ที่มาโพสในพันทิปนี้คือ อยากตามหาผู้หญิงคนนึงซึ่งเรื่องเกิดมาประมาณปีกว่าๆแล้ว ผมได้ขับรถกลับมาจากบ้านเพื่อน เพื่อที่จะกลับบ้านในตอนเช้า ซึ่งเช้าวันนั้นเป็นวันทำงานไม่ใช่วันหยุดรถติดมากๆ ผมขับมอเตอร์ไซค์มาจากทาง ถนน บรมราชชนนี
ใกล้จะถึงแยกบางพลัด รถติดมากๆขยับไม่ได้เลยผมจึงขับรถขึ้นฟุตบาต(อิอิ)พอขับขึ้นฟุตบาตมาได้นิดเดียวผมมองเห็นข้างหน้ามีผู้หญิงยืนอยู่ ใส่เสื้อสีดำเป็นชุดทำงาน
พอผมขับไปใกล้จะถึงเขาแล้ว เขาโบกมือเรียก บอกว่า น้องไปส่งพี่ตรงวินมอเตอร์ไซค์ข้างหน้านี้ได้ไหมพี่ต้องรีบไปเข้างาน ผมก็พยักหน้าและตกใจหน่อยๆ ซึ่งเขาไม่ได้เห็นหน้าผมชัดๆเลยเพราะผมใส่หมวกกันน็อคเต็มใบ และเขาก็ซ้อนผมมา พอดีผมเป็นคนชอบช่วยเหลืออยู่แล้วจริงๆ พอถึงสี่แยกไฟแดงบางพลัด ผมขับตรงไปจากสี่แยกมุ่งหน้าสะพานกรุงธน
ทันใดนั้นเอง มีชายชุดดำใส่ผ้าปิดปาก โบกมือเรียกให้ผมจอด ผมเอ๊ะใจขึ้นได้ ที่เขาซ้อนผมมาไม่ได้ใส่หมวกกันน็อคนี้หน่า
แต่ว่า ผมไหวตัวทันอิอิ5555 เลยได้กลับรถ พาเขาไปทางลัดซึ่งเป็นซอยทางแคบมากๆในใจก็กลัวว่าเขาจะคิดว่าผมพาไปทำอะไรไม่ดีรึป่าว ระหว่างทางผมถามเขาว่าพี่จะไปไหนหรอครับ
ถ้าจำไม่ผิดเขาบอกว่าจะไปขึ้นBTSที่อนุเสาวรีชัย เพื่อไปทำงาน ที่เขามายืนอยู่และได้เรียกผมให้พาไปหาวินมอเตอร์ไซค์ใกล้ๆเพราะว่าเขานั่งรถเมล์มาจาก พุทธมณธน แต่ว่ารถติดมากๆไม่ขยับเขาเลยตัดสินใจลงตรง ก่อนจะถึงสี่แยก บางพลัด เพื่อว่าจะมีวินมอเตอร์ไซค์ขับผ่านมา คุยไปคุยมาผมก็พาเขาส่งถึงวินมอเตอร์ไซค์พอดี เขายื่นแบงค์500ให้ผม แต่ผมไม่ได้รับเอาไว้ แล้วเขาบอกผมว่าเดี่ยวก่อนน้อง แต่ไม่ทันแล้วผมบิดรถออกไปเลย เพราะผมบริสุทธิ์ใจที่จะช่วยจริงๆ
อยากรู้ว่าเขาคนนั้นจะจำเรื่องราวได้ไหมหน่า แล้วตอนนั้นผมมีแฟนอยู่แล้วเลยไม่ได้สนใจผู้หญิงคนอื่น5555แต่ตอนนี้เรื่องนี้มันติดอยู่ในใจผมจริงๆ อยากเห็นหน้าเธออีก
7โมงเช้าวันที่รถติด สี่แยกบางพลัด อยากเห็นหน้าเธออีกครั้ง
ใกล้จะถึงแยกบางพลัด รถติดมากๆขยับไม่ได้เลยผมจึงขับรถขึ้นฟุตบาต(อิอิ)พอขับขึ้นฟุตบาตมาได้นิดเดียวผมมองเห็นข้างหน้ามีผู้หญิงยืนอยู่ ใส่เสื้อสีดำเป็นชุดทำงาน
พอผมขับไปใกล้จะถึงเขาแล้ว เขาโบกมือเรียก บอกว่า น้องไปส่งพี่ตรงวินมอเตอร์ไซค์ข้างหน้านี้ได้ไหมพี่ต้องรีบไปเข้างาน ผมก็พยักหน้าและตกใจหน่อยๆ ซึ่งเขาไม่ได้เห็นหน้าผมชัดๆเลยเพราะผมใส่หมวกกันน็อคเต็มใบ และเขาก็ซ้อนผมมา พอดีผมเป็นคนชอบช่วยเหลืออยู่แล้วจริงๆ พอถึงสี่แยกไฟแดงบางพลัด ผมขับตรงไปจากสี่แยกมุ่งหน้าสะพานกรุงธน
ทันใดนั้นเอง มีชายชุดดำใส่ผ้าปิดปาก โบกมือเรียกให้ผมจอด ผมเอ๊ะใจขึ้นได้ ที่เขาซ้อนผมมาไม่ได้ใส่หมวกกันน็อคนี้หน่า
แต่ว่า ผมไหวตัวทันอิอิ5555 เลยได้กลับรถ พาเขาไปทางลัดซึ่งเป็นซอยทางแคบมากๆในใจก็กลัวว่าเขาจะคิดว่าผมพาไปทำอะไรไม่ดีรึป่าว ระหว่างทางผมถามเขาว่าพี่จะไปไหนหรอครับ
ถ้าจำไม่ผิดเขาบอกว่าจะไปขึ้นBTSที่อนุเสาวรีชัย เพื่อไปทำงาน ที่เขามายืนอยู่และได้เรียกผมให้พาไปหาวินมอเตอร์ไซค์ใกล้ๆเพราะว่าเขานั่งรถเมล์มาจาก พุทธมณธน แต่ว่ารถติดมากๆไม่ขยับเขาเลยตัดสินใจลงตรง ก่อนจะถึงสี่แยก บางพลัด เพื่อว่าจะมีวินมอเตอร์ไซค์ขับผ่านมา คุยไปคุยมาผมก็พาเขาส่งถึงวินมอเตอร์ไซค์พอดี เขายื่นแบงค์500ให้ผม แต่ผมไม่ได้รับเอาไว้ แล้วเขาบอกผมว่าเดี่ยวก่อนน้อง แต่ไม่ทันแล้วผมบิดรถออกไปเลย เพราะผมบริสุทธิ์ใจที่จะช่วยจริงๆ
อยากรู้ว่าเขาคนนั้นจะจำเรื่องราวได้ไหมหน่า แล้วตอนนั้นผมมีแฟนอยู่แล้วเลยไม่ได้สนใจผู้หญิงคนอื่น5555แต่ตอนนี้เรื่องนี้มันติดอยู่ในใจผมจริงๆ อยากเห็นหน้าเธออีก