เพิ่งเสียคุณพ่อไป จะทำใจยังไงดีคะ ร้องไห้ทุกครั้งที่คิดถึง

เราก็เพิ่งสูญเสียคุณย่ามาค่ะ เมื่อต้นเดือนนี้เอง ย่าเลี้ยงเรามาตั้งแต่เกิด เรานอนกับท่านตั้งแต่เราเกิดจนวันสุดท้ายของท่าน เรารักและผูกพันกับท่านมากๆ ก่อนเสียท่านยังสุขภาพแข็งแรงดีอยู่เลยอายุ 92 ปีแล้ว แต่เนื่องจากเป็นหวัดและมีเสมหะอุดตันหลอดลม ท่านจากไปอย่างกระทันหันเลยค่ะ เรากับทุกคนในบ้านช็อคมากๆ วันแรกๆเราร้องไห้หนักมาก ร้องทั้งวันจนน้ำตาไม่มีจะออกแล้วอะค่ะ ไม่มีอารมณ์กิน นอนไม่หลับ นั่งซึมทั้งวัน เราเข้าใจคุณดีค่ะ ช่วงนี้เราก็ยังคิดถึงท่านมากๆๆ เห็นอะไรทุกอย่างในบ้าน เห็นอะไรที่ท่านชอบทาน ก็จะน้ำตาซึมตลอด แต่ท่านอายุมาก ก็ถือว่าจากไปอย่างสงบและไปสู่ภพภูมิที่ดีแล้ว เราตื่นมาใส่บาตรให้ท่านทุกวัน ตั้งใจจะให้ครบ 100 วัน (จากเดิมที่ตื่นสายมาก) และทำบุญกฐิน ทำอะไรทุกอย่างที่คิดว่าจะส่งบุญไปถึงท่านได้ ทำให้เรามีความสุขมากขึ้น สุดท้ายอย่างคห.ที่ 1 บอก การเกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่องของปุถุชน การที่คุณเศร้ามากๆกับการจากไปของคนที่เรารัก ไม่ได้แปลกเลย เศร้าได้แต่อย่าปล่อยอารมณ์ให้จมดิ่งนานจนเกินควร ลุกขึ้นมาดำเนินชีวิตต่อไป และดูแลคุณแม่ให้ดีที่สุด เป็นสิ่งที่คุณพ่อคุณน่าจะเฝ้ามองอยู่อย่างภาคภูมิใจค่ะ