ทำยังไงให้ลืมผู้ชายแบบนี้

สวัสดีค่ะ เราเจอผู้ชายคนนึงเข้ามาในชีวิต ช่วงนั้นทำงานโปรเจคกับเพื่อน แล้วผู้ชายคนนี้ก็ทำที่เดียวกับเรา แต่คนละกลุ่มนะคะ เขาเป็นรุ่นพี่ ห่างกับเรา 3 ปี อยู่โรงเรียนเดียวกันค่ะ ที่มาทำงานที่เดียวกันเพราะโปรเจคของครูคนเดียวกัน พอเราไปโปรเจค เราก็เจอกันบ่อยๆ ทุกเย็นจะเจอกันตลอดเลยค่ะ เค้าเป็นคนที่ค่อนข้างจะวิชวล หน้าตาดี เราก็หน้าตาโอเคค่ะ ไม่ได้ดีมาก พอเราเจอกันบ่อยขึ้น เค้าก็เริ่มทักเรา แอดเฟสมาคุยกับเรา ตอนแรกเราก็คิดว่าเค้าแค่คุยเฉยๆค่ะ แต่ไปๆมาๆ เราก็แอบปลื้มเค้าอยู่นิดนึง และเหมือนเค้าก็ปลื้มเราด้วย แล้วมีวันนึง ครูได้พาคนทำโปรเจคทั้งหมด ไปเวียนเทียนกันค่ะ และเราก็ได้เวียนเทียนกับเค้า พอกลับถึงบ้าน เค้าก็เริ่มชวนคุยแปลกๆ เหมือนแฟนกันอะค่ะ แล้วเราก็คบกับแบบไม่รู้ตัว รู้ตัวอีกทีก็คืออาทิตย์ผ่านมา ว่าเราเป็นแฟนเค้าแล้ว เราก็รู้สึกดีนะคะ เพราะตอนแรกเค้าดีทุกอย่าง ไปไหนมาไหนบอกเรา *** และจุดเริ่มต้นของความเสียใจก็เกิดค่ะ *** ในกลุ่มเพื่อนเค้า จะมีผู้หญิงคนนึง ที่เป็นเหมือนคนคุยเก่าเค้า ก่อนจะมาคบกับเรา เราทะเลาะกันค่ะ เพราะเราจับได้ว่าเค้านอกใจเรา ไปรับไปส่ง ยังคุยกันกระหนุงกระหนิง นั้งข้างกัน และมีอะไรกัน เราจับได้ เค้าก็บอกว่าเค้าขอโทษ เราเคยคุยกับเค้าแล้วว่า ถ้าหากมีแบบนี้ เราจะไม่ให้โอกาสอะไรอีกแล้วนะ แต่มันก็แพ้ค่ะ เราให้โอกาสเค้า อีกครั้ง แรกๆก็วนลูปเลยค่ะ ทำดี ใส่ใจ และก็ทะเลาะกัน เรื่องผู้หญิงบ่อยมาก เพราะเค้าเป็นคนชอบปล่อยตัว ชอบคิดว่าทำแบบนี้เราคงไม่รู้สึกอะไร ไผนอนตักผู้หญิงบ้าง เรียกผู้หญิงว่าที่รักบ้าง ไปรับไปส่งตอนกลางคืน ซบไหล่ผู้หญิง คือเราไม่โอเคมากๆ เราก็เลยลองคุยกับเค้าดีๆ แต่เค้าก็ารมณ์เสียใส่เรา เราก็ได้แต่ขอโทษ เรากลัวจะเสียเค้าไป เราก็ทะเลาะกันจนเรากับเค้าเลิกกันรอบแรก เราซึมมากค่ะ กินข้าวไม่ได้หลายวันจนเป็นกระเพาะ แต่ดีที่ไม่รุนแรง เราก็เลยคิดได้ว่า ถ้าเค้าจะกลับมา เค้ากลับมาเองแหละ และเค้าก็ทักมาคุยกับเราค่ะ เราเลยถามไปเลย ว่าอยากกลับมาอยุ่มั้ย เค้าก็บอกเค้าไม่แน่ใจ โอเค เราจะรอ และเค้ก็กลับมาค่ะ เค้าบอกคิดถึงเรา เราก็โอเค เราให้โอกาสอีกรอบ วนลูปค่ะ ดี จนนานเข้าๆ เราก็รู้เรื่องมาอีกว่า เค้ามีพี่ผู้หญิงคนนึง ไม่รู้ว่าพี่รหัสหรืออะไรนะคะ ผู้หญิงเป็นซึมเศร้า และแฟนเราก็ไปหาเค้าตอนกลางคืน ที่บ้ายผู้หญิงคนนั้นบ่อยๆ บ้านผู้หญิงพ่อแม่ไม่อยู่บ้านนะคะ เค้าบอกว่า เค้าไปทำงาน เราก็ โอเค ทำงานก็ทำงาน แต่หลังๆมา เราถามเค้าว่า คิดถึงมั้ย เค้าก็บอกว่า เฉยๆ เราถามเค้าว่า รักเรามั้ย เค้าก็บอกเฉยๆ คือตอนนั้นเราไม่รู้ว่าเราควรรู้สึกยังไง เราไม่มีสิทธิ์เรียกร้องเลย จนสุดท้ายเราก็บอกเค้า สนใจเราหน่อยก็ได้ แล้วเค้าก็บอกว่าเรางี่เง่า เราใช้เหตุผลเด็กๆ เค้ารำคาญ แล้วปกติ เวลาเรามีเรื่องไม่สบายใจ เราก็จะเล่าให้เพื่อนฟังตลอด และเพื่อนเราก็ไม่ชอบนิสัยเค้าอยุ่หน่อยๆ เลิกกันครั้งนี้ เค้าด่าเราเยอะมากๆ เค้าบอกว่าเราเป็นภาระของเค้า เค้าเหนื่อย เค้าบอกว่า เชิญเอาไปเล่ากับเพื่อนให้สนุกปากเลยนะ เค้าบอกว่าเราไม่แยกแยะ เราไปเข้าค่ายมา 4 วัน เรากลับมาทักหา ตอบแค่คำว่า คับ คำเดียว เราอยากให้คุณแครืเราหน่อยได้มั้ย เราบอกกับเค้า เค้าก็บอกว่า แล้วที่กลับมารอบแรกเรียกว่าแคร์มั้ย เราไม่เคยบ่นให้ฟังเลย เพราะเค้าบอกเค้าไม่ชอบคนขี้บ่น เราปรับให้เค้าทุกอย่าง เค้าก็ไม่พอใจในตัวเราสักที เราเสียใจโคตรๆ เหมือนทั้งโลกถล่มมาทับ แต่เค้าก็ไม่ได้รับรู้อะไรเลย เค้าไม่ได้อยู่กับเราในวันที่เราต้องการเค้า แต่เค้ากลับอยุ่กับผู้หญิงคนอื่นแทน กลับมาเพราะสงสาร แล้วทำไมไม่สงสารตอนนี้ ทำไมเค้าถึงไม่คิดว่ากลับมาเพราะเหตุผลแบบนี้ ไปแล้วไม่กลับให้จบๆเลยดีกว่า เราเลิกกันได้เดือนกว่าแล้วค่ะ เราไม่เคยลืมเค้าได้เลย แต่เค้ามีใหม่แล้วค่ะ กสรลืมคนมันง่ายขนาดนั้นเลยใช่มั้ยคะ เราท้อมาก เราเหนื่อยที่สุดที่ต้องแบกทุกอย่างไว้ ทั้งความรุ้สึก การเรียน ครอบครัว มันเยอะไปหมด เราหวังให้เค้ามาค่อยซัพพอตเรา แต่เราหวังมากไผจริงๆค่ะ