_เรื่องจริงน่ากลัวยิ่งกว่าผี แต่ไม่มีใครกลัว_
ลูกจ้างหลายคนอาจจะคิดว่า พวกทำธุรกิจนั้นเจ๋งและน่าอิจฉา แต่หารู้ไม่ว่าพวกเขาเป็นคนเดียวกันกับที่ตัวเอง...ดูถูก...
เราเห็นมาหลายคนแล้วไปหางานทำ แล้วทำได้ไม่นาน ทำไม่รอด เพราะเพื่อนร่วมงานกลั่นแกล้ง เจ้านายก็ห่วย ช่วยอะไรไม่ได้ จนที่ทำงาน “ขาดสาระและเป้าหมาย”
พอออกมาบางคนครอบครัวก็รองรับ บ้างก็บอกให้หางานใหม่ แตบางคนที่ไม่เหลือใครนี่แหละ ทีเขาจะพบความหวังสุดท้าย “ในตัวเอง” ยังไงก็ต้องเลี้ยงปากท้อง และด้วยความที่จริง ๆ แล้วตอนเป็นพนักงานที่ดีมาก ตั้งใจทำงาน และงงกับการโดนกล่าวหาต่าง ๆ นานา มาแล้ว เค้าเลยเอาความสามารถที่มี “ทำงานให้ตัวเอง” แล้วทีนี้มันไม่มีเพื่อนร่วมงานมาป่วนแล้วนิ ชิมะละ รุ่งสิ
....
ระหว่างทางที่พบกับคนอื่นด้วยสายตาเหยียดหยาม ไม่ว่าจะธุรกิจอะไรตอนเริ่มต้นยากทั้งนั้นแหละ แต่ในใจจำได้ว่า เห็นผลมากกว่าทำงานให้คนอื่น แถมไม่เสียสมองเท่าตอนอยู่กับหอยกับปลา
ถ้าถึงจุดที่เลี้ยงปากท้องได้ไปวัน ๆ ทำไปเรื่อย ๆ จะสบายใจกว่า แต่ทีนี้ธรรมชาติคนดีอะ มันไม่มีทางอยู่นิ่ง ๆ สกีลความสามารถมันจะเพิ่มขึ้นทุกวัน ต่อให้ปากหมาที่ไหนที่พูดว่า “คนทำธุรกิจเห็นแก่ตัว” ก็จะนึกได้ว่า ต้องเป็นพนักงานแน่ ๆ และลูกหลานก็พนักงาน เผลอ ๆ คือพนักงานที่กดดันให้ฉันจนมุมจนต้องลาออกด้วยซ้ำ สมควรแล้วที่คิดว่าคนอื่นเห็นแก่ตัว เพราะความชั่วตัวเองคงมองข้าม
—นี่คือเหตุผลที่แท้จริง ที่คนดี ๆ มักจะเจอความซวยก่อนจะได้ในสิ่งที่ไม่คาดฝัน—
วันนั้นมาถึงเมื่อไหร่ ใครก็เอาอะไรจากเราไปไม่ได้
และก็คือความจริงอีกที่หลายคนจมอยู่กับที่ คือการพูดไม่คิด พากันคิดร้ายเป็นกลุ่ม ๆ เพื่อเหยียดหยันคนบางคนที่ตัวเองคิดว่าต่าง หรือไม่อยากให้เค้าได้ดี (แค่อยากให้ใครล้มก็บาปแล้ว) แต่คนเหล่านี้ยากที่จะตรงจสอบใจตัวเอง
ตัวเองน่ากลัวยิ่งกว่าผี หลอกตัวเองทั้งชีวิต
❤️สำหรับคนที่ต้องการกำลังใจ และกำลังสู้ชีวิตอยู่ อ่านแล้วขอให้มีกำลังใจสร้างสิ่งที่ทำอยู่ให้ยิ่งใหญ่!ต่อไป เป็นกำลังใจให้ มันเป็นเหตุผลที่เจ้านายหลายคนกดลูกน้องอยู่ทุกวันนี้ มันเป็นกงกรรมกงเกวียน ใครไม่หยุดก่อนถือว่าซวยต่อไป ใครคิดไม่ออกเรื่องวงเวียนกรรมก็ช่างมัน!
_เรื่องจริงน่ากลัวยิ่งกว่าผี แต่ไม่มีใครกลัว_
ลูกจ้างหลายคนอาจจะคิดว่า พวกทำธุรกิจนั้นเจ๋งและน่าอิจฉา แต่หารู้ไม่ว่าพวกเขาเป็นคนเดียวกันกับที่ตัวเอง...ดูถูก...
เราเห็นมาหลายคนแล้วไปหางานทำ แล้วทำได้ไม่นาน ทำไม่รอด เพราะเพื่อนร่วมงานกลั่นแกล้ง เจ้านายก็ห่วย ช่วยอะไรไม่ได้ จนที่ทำงาน “ขาดสาระและเป้าหมาย”
พอออกมาบางคนครอบครัวก็รองรับ บ้างก็บอกให้หางานใหม่ แตบางคนที่ไม่เหลือใครนี่แหละ ทีเขาจะพบความหวังสุดท้าย “ในตัวเอง” ยังไงก็ต้องเลี้ยงปากท้อง และด้วยความที่จริง ๆ แล้วตอนเป็นพนักงานที่ดีมาก ตั้งใจทำงาน และงงกับการโดนกล่าวหาต่าง ๆ นานา มาแล้ว เค้าเลยเอาความสามารถที่มี “ทำงานให้ตัวเอง” แล้วทีนี้มันไม่มีเพื่อนร่วมงานมาป่วนแล้วนิ ชิมะละ รุ่งสิ
ระหว่างทางที่พบกับคนอื่นด้วยสายตาเหยียดหยาม ไม่ว่าจะธุรกิจอะไรตอนเริ่มต้นยากทั้งนั้นแหละ แต่ในใจจำได้ว่า เห็นผลมากกว่าทำงานให้คนอื่น แถมไม่เสียสมองเท่าตอนอยู่กับหอยกับปลา
ถ้าถึงจุดที่เลี้ยงปากท้องได้ไปวัน ๆ ทำไปเรื่อย ๆ จะสบายใจกว่า แต่ทีนี้ธรรมชาติคนดีอะ มันไม่มีทางอยู่นิ่ง ๆ สกีลความสามารถมันจะเพิ่มขึ้นทุกวัน ต่อให้ปากหมาที่ไหนที่พูดว่า “คนทำธุรกิจเห็นแก่ตัว” ก็จะนึกได้ว่า ต้องเป็นพนักงานแน่ ๆ และลูกหลานก็พนักงาน เผลอ ๆ คือพนักงานที่กดดันให้ฉันจนมุมจนต้องลาออกด้วยซ้ำ สมควรแล้วที่คิดว่าคนอื่นเห็นแก่ตัว เพราะความชั่วตัวเองคงมองข้าม
—นี่คือเหตุผลที่แท้จริง ที่คนดี ๆ มักจะเจอความซวยก่อนจะได้ในสิ่งที่ไม่คาดฝัน—
วันนั้นมาถึงเมื่อไหร่ ใครก็เอาอะไรจากเราไปไม่ได้
และก็คือความจริงอีกที่หลายคนจมอยู่กับที่ คือการพูดไม่คิด พากันคิดร้ายเป็นกลุ่ม ๆ เพื่อเหยียดหยันคนบางคนที่ตัวเองคิดว่าต่าง หรือไม่อยากให้เค้าได้ดี (แค่อยากให้ใครล้มก็บาปแล้ว) แต่คนเหล่านี้ยากที่จะตรงจสอบใจตัวเอง
ตัวเองน่ากลัวยิ่งกว่าผี หลอกตัวเองทั้งชีวิต
❤️สำหรับคนที่ต้องการกำลังใจ และกำลังสู้ชีวิตอยู่ อ่านแล้วขอให้มีกำลังใจสร้างสิ่งที่ทำอยู่ให้ยิ่งใหญ่!ต่อไป เป็นกำลังใจให้ มันเป็นเหตุผลที่เจ้านายหลายคนกดลูกน้องอยู่ทุกวันนี้ มันเป็นกงกรรมกงเกวียน ใครไม่หยุดก่อนถือว่าซวยต่อไป ใครคิดไม่ออกเรื่องวงเวียนกรรมก็ช่างมัน!