ไปถึงงานอีกเเปดนาทีจะสี่โมงเย็น เห็นคนเดินๆไปทางก็ตามเขาไป ถามทางเเม่บ้านว่าบีเอนเคไปทางไหน เดินตามลงไปมีคนประมาณสองร้อยเเถวยาวเหมือนกัน เเต่ผิดคาดได้เข้าฮอลเร็วกว่าเวลาเล่นคอนเสิร์ทอีก คอนเสริ์ทเริ่มด้วยท่าไม้ตาย4เพลง คิดว่าเพลงเเรกฤดูไหม่ ไอตะกัดต้า บางกอกโซตี้เเอด เเล้วก็บีเอนเคเฟสติวอล อ่อ จำได้ว่ามีร้องเพลงช้าอยู่เพลงนึง นั่งอยู่ด้านหน้าทำให้บางทีเวลาเด็กๆวิ่งไปกลางฮอลก็อาศัยดูในจอมอนิเตอร์เเทน อย่าโกรธกันนะที่ฉันไม่สบตาเธอ เวลาอยู่ในฮอลก็ไม่เเสดงออกนั่งเฉยๆ ไม่ร้องเเทบไม่ขยับตัว เเค่อยากซึมซับทุกอย่างที่มีในฮอลกลับบ้านให้มากสุดไม่อยากเสียสมาธิ ช่วงมีละครเป็นการให้สมาชิกออกกมาเล่นดนตรีสดกันหลายคน คุณภาพการควบคุมเสียงพอใช้ได้ let you go เเละอีกเพลงที่เรียบเรียงไหม่ คอนเสิร์ทนี้มีเพลงที่เรียบเรียงไหม่มาหมด หลังจากเพลงฆ่า4เพลงเปิดงาน เพลงหลังๆนี่เข้าขั้นบันเทิงกันสุดๆไม่รู้ว่าโปรดิวด้วยรุ่นสองกันเองเปล่า อย่างบีกินเนอร์นี่เรียกว่านี่เเหละบีกินเนอริเเบบไทยๆที่บางคนเรียกร้องกันหนักหนา 5555 ช่วงอังกอนึกว่าคุกกี้มาเเน่ เเต่ก็นะ อาจจะไม่ชอบที่จะเรียบเรียงคุกกี้ไหม่ก็ได้ เป็น 77 เเทน ยิงมิกกันบรรเทิง เสียดายที่ฮอลมืด เปิดโพยมิกอ่านไม่ทันได้เเต่พยักหน้างึกๆ คำถามที่จูเน่ถามในฮอลเราไม่ตอบละ ขอบคุณมากที่สอนยิงมิกให้ เราเป็นลูกศิษย์ที่หัวช้า คำถามเด็กๆคนอื่นก็เหมือนกัน ไม่ตอบ เราขอบอกเรืองที่ไม่มีใครถามละกัน เราอยากดูคอนเสิร์ทเเบบนี้ละ บันเทิงเริงใจสุดๆหนุกหนาน เป็นสองชั่วโมงที่หรรษาจริงๆไม่ปวดฉี่เลย ไว้คราวหน้ามาเจอกันไหม่ งานจับมือไม่ไปนะจ้ะ อาย
คอนรุ่น2คืนนี้เป็นยังไง