คือเราสนทนากับพ่ออะค่ะว่าโต๊ะอ่านนส.&ทำงานจ้างชั่งมาวัดกับซื้อสำเร็จรูปแบบไหนคุ้มกว่าพ่อบอกว่าเอามาทำอะไรเราเลยบอกว่าเอามาอ่านนส.แล้วพ่อบอกว่าฟุ่มเฟือยไม่จำเป็นแล้วเราแบบแอหฟุ่มเฟือยตรงไหนคะจะได้มีโต๊ะจะได้เป็นระเบียบหน่อยนี้อ่านบนที่นอนแล้วอ่านไปรู้สึกง่วงไม่อยากให้การอ่านนส.หรือทำงานมาเกี่ยวข้องกับที่นอนหรือบนเตียงแล้วพ่อเราบอกว่าไร้สาระอ่านไหนๆก็เหมือนกันอยู่ที่ตัวเรามากกว่าทำไมเด็กบ้านนอกยังอ่านได้แล้วยังได้ที่1เลย เราเลยบอกว่าก็เค้าใจว่ามันอยู่ที่ตัวเราแต่ขนาดโต๊ะญี่ปุ่นมีไว้ทำงานหนูยังไม่มีเลยอ่านนส.ทำงานก็ต้องบนเตียงรู้สึกไม่มีpassions ในการอ่านเตียงมันมีไว้พักผ่อนพ่อเราก็ยังคำเดิมเลยค่ะว่าไม่ให้ซื้อ จนบ้างครั้งเราก็แอบไปร้านนส.ที่คาเฟ่ค่ะโดยอ้างว่าต้องมีงานกลุ่ม 
ปล.ตังค์ที่ซื้อคือเงินที่เราออกเองค่ะแต่รออนุมัติ
(หลายๆคนอาจจะดูว่าไร้สาระแต่สำหรับเราคือสิ่งจำเป็นในการศึกษาค่ะ)