สวัสดีครับนี้เป็นกระทู้แรกของผมนะครับ ผมจะเล่าเป็นสไตล์เรื่องราวไปนะครับเพราะผมว่ามันน่าจะสนุกกว่า(สำหรับใครที่ไม่ชอบช่วยลองอ่านสักหน่อยก้ยังดีนัครับ) ถ้าผมพิมอะไรไม่ถูกหรือทำให้คุณไม่สบายใจก็ขออภัยด้วยนะครับ

          ผมเป็นเด็กคนนึงที่อาศัยยุในจังหวัดขอนแก่นครับ กำลังศึกษายุที่รร.แก่นนครวิทยาลัย ชั้นม.4 สายวิทคนิด(เรียนหนักมากกก)
ผมได้เจอแฟนของผมในวันเปิดเรียนวันแรกเลยครับ(ตอนนั้นยังไม่ได้คบกัน) ความรุ้สึกตอนนั้นคือแบบ...ไม่รุ้สึกอะไรเลยครับ เพราะมีคนที่แอบชอบยุแล้วตั้งแต่ม.3ขึ้นมายุห้องเดียวกัน ตอนนั้นก็รุ้สึกว่าเวลา สถานที่เป็นใจมาก เลยกะว่าจะจีบ แต่เพื่อนสนิทของผมบอกผมว่า"กุชอบคนนี้วะ"มันไม่รุ้ว่าผมชอบเขายุแล้วไง...แงง) แต่ผมก้ปล่อยให้เพื่อนสนิทผมไป แล้วผมก้เจอผญ.อีกคนที่สวยมากๆ แต่เค้าสวยเกินไปผมไม่กล้าจีบ เลยว่าจะลองเข้าหาเค้าทางเพื่อนเค้าดู แต่เพื่อนสนิทผม(คนเดิม)มันเทคนที่ผมชอบคนที่แล้วแล้วมาจีบผญ.ที่ผมกำลังจะจีบ ตอนแรกก้คิดในใจว่า"ทำไมชอบผญ.คนเดียวกันกับกุมา2คนละวะ"แต่ผมก้ปล่อยให้เพื่อนไป แล้วก้เจอกับผญ.คนนึงที่น่ารักมาก(จะไม่บอกหรอกนะว่าแฟนเราเอง>///<...แต่ตอนนั้นยังไม่ได้คบ) เธอเปนผญ.ที่หน้าคล้ายๆกับดาราที่เราชอบ เราก้คิดว่าคนนี้แหละคนที่เราตามหา แล้วก้เจอเหตุการณ์แบบเดิมครับ ให้ทุกคนลองเดาดูก่อนจะไปย่อหน้าต่อไป

          เหตุการที่ว่านี้คือไอ้เพื่อนสนิทผมนี้แหละครับ(คนเดิม)มันก้เทคนที่แล้วแล้วมาจีบคนที่ผมชอบอีกแล้ว คิดในใจ"ไม่เคยคิดเลยว่าเกิดมาจะมีเพื่อนเจ้าชู้"แต่ผมเหมือนเดิมแหละครับ ปล่อยให้เพื่อนไปแล้วว่าจะไปจีบคนแรกดู แต่โชคชะตาฟ้าลิขิต คนแรกกับคนที่สองที่ผมเคยชอบย้ายไปยุอีกห้องนึง ตอนนั้นคิดในใจ"คงไม่ได้มีแฟนเหมือนเพื่อนคนอื่นแล้วแหละ"หลังจากนั้นก้เล่นๆเรียนๆไปได้สัก2-3อาทิต ก้ได้รุ้ข่าวว่าเพื่อนสนิทผมมันเทคนที่ผมชอบคนที่3ไปแล้ว ตอนนั้นคือแบบไม่ได้รุ้สึกอะไรกับใครแล้ว สนใจแต่กีฬาอย่างเดียว(ผมลืมบอกผมเปนนักกีฬารร.ด้วยครับ^_^) จนมาวันนึงเปนคาบที่ครูไม่เข้า ก้เลยถือวิสาสะ ไปตีวอลเล่กันครับ แล้วเธอคนนั้นก้มาเล่นด้วย(แฟนผมเองแต่ตอนนั้นยังไม่ได้คบ) ตอนนั้นก้เล่นๆกันตามปกติตรับ แต่มีจังหวะนึงผมเปิดบอลแรกพลาดไปทางเธอคนนั้นครับ มันเปนลูกที่ไม่น่าพลาดแต่ผมก้พลาด เพื่อนเลยคิดว่าผมจงใจตีไปให้เค้าเล่น แล้วก้เริ่มแซวผมตั้งแต่วันนั้น แต่ผมก้ยังไม่ได้คิดอะไร จนมีเพื่อนผมทักมาถามผมว่า"ชอบเขาหรอ(หมายถึงเธอคนนั้นแหละ)แต่ตอนนั้นผมก้ไม่ได้คิดอะไรยุแล้วจริงๆผมเลยตอบกับไปว่า"เปนเพื่อนกันจะชอบกันได้ไง"ตอนนั้นคือแบบ...ยึดกับหลักการอะไรไม่รุ้ เพื่อนเลยถามต่อว่า"สรุปชอบหรือไม่ชอบ"ผมก้ตอบว่า"ไม่"แล้วมันก้ถามกลับมาว่า"ไม่เพราะไม่ชอบ หรือ ไม่เพราะเปนเพื่อน"ตอนนั้นไม่รุ้ผมคิดไงผมตอบกลับไปว่า"ไม่รุ้" หลังจากเหตุการณ์นี้ผมก้เริ่มสนใจเธออีกครั้ง เริ่มส่องเฟสเธอ เริ่มมองเธอตอนเรียน เริ่มสบตากับเธอ(ไอ้ต้าววววเค้าเขิล>///<) จนตัดสินใจทักเธอไปแล้วก้ได้คุยกันทำความรุ้จักกัน หลังจากคุยกับเธอ ผมได้รุ้เลยว่าเธอเปนคนที่นิสัยดีมากๆแถมฉลาดอีกด้วย ก้คุยกันได้แค่3วันเธอก้ถามผมว่า"พูดแบบนี้ชอบเราป่าวเนี่ย"ก่อนหน้านี้ผมเต๊าะเธอเล่นๆตามภาษาคนจีบกัน) ตอนนั้นความรุ้เรื่องจีบสาวที่อ่านมาจากหลายสำนักได้หายไปจากหัวผม ผมใช้แต่ความรุ้สึกตอบเธอไปตรง"ใช่เราชอบเธออ่ะ"เธอเขิลมากเพราะเธอก้ชอบผมเหมือนกัน(เธอเป็นคนบอกเอง) แล้วหลังจากนั้นผมก้าวข้ามขั้นตอนแบบก้าวกระโดด"คบกับเรานะ"ผมขอคบเธอด้วยระยะเวลาคุยเพียงแค่3วัน แล้วก้เป็นไปตามทุกคนคิดแหละครับ เธอบอกว่า"มันไวไป เราลองคุยกันอีกสักพัก"ตอนนั้นผมคือแบบสับสนมาก คือเธอชอบเราแต่เราขอคบ...เธอกลับปฏิเสธ เรานั่งคิดยุนานจนบรรลุว่าไอ้คำพูดที่เธอพูดมานั่นมันอ่อยเหยื่อนี้หว่า(แต่มันเปนปกติยุแล้วที่คนเราเวลามีคนมาคุยด้วยเราก้อยากจะรุ้ว่าเขาคิดยังไงกับเรา) เราก้เลยคุยกันต่อ
เราคิดในใจ"แบบนี้ก้ได้หรอ"

(ในระยะเวลา1เดือนที่คุยกันผมขอข้ามไปเลยนะครับ ส่วนใหญ่ก้ตามสเต็ปคนจีบกันแหละครับ)

และในที่สุด วันที่ใช่ สถานที่ที่ ใช่คนที่ใช่ และผมมีความกล้าพอที่จะขอคบเธออีกครั้ง และครั้งนี้ก้เปนไปได้ด้วยดี เธอตกลง ต่างคนต่างมีความสุขและหลงไหลในกันและกัน และความสุขนั้นก้ค่อยๆหายไปตามกาลเวลา จากหวานกลายเปนจืด จากตอบกันชม.ละครั้งก้กลายเปนวันละครั้ง ต่อหน้าจากทักทายก้เริ่มกลายเปนหลบหน้า ผมเริ่มคิดในใจ"เธอไม่รักเราแล้วหรอหรืออะไร เธอเปนเมนส์รึป่าว ทำไมเธอทำเหมือนไม่มีเยื่อใยต่อกัน"ผมเลยทักไปถามเธอ"เธองอลเค้าหรอ"เธอบอกว่า"มีไรให้งอล เราไม่ได้คิดงั้น555"มีพิม555ตอนท้ายส่วนใหญ่หน้านิ่งกันเวลาพิม///SADหวะ) นี้เปนประโยคที่เธอส่งมาตอนผมกำลังพิมกระทู้นี้ยุ ซึ่งแปลว่าความสนุก ความเศร้า ความสับสน และตลก(ร้าย)ของความรักในชีวิตของผมคงถ่ายทอดให้ทุกคนได้รุ้แค่เพียงเท่านี้แหละครับ
ปล.เรื่องราวกับหัวข้ออาจดูไม่ค่อยตรงกันเท่าไหร่ เพราะผมสื่อสารไม่ค่อยเก่ง แต่ถ้าคุณมาเปนผม ผมมั่นใจ100%ว่าคุณจะเข้าใจความรุสึกนี้
มันอาจจะจบแบบแป๊กๆหน่อยๆ ก้อย่าว่าผมเลยนะครับ นี้กระทู้แรกของผม อาจจะไม่ได้เรียบเรียงให้ดูน่าอ่านน่าสนใจเท่าไหร่แต่ก้พยายามมากที่สุดในเวลาที่มีละครับ(นานกว่านี้เดี๋ยวแม่ด่า555ไม่ขำกันใช่มั้ยมปร.ผมก้ไม่ขำ...แค่พิมใส่เฉยๆ) สำหรับคนที่เข้ามาอ่านแล้วมีคำแนะนำหรือประสบการณ์คล้ายๆผมหรือรุ้สึกอะไรก้ช่วยพิมในคอมเม้นให้เปนกำลังใจผมหน่อยนะครับ
- จากผู้ชายใจเดียว ไปละบัย -