลงไปในน้ำแล้วท้าน้องฉันให้ไปเก็บน้องฉันไม่ได้เก็บนะเพราะน้องฉันกลัวน้ำมากๆและรู้ว่าตัวเองว่ายน้ำไม่เป็นน้องฉันแค่เอาขาหย่อนไปนิดเดียวก็ลื่นลงไปในน้ำเพราะบ่อน้ำเป็นบ่อผ้ายางมันลื่น​ น้องฉันลื่นก็เลยดึงกางเกงเด็กคนนั้นเด็กคนนั้นว่ายน้ำได้แต่พอด้วยความตกใจก้เลยถอดกางเกงปล่อยให้น้องฉันจมหายไปแล้วค่อยมาเรียกผู้ใหญ่ผู้ใหญ่ก็วิ่งไปแปบเดียวถึงเพราะบ่ออยู่ใกล้บ้านพอถึงบ่อก็กระโดดลงไปเลยน้องฉันว่ายน้ำไม่เป็นก็จมดิ่งลงไปเขาก็กระโดดไปสามสี่คนก็ไม่เจอน้องเพราะน้ำมันดึกมากถึงห้าหกเมตรเขาก้โทรเรียกนักดำน้ำมากว่าจะมาก็ครึ่ง​ชั่วโมง​นักดำน้ำลงไปก็เอาน้องขึ้นมาได้แล้วเขาก็บอกว่าน้ำลึกมากน้องนอนคว่ำหน้าเกาะที่นอนที่อยู่ใต้น้ำอยู่ขึ้นมาก็ปากซีดตัวซีดแล้วก้บอกว่าน้องเสียแล้วไม่มีการเอาน้ำออกหรืออย่างใดขึ้นมาก้ให้น้องนอน​ บ่อน้ำนั้นน้องฉันเป็นคนเสียชีวิต​คนแรกฉันเสียใจมากกว่าฉันจะมาถึงบ้านก็นานเพราะฉันเรียนเมือง​ ฉันไม่เคยเสียใจอะไรเท่านี้มาก่อนแล้ว​ฉันคิดว่ามันเป็นความฝันฉันตบหน้าตัวเองตบแล้วตบอีกมันก็เป็นเรื่องจริง​ ฉันร้องจนใจจะสลายฉันไม่คิดเลยว่ามัรจะไวขนาดนี้ ฉันเคยอยู่มาด้วยกันมาตลอด3คนขาดน้องไปฉันไม่มีความสุขเอาเสียเลยเอาแต่คิดถึง​น้องร้องไห้ฉันยอมรับไม่ได้​ ฉันทำใจไม่ได้​ ฉันคิดว่าฉันไม่มีน้องชายแล้วฉันก็ต้องอยู่กับพี่สาวที่บ้าน2คน​ ฉันคิดว่าฉันคงใช้ชีวิต​แบบเดิมไม่ได้แล้วถ้าไม่มีน้องชายของฉัน​ ฉันร้องทุกวันฉันเศร้าทุกวันฉันไม่มีความสุขฉันควรทำใจยังไง​ 
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่