ผมชอบผู้หญิงคนหนึ่งมาก แต่เขาก็เคยเหมือนชอบผม แต่เขาดันไปมีแฟน ผมควรทำยังไงคับ

เรื่องมีอยู่ว่า ผมคุยกับเขาได้พักหนึ่งแต่เขาดันไปมีแฟน ผมก็เลยห่างๆกับเขามาเดือนกว่าๆจนผมมีแฟน ผมคบกับแฟนได้สักพัก เเล้วเขาก็เลิกกับแฟน ด้วยความผมชอบเขามากเรื่องบังเอิญมันเกิดขึ้นที่ทำงานเขาเปิดรับสมัครงานผมเลยไปสมัครงานที่นั้น(แต่ตอนนั้นผมยังคบกับแฟนผม)ผมดันได้ทำงานที่นั้น เขาก็รู้ว่าผมไปสมัครงานที่นั้น พอวันเเรกผมเริ่มงานผมไม่กล้าสบตาเขาเเต่ผมก็แอบมองเขาผมเขิลเวลาที่ได้เจอเขา เขาก็รู้ว่าถ้าเป็นอย่างผมคงทำงานไปแบบเขิลๆแบบไม่มีสีสัน เขาเลยเริ่มถามผม(ว่ามาทำงานที่นี้ทำไม)ผมก็ตอบไปได้แค่ว่ามาทำตามเพื่อนเห็นที่นี้มันว่างเลยมาสมัคร พอเราเริ่มคุยกันคำแรกมันก็เหมือนทุกอย่างปลดล็อค พอทำงานไปได้สักพักเราก็เริ่มกลับมาคุยกันเหมือนเเต่ก่อน ผมเลยชวนเขาไปกินข้าวด้วย เขาก็ตอบตกลง(เขารู้ว่าผมยังไม่เลิกกับแฟน)แต่คือความที่เราเคยสนิทกันเราชอบอะไรเหมือนๆกัน เราก็คุยกันปกติ เขาถามผมไม่กลัวแฟนเสียใจหรอที่ทำแบบนี้ แต่ผมก็ได้ตอบเเค่ว่าช่วงเรากับแฟนห่างๆกัน ผมกับเขาเริ่มกลับมาสนิทกันเราไปดูหนังด้วยกันไปกินข้าวด้วยกันแต่ไม่บ่อยครั้ง ผมเลยตัดสินใจจะขอเลิกกับแฟนที่ผมคบอยู่เพื่อมาอยู่กับเขาให้มากขึ้น เพราะผมกับแฟนมีแววจะเลิกกันไปกันไม่ได้ ผมก็ได้เลิกกับแฟนผมจริงๆ มันก็เป็นอย่างที่ผมคิดผมมีเวลาให้เขามากขึ้นผมเริ่มอยู่กับเขาบ่อยขึ้น เเล้วมันก็มีเรื่องขึ้นมาอีก เขาต้องย้ายที่ทำงานเพื่อจะได้อยู่ไกล้ที่หอเเล้วก็ที่มหาลัย เเต่เราก็ยังไม่เลิกติดต่อกันเราก็ยังสนิทกันเหมื่อนเดิมผมก็ชวนเขาไปกินข้าวไปดูหนังปกติ เเล้วพักหลังๆเขาบอกเขาเหนื่อยไหนต้องเรียนไหนจะทำงาน ผมเลยบอกเขางั้นผมขอไปหาที่หอได้ไหมเขาจะได้ไม่ต้องขับรถมาไกลๆเพื่อมาหาผม เเล้วในที่สุดผมก็ได้ไปที่หอเขา ผมไปหาเขาที่หอครั้งแรกผมไปนอนที่นั้นหนึ่งคืนเเต่ผมคิดไว้เเล้วว่าผมจะไม่ทำไรเขาผมขอเเค่ได้อยู่ไกล้ๆเขาได้กอดเขา (ผมกับเขาไม่เคยอยู่ในที่ลับตานี้เป็นครั้งที่ได้อยู่ด้วยกัน2ต่อ2)พอตอนนอนผมก็นอนห่างๆเขาหน่อยๆผมเริ่มขยับๆเขาไปกอดเขาผมหวังเเค่กอดเเค่กอดก็พอแล้วได้แค่ก็เป็นสุขสุดๆแล้วพอเช้ามาเขาก็ไปเรียนปกติผมก็ไปทำงานที่เดิมปกติ พอผ่านมาได้สัก2 3 อาทิตย์เขาเริ่มเปรี่ยนไปเขาเริ่มไม่ตอบเฟสผม ผมก็คิดนะว่าเขาคงเหนื่อยอะไรหลายอย่างผมเลยไม่ค่อยเซ้าซี้เขาผมกลัวเขาลำคาน เเต่พอผมเริ่มห่างๆกันให้เขาได้มีเวลาพัก อยู่ดีเขาก็เปรี่ยนไป มันทำให้เราห่างกันมากขึ้นทุกทีผมทักไปเขาก็ตอบบ้างเงียบบ้าง ผมเลยทักไปถามเขามาว่าเป็นไรบอกได้นะ เขาก็ตอบผมว่าไม่อยากทำร้ายผม ผมก็บอกว่าบอกมาเถอะผมรับได้โดนมามากกว่านี้อีก เขาบอกเขามีแฟนแล้ว ผมก็ปลอบใจตัวเองว่าเขาโกหกเขาเเค่ไม่อยากทำร้ายผมเพราะผมเป็นคนที่คิดเล็กคิดน้อยเขาเเค่ไม่อยากให้ผมคิดมากเขาเลยทำแบบนี้ ผมเริ่มไปส่องเฟสบุ๊คเขามันเริ่มชัดขึ้นเรื่อยๆมาเขามีแฟนจริงๆผมเลยของมาจากชีวิตเขาแต่ผมค่อยดูเขาตลอดว่าเป็นไงผมหวังว่าสักวันหนึ่งเขาจะเลิกกับแฟนเเล้วผมก็จะได้คบกับเขา ผมหวังอยุ่ตลอด แต่มันก็นานมากเเล้วที่ผมไม่ได้ไปยุ่งกับชีวิตเขา ผมก็ไม่คิดจะมีใครเพื่อมันมีวัน้นวันที่ผมได้คบกับเขาจริงๆจังๆผมยังรอเขาเหมือนเดิมยันทุกวันนี้.
(ถ้าเข้าใจที่ผมเล่าให้อ่านผมควรทำยังไง ผมควรตัดเขาหรือควรรอต่อไป.
ขอบคุณคับที่ให้ผมระบาย.