ออกตัวก่อนว่าเราเป็นเพื่อนของเจ้าของแอคเคานต์นะคะ
เรากับแฟนเก่าเคยคบกันมานานมาก แต่ก็เลิกกันเพราะความน้อยใจและเรื่องเล็กๆน้อยๆหลายๆอย่างที่สะสมกันมา ก่อนหน้านี้ก็เคยบอกเลิกกันแต่ก็จะง้อขอคืนดีกันมาภายในวันรุ่งขึ้นไม่ก็วันถัดไปตลอด แต่ครั้งนี้กลับไม่เหมือนเดิม
ตอนที่คบกันเราคุยกันทุกวันเป็นเวลาสิบกว่าปี มีอะไรเราก็จะเล่าให้กันฟังตลอด เราเป็นเหมือนรักทางไกล ปีนึงเจอกันแค่ไม่กี่ครั้ง ด้วยเหตุผลอะไรหลายๆอย่าง เราเป็นเหมือนทุกอย่างในชีวิตของเค้า ทุกอย่างจริงๆ
หลังจากที่เลิกกันเราได้รู้ว่าเค้าป่วยเป็นโรคซึมเศร้า ซึ่งเค้าป่วยก่อนที่เราจะเลิกกันแต่เราไม่รู้ เพราะตอนนั้นเค้าบอกว่าแค่เป็นภาวะเครียดจัด เค้าไปหาหมอและรับการบำบัดอยู่เรื่อยๆ และเค้าบอกว่าเค้าหายแล้ว เราเสียใจมากและยังคงรู้สึกผิดอยู่จนถึงตอนนี้ ทั้งๆที่เราอยู่ข้างๆเค้าแท้ๆทำไมเราถึงเซฟเค้าจากโรคนี้ไม่ได้
เค้าบอกไม่อยากให้เราโทษตัวเอง ที่เค้าเป็นโรคนี้เป็นเพราะตัวเค้าเอง เป็นเพราะนิสัยของเค้าเอง ถ้าเราโทษตัวเองเค้าก็ยิ่งรู้สึกแย่ แต่มันทำไม่ได้หรอกนะคะ เราก็ยังคงโทษตัวเองอยู่ตลอด และเราก็คิดว่าเค้าเองก็รู้ มันเลยทำให้เค้าเป็นห่วงเรามาก เค้ากลัวเราเป็นโรคซึมเศร้าเหมือนเค้า
หลังจากที่เลิกกันมาเกือบ 10 เดือน เราก็ยังมีติดต่อกันอยู่อาทิตย์ละครั้งสองครั้ง แต่ทุกครั้งเค้าจะแย่ลงเรื่อยๆ จนตอนนี้เค้าเป็นโรคซึมเศร้าระดับที่รุนแรงมาก คือยาก็เอาไม่อยู่แล้ว เราเพิ่งรู้เค้ามีประวัติการทำร้ายตัวเองบ่อยๆ และตอนนี้เค้าเป็นไบโพลาร์ มีภาวะหลอกตัวเองอีกด้วย เค้าเล่าให้ฟังว่าตอนนี้เค้ามี 3 บุคลิก คือ ก้าวร้าว เป็นคนดีอารมณ์ดี และเป็นเด็ก(แบบเด็กที่นั่งเหม่ออย่างเดียว ไม่รับรู้อะไร และคิดอะไรไม่ออก) และเป็นโรคย้ำคิดย้ำทำ
จริงๆแล้วหมอที่รักษาเค้า ให้เราเลิกติดต่อกัน เพราะเหมือนเรามีอิทธิพลกับเค้ามาก ทั้งความคิด นิสัย และการตัดสินใจ เหมือนเค้าไม่มีอัตลักษณ์เป็นของตัวเอง ยึดตัวเราเป็นหลัก อารมณ์เหมือนชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้ ถ้าเรามีความสุขเค้าก็มีความสุข ถ้าเรารู้สึกไม่ดีเค้าจะรู้สึกแย่ยิ่งกว่า หมอเลยอยากให้เค้าหยุดคุยกับเรา เพื่อสร้างและดูแลตัวเองขึ้นมาให้ได้ เค้าต้องยอมรับความจริง แต่เค้าก็ยังคุยกับเรา ซึ่งตรงนี้เป็นเหมือนการปฏิเสธการรักษาแบบกลายๆ
ทั้งเราและเค้า ต่างก็รู้ว่าการที่เราหยุดคุยกันคือทางออกที่ดีที่สุดของเรื่องนี้ แต่เราทำไม่ได้ เราเป็นห่วงเค้า เค้าเป็นห่วงเรา ทั้งเค้าและเราเองก็อยากกลับมาคบกัน เค้าอยากกลับมาดูแลเรา เราคุยเรื่องนี้กันประมาณห้ารอบได้ ทุกครั้งที่คุยกันเรื่องกลับมาคบกัน เหมือนมันจะดี แต่พอตื่นเช้าขึ้นมาแล้วโทรหาเค้า เราก็จะค้นพบว่าเค้าเฟลหนักมาก เค้ากลัวอนาคต กลัวว่าถ้าไปต่อจะแย่กว่าเดิมรึป่าว เวลาที่เค้ามีอาการเราจะรับมือไหวมั้ย ถ้าเค้าทำร้ายเราล่ะ แล้วถ้ามันเฟลล่ะ เค้าจะรับมือกับอาการต่างๆไหวอยู่รึป่าว เพราะตอนนี้เค้าก็แย่มากๆแล้วเหมือนกัน
เค้าบอกว่าทุกวันนี้ที่เค้ายังคุยกับเราหมอก็ด่าจะตายอยู่แล้ว เค้าไม่สามารถรับความกดดันๆได้เลย โดยเฉพาะถ้ามาจากเรา อย่างเช่น เค้าบอกว่าอยากคบกับเรา อยากกลับมาคุยกับเรา ดูแลเรา แล้วเราถามว่าเธอจะให้เราอยู่ในสถานะไหน เพราะเราอยากได้ความชัดเจน(เราและเค้าไม่ได้มีใครนะคะ) เค้าก็จะเฟลทันที และเอาแต่ตอบว่าไม่รู้ๆ วนไปเรื่อยๆ
และเค้าเองก็รู้ว่าเราไม่สามารถรับความผิดหวังจากเค้าได้แล้วเหมือนกัน เราไม่สามารถรับความเสียใจจากเค้าได้ ทุกอย่างที่เค้าเคยทำไม่ดีกับเรามันตามหลอกหลอนเค้า ให้เค้ารู้สึกผิดกับเราตลอด และที่เราเคยขึ้นเสียงใส่เค้า เคยว่าเค้าก็ตามหลอกหลอนเค้าเหมือนกัน จนทำให้เค้ากลัวเรา ทั้งที่ก็รักมาก แต่ก็กลัว กลัวทำเราเสียใจ กลัวทำเราผิดหวัง กลัวทำเราเจ็บ กลัวว่าเราจะว่าเค้า กลัวเรากดดันเค้า กลัวว่าเราจะทำเค้าเจ็บ กลัวว่าจะทำเราร้องไห้
หมอบอกว่าเรารักกันมาก แต่เค้าแค่โชคร้ายกว่าคนอื่น อยากให้เค้ายอมรับความจริง สำหรับเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้น
บ้าจริง ทำไมชีวิตคนเราต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วย ตอนนี้เราไม่อยากเข้าใจอะไรเลย ทำไมต้องมีโรคแบบนี้ด้วยคะ ทำไมคนรักกันถึงคบกันต่อไม่ได้ ทำไมเค้าจะต้องเฟลทุกครั้งหลังจากที่คุยกับเราด้วย ทำไมต้องแกล้งทำเหมือนว่ามันโอเค ทำไมมีอะไรถึงไม่ยอมเล่า ไม่ยอมระบายออกมา ทำไมต้องทำเป็นเข้มแข็ง ทำไมต้องปลอบเราทั้งที่ตัวเองกำลังแย่มากๆ
ถ้าหากเรื่องนี้เกิดขึ้นกับคุณ คุณจะทำยังไงคะ จะหยุดทุกอย่าง หรือว่าจะคอยอยู่ข้างๆเค้าดีคะ
ทั้งเราและเค้าไม่รู้ว่าเราควรจะจัดการเรื่องนี้ยังไงดีแล้วค่ะ เรารู้ว่าทางออกที่ดีที่สุดคือการหยุดทุกอย่าง ตัดขาดจากกันไปซะ แต่ว่ามันไม่ง่ายเลยนะคะ เรารู้จักกันมาตั้งแต่อนุบาล ถ้าเรามีอายุแค่นี้นี่ก็คือทั้งชีวิต แต่ถ้าเรามีอายุถึงซักหกสิบเจ็ดสิบนี่ก็คือครึ่งชีวิตของเราเลย แล้วครึ่งชีวิตต่อจากนี้จะเป็นยังไง
เราชอบบอกว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นดีเสมอ แต่ว่าเรายังมองไม่ออกเลยว่าเรื่องนี้มันเกิดขึ้นมาแล้วดียังไง ดีตรงที่ทำให้เรารู้ว่าเรายังรักกันมาก ไม่ใช่แค่ความผูกพันธ์ แค่นั้นหรอคะ
แฟนเก่าเป็นโรคซึมเศร้าระดับที่รุนแรงมาก
เรากับแฟนเก่าเคยคบกันมานานมาก แต่ก็เลิกกันเพราะความน้อยใจและเรื่องเล็กๆน้อยๆหลายๆอย่างที่สะสมกันมา ก่อนหน้านี้ก็เคยบอกเลิกกันแต่ก็จะง้อขอคืนดีกันมาภายในวันรุ่งขึ้นไม่ก็วันถัดไปตลอด แต่ครั้งนี้กลับไม่เหมือนเดิม
ตอนที่คบกันเราคุยกันทุกวันเป็นเวลาสิบกว่าปี มีอะไรเราก็จะเล่าให้กันฟังตลอด เราเป็นเหมือนรักทางไกล ปีนึงเจอกันแค่ไม่กี่ครั้ง ด้วยเหตุผลอะไรหลายๆอย่าง เราเป็นเหมือนทุกอย่างในชีวิตของเค้า ทุกอย่างจริงๆ
หลังจากที่เลิกกันเราได้รู้ว่าเค้าป่วยเป็นโรคซึมเศร้า ซึ่งเค้าป่วยก่อนที่เราจะเลิกกันแต่เราไม่รู้ เพราะตอนนั้นเค้าบอกว่าแค่เป็นภาวะเครียดจัด เค้าไปหาหมอและรับการบำบัดอยู่เรื่อยๆ และเค้าบอกว่าเค้าหายแล้ว เราเสียใจมากและยังคงรู้สึกผิดอยู่จนถึงตอนนี้ ทั้งๆที่เราอยู่ข้างๆเค้าแท้ๆทำไมเราถึงเซฟเค้าจากโรคนี้ไม่ได้
เค้าบอกไม่อยากให้เราโทษตัวเอง ที่เค้าเป็นโรคนี้เป็นเพราะตัวเค้าเอง เป็นเพราะนิสัยของเค้าเอง ถ้าเราโทษตัวเองเค้าก็ยิ่งรู้สึกแย่ แต่มันทำไม่ได้หรอกนะคะ เราก็ยังคงโทษตัวเองอยู่ตลอด และเราก็คิดว่าเค้าเองก็รู้ มันเลยทำให้เค้าเป็นห่วงเรามาก เค้ากลัวเราเป็นโรคซึมเศร้าเหมือนเค้า
หลังจากที่เลิกกันมาเกือบ 10 เดือน เราก็ยังมีติดต่อกันอยู่อาทิตย์ละครั้งสองครั้ง แต่ทุกครั้งเค้าจะแย่ลงเรื่อยๆ จนตอนนี้เค้าเป็นโรคซึมเศร้าระดับที่รุนแรงมาก คือยาก็เอาไม่อยู่แล้ว เราเพิ่งรู้เค้ามีประวัติการทำร้ายตัวเองบ่อยๆ และตอนนี้เค้าเป็นไบโพลาร์ มีภาวะหลอกตัวเองอีกด้วย เค้าเล่าให้ฟังว่าตอนนี้เค้ามี 3 บุคลิก คือ ก้าวร้าว เป็นคนดีอารมณ์ดี และเป็นเด็ก(แบบเด็กที่นั่งเหม่ออย่างเดียว ไม่รับรู้อะไร และคิดอะไรไม่ออก) และเป็นโรคย้ำคิดย้ำทำ
จริงๆแล้วหมอที่รักษาเค้า ให้เราเลิกติดต่อกัน เพราะเหมือนเรามีอิทธิพลกับเค้ามาก ทั้งความคิด นิสัย และการตัดสินใจ เหมือนเค้าไม่มีอัตลักษณ์เป็นของตัวเอง ยึดตัวเราเป็นหลัก อารมณ์เหมือนชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้ ถ้าเรามีความสุขเค้าก็มีความสุข ถ้าเรารู้สึกไม่ดีเค้าจะรู้สึกแย่ยิ่งกว่า หมอเลยอยากให้เค้าหยุดคุยกับเรา เพื่อสร้างและดูแลตัวเองขึ้นมาให้ได้ เค้าต้องยอมรับความจริง แต่เค้าก็ยังคุยกับเรา ซึ่งตรงนี้เป็นเหมือนการปฏิเสธการรักษาแบบกลายๆ
ทั้งเราและเค้า ต่างก็รู้ว่าการที่เราหยุดคุยกันคือทางออกที่ดีที่สุดของเรื่องนี้ แต่เราทำไม่ได้ เราเป็นห่วงเค้า เค้าเป็นห่วงเรา ทั้งเค้าและเราเองก็อยากกลับมาคบกัน เค้าอยากกลับมาดูแลเรา เราคุยเรื่องนี้กันประมาณห้ารอบได้ ทุกครั้งที่คุยกันเรื่องกลับมาคบกัน เหมือนมันจะดี แต่พอตื่นเช้าขึ้นมาแล้วโทรหาเค้า เราก็จะค้นพบว่าเค้าเฟลหนักมาก เค้ากลัวอนาคต กลัวว่าถ้าไปต่อจะแย่กว่าเดิมรึป่าว เวลาที่เค้ามีอาการเราจะรับมือไหวมั้ย ถ้าเค้าทำร้ายเราล่ะ แล้วถ้ามันเฟลล่ะ เค้าจะรับมือกับอาการต่างๆไหวอยู่รึป่าว เพราะตอนนี้เค้าก็แย่มากๆแล้วเหมือนกัน
เค้าบอกว่าทุกวันนี้ที่เค้ายังคุยกับเราหมอก็ด่าจะตายอยู่แล้ว เค้าไม่สามารถรับความกดดันๆได้เลย โดยเฉพาะถ้ามาจากเรา อย่างเช่น เค้าบอกว่าอยากคบกับเรา อยากกลับมาคุยกับเรา ดูแลเรา แล้วเราถามว่าเธอจะให้เราอยู่ในสถานะไหน เพราะเราอยากได้ความชัดเจน(เราและเค้าไม่ได้มีใครนะคะ) เค้าก็จะเฟลทันที และเอาแต่ตอบว่าไม่รู้ๆ วนไปเรื่อยๆ
และเค้าเองก็รู้ว่าเราไม่สามารถรับความผิดหวังจากเค้าได้แล้วเหมือนกัน เราไม่สามารถรับความเสียใจจากเค้าได้ ทุกอย่างที่เค้าเคยทำไม่ดีกับเรามันตามหลอกหลอนเค้า ให้เค้ารู้สึกผิดกับเราตลอด และที่เราเคยขึ้นเสียงใส่เค้า เคยว่าเค้าก็ตามหลอกหลอนเค้าเหมือนกัน จนทำให้เค้ากลัวเรา ทั้งที่ก็รักมาก แต่ก็กลัว กลัวทำเราเสียใจ กลัวทำเราผิดหวัง กลัวทำเราเจ็บ กลัวว่าเราจะว่าเค้า กลัวเรากดดันเค้า กลัวว่าเราจะทำเค้าเจ็บ กลัวว่าจะทำเราร้องไห้
หมอบอกว่าเรารักกันมาก แต่เค้าแค่โชคร้ายกว่าคนอื่น อยากให้เค้ายอมรับความจริง สำหรับเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้น
บ้าจริง ทำไมชีวิตคนเราต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วย ตอนนี้เราไม่อยากเข้าใจอะไรเลย ทำไมต้องมีโรคแบบนี้ด้วยคะ ทำไมคนรักกันถึงคบกันต่อไม่ได้ ทำไมเค้าจะต้องเฟลทุกครั้งหลังจากที่คุยกับเราด้วย ทำไมต้องแกล้งทำเหมือนว่ามันโอเค ทำไมมีอะไรถึงไม่ยอมเล่า ไม่ยอมระบายออกมา ทำไมต้องทำเป็นเข้มแข็ง ทำไมต้องปลอบเราทั้งที่ตัวเองกำลังแย่มากๆ
ถ้าหากเรื่องนี้เกิดขึ้นกับคุณ คุณจะทำยังไงคะ จะหยุดทุกอย่าง หรือว่าจะคอยอยู่ข้างๆเค้าดีคะ
ทั้งเราและเค้าไม่รู้ว่าเราควรจะจัดการเรื่องนี้ยังไงดีแล้วค่ะ เรารู้ว่าทางออกที่ดีที่สุดคือการหยุดทุกอย่าง ตัดขาดจากกันไปซะ แต่ว่ามันไม่ง่ายเลยนะคะ เรารู้จักกันมาตั้งแต่อนุบาล ถ้าเรามีอายุแค่นี้นี่ก็คือทั้งชีวิต แต่ถ้าเรามีอายุถึงซักหกสิบเจ็ดสิบนี่ก็คือครึ่งชีวิตของเราเลย แล้วครึ่งชีวิตต่อจากนี้จะเป็นยังไง
เราชอบบอกว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นดีเสมอ แต่ว่าเรายังมองไม่ออกเลยว่าเรื่องนี้มันเกิดขึ้นมาแล้วดียังไง ดีตรงที่ทำให้เรารู้ว่าเรายังรักกันมาก ไม่ใช่แค่ความผูกพันธ์ แค่นั้นหรอคะ