ทำไมเราต้องร้องไห้ฟูมฟายขนาดนี้คะ

คือเรากับแฟนคบกันได้ปีกว่าแล้วค่ะตั้งแต่ม.3 จน ปวช.1 เราเจอกันตลอด ไปวิทลัยก็ไปด้วยกัน เที่ยวก็ไปด้วยกันคือเราเจอกันตลอดถึงจะไมได้อยู่ด้วยกัน พอมาวันนึงเขาเริ่มมีปัญหากับพ่ออยู่สักพัก แต่เรื่องมันก็เริ่มใหญ่ขึ้นจนกระทั่งเขาเลิกเรียนแล้วย้ายไปอยู่กับแม่ซึ้งไกลมากค่ะ พอเขาไปได้ไม่กี่อาิตย์เขาก็มีงานทำทำให้เวลาที่ได้คุยกันน้อยลงแต่เวลาที่ได้คุยกันมันก็ถือว่าดีค่ะเหมือนคุยกันดีกว่าตอนที่อยู่ใกล้กัน พอเขาทำงานได้ประมาณ3เดือนเขาก็บอกว่าจะมาหาเรา เขาก็มา่ะแต่เราได้อยู่ด้วยกันแค่2วันซึ้งเร็วมากๆค่ะพอตอนเขากลับเราร้องไห้ฟูมฟายสะอึกสะอื้นเป็นแบบนี้มา2วันแล้วค่ะเราคิดถึงเขามาก ดูรูปเขาตลอด บ่นคิดถึงตลอดเราทรมาณมากค่ะ เราอยากรู้ค่ะว่าต้องทำอย่างไรถึงจะไม่รู้สึกแบบนี้อีกเราทรมาณมากๆค่ะมีวิธีแก้บ้างไหมคะ