ทำไมเรารู้สึกแปลกแยกค่ะ

คือเราอายุ13ค่ะคือหนูรู้สึกอึดอัดเวลาอยู่กับคนอื่นที่ไม่ใช่พ่อแม่ค่ะคือเมื่อหลายวันก่อนเราไปเรียนพิเศษกับน้าค่ะเเล้วพวกน้าๆแก่ก็บอกว่าเราไม่ค่อยพูดแต่เค้าถ้าพูดกับเราที่ก็พูดแต่เรื่องที่เราไม่พูดคะคือเรากลัวว่าถ้าเราพูดไปเค้าจะรำคาญเพราะเราจะพูดมากถ้าเราพูดอะค่ะคือตอนที่น้าเค้าหาว่าเราไม่พูดเราก็รำคาญนะคะคือเราเข้าสังคมไม่เป็นไม่ชอบความวุ่นวายเราคิดว่าเราเคยคิดว่าเราอยากตายเราร้องไห้ง่ายกับเรื่องเล็กๆคือปีนี้เราเรียนได้3.50ขึ้นแต่กับรู้สึกไม่พอใจทั้งๆที่ก่อนหน้านี้อยากได้เกรดนี้เราชอบอยู่ในห้องไม่อยากออกไปเราอยากอยู่ในความฝันเราไม่ค่อย,ยากมีเพื่อนคบไว้ทำงานแต่บ้างคนเราก็สนิทรนะเราเป็นคนพูดน้อยเวลาอยู่บ้านคือเราอยู่โรงเรียนรัฐบาลมันก็ต้องตัดผมสั้นแล้วเรากับรู้สึกว่าทำไมนักเรียนต้องตัดผมสั้นถ้าตัดผมสั้นมันน่ารักจริงทำไมครูไม่ตัดเรารู้สึกว่าความคิดเราไม่เหมือนคนอื่นตอนอยู่ป.1-2ก็ไม่เป็นพอย้านโรงเรียนเราก็เปลี่ยนไปเราต้องค่อยยิ้มให้เพื่อนให้กำลังใจถึงจะไม่สนิทรแต่พอเราเศร้ากับไม่มีใครปลอบเราอยากทราบว่าเรามีโลกส่วนตัวสูงเหรอค่ะหรืออาการทางจิต