สิ่งที่ผมได้ทำไป มันเป็นสิ่งที่ผมรัก ผมชอบมัน แต่บางที ผมกลับรู้สึก หนัก ไม่สบายใจ เครียด ที่ได้ทำมันลงไป
ผมเป็นคนเก็บตัว มีเพื่อนบ้างแต่ไม่มาก เล่นเกมดูเมะ เป็นเด็กที่แย่คนหนึ่งก็ว่าได้
แต่เรื่องมีอยู่ว่าวันหนึ่งผมรู้สึกมีความฝันอยากพูดได้ดี อยากเป็นนักพูด ผมจึงใช้เงินเก็บที่มีและเงินของพ่อส่วนหนึ่ง สมัครค่ายแห่งหนึ่งเกี่ยวกับการฝึกพูด เมื่อได้ไป ผมได้ฝึก ฝึก ฝึก และฝึก จนผมพูดได้ดี ถึงแม้มีพลาดบ้าง แต่ทุกครั้งที่ผมพูด ผมรู้สึก ผ่อนคลาย เมื่อได้พูด และรู้สึกดีที่มีผู้ฟังเรา เมื่อจบค่ายผมเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
แต่เมื่อกลับบ้าน ผมรู้สึกกลัว กังวล แน่นหน้าอก รู้สึกว่าทำไมผมต้องคิดที่จะไปค่าย ผมยังรู้สึกไร้ค่า มันดูเหมือนสิ่งที่ผมทำเป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบ มันดูเหมือนไม่ใช้ตัวตนของผม มันรู้สึกว่าผมไม่เหมาะกับอะไรที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้
*กระทูมีประสงค์ให้ กำลังใจ จขกท. ตอนนี้เค้าอารมณ์มีแปรปรวน และไม่เข้าใจความรู้สึกของตนเอง
ทำไมทำสิ่งที่รักแต่กลับเครียดกับสิ่งที่ทำ
ผมเป็นคนเก็บตัว มีเพื่อนบ้างแต่ไม่มาก เล่นเกมดูเมะ เป็นเด็กที่แย่คนหนึ่งก็ว่าได้
แต่เรื่องมีอยู่ว่าวันหนึ่งผมรู้สึกมีความฝันอยากพูดได้ดี อยากเป็นนักพูด ผมจึงใช้เงินเก็บที่มีและเงินของพ่อส่วนหนึ่ง สมัครค่ายแห่งหนึ่งเกี่ยวกับการฝึกพูด เมื่อได้ไป ผมได้ฝึก ฝึก ฝึก และฝึก จนผมพูดได้ดี ถึงแม้มีพลาดบ้าง แต่ทุกครั้งที่ผมพูด ผมรู้สึก ผ่อนคลาย เมื่อได้พูด และรู้สึกดีที่มีผู้ฟังเรา เมื่อจบค่ายผมเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
แต่เมื่อกลับบ้าน ผมรู้สึกกลัว กังวล แน่นหน้าอก รู้สึกว่าทำไมผมต้องคิดที่จะไปค่าย ผมยังรู้สึกไร้ค่า มันดูเหมือนสิ่งที่ผมทำเป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบ มันดูเหมือนไม่ใช้ตัวตนของผม มันรู้สึกว่าผมไม่เหมาะกับอะไรที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้
*กระทูมีประสงค์ให้ กำลังใจ จขกท. ตอนนี้เค้าอารมณ์มีแปรปรวน และไม่เข้าใจความรู้สึกของตนเอง