ตามโพสเลยค่ะ 
หลายปีมาแล้วเคยมีปัญหากับเพื่อนเรื่องเงินค่ะ เราจะเรียกแบบนี้ว่า"สมการลูกหนี้" คือ ตอนยืมก็สรรหาคำพูดสวยๆ คำพูดน่าสงสารมาเพื่อขอยืมเงินค่ะ ไอ้เราก็เห็นว่าเป็นเพื่อนมาตั้งแต่เด็กๆ ก็ให้ยืมไป หลังจากนั้นเหมือนเราเองกลายเป็นลูกหนี้ยังไงยังงั้นเลยเน๊อะ ถึงวันคืนเงิน ก็รอร๊อรอค่ะ หลายวันผ่านไปก็เริ่มทวง ก็จะได้รับคำพูดไม่ค่อยจะดีกลับมาเสมอ เช่น เดี๋ยวมีคืนเองแหละ จะทวงอะไรนักหนา ฯลฯ โทรหาไม่รับสาย ไปหาไม่อยู่บ้าน ไปที่ทำงานก็ไม่เจอ เหนื่อยมากๆค่ะ จากนั้นก็เสียเพื่อนไปเลยด้วยการให้ยืมเงิน

สุดท้ายก็ได้คืนนะคะ ยืม 4,000 ได้คืนมา 2,000 ทวงมา 3 ปีค่ะ (เป็นไงเรามีความอดทนในการทวงมากกก)ที่เหลือคงไม่ตามแล้วค่ะ เหนื่อย!!!!

จากนั้นก็เลยตั้งปณิธานว่า หากมีคนมายืมเงินอีก และคนๆนั้นเป็นเพื่อน ญาติพี่น้อง หรือคนที่สนิทๆกัน เราจะใช้วิธีให้ค่ะ เช่น สมมติเพื่อนสนิทมายืมเงิน 3,000 เราจะใช้วิธีให้ค่ะ สนิทมากๆก็ให้ 500-1,000 ประมาณนี้ค่ะ

จนถึงตอนนี้เราเลิกทำงานประจำก็ยังมีเพื่อนที่ทำงานเก่าๆ โทรมายืมเสมอ เราออกมาทำงานตัวเองได้ 2 ปีแล้วค่ะ เปลี่ยนจากเพื่อนร่วมงานเป็นเพื่อนร้านขายของค่ะ เราจะมีเพื่อนเป็นคนขายของ ขายอาหารตามสั่ง สุดท้ายก็ใจอ่อนให้แม่ค้าขายอาหารตามสั่งยืมเงินอีกค่ะ ตอนนี้แกผลัดเรามา 3 เดือนละ เราใช้วิธีสารพัดที่จะทวงแล้วค่ะแต่ก็ยังไม่ได้คืนสักที เริ่มเหนื่อยอีกแล้วค่ะ (เงินที่ยืมน่ะไม่ได้มากอะไร 1,500 บาท) แต่สิ่งที่มันทำให้เรารู้สึกไม่ได้คือ การที่ลูกหนี้ผิดชำระเงินค่ะ แบบสมการลูกหนี้ที่กล่าวข้างต้นนั่นแหละ (การที่บอกยืม คนให้ยืมก็คิดได้คืนเน๊อะ) เราไม่ได้ให้เค้า และหากมายืม ก็คงไม่คิดให้คนนี้เหมือนกัน (และไม่รู้ว่าทำไมวันนั้นเราถึงให้เงินเค้ายืมไปค่ะ งงกับตัวเอง ทั้งๆที่ไม่ให้คนยืมเงินมาหลายปีแล้วค่ะ) เราอยากถามเพื่อนๆ ว่ามีวิธีทวงเงินเจ๋งๆไหมคะ เราจะเอาไปใช้ทวงเงินครั้งนี้ค่ะ

.............แก้วใจ ณ แม่กลอง...........