ส่วนใหญ่ผู้หญิงมักจะเป็นฝ่ายที่เสียใจและเป็นฝ่ายที่ต้องอดทนเสมอ ยอมให้อภัย ยอมขอโทษก่อน แม้บางครั้งเราจะไม่ผิด เรากับแฟนคบกันมา 3 ปี ทะเลาะกันอยู่เรื่องเดียว คือแฟนเราชอบไปเที่ยวผู้หญิงกลางคืน เราเสียใจมาก พูดคุยกันหลายต่อหลายครั้ง รักๆเลิกๆกันจนนับรอบไม่ไหว ผู้ชายไม่เคยปรับปรุงตัวเลย การงานก็ดีทำงานก็เก่งเสียเรื่องนี้เรื่องเดียว เรารักเขามากพยายามมองภาพรวมในตัวเขา พยายามชั่งน้ำหนักสิ่งดีและไม่ดีในตัวเขา ปรากฏว่าสิ่งดีของเขามีมากกว่า ซึ่งสิ่งไม่ดีก็มีแค่เรื่องนี้ เราเคยถามเขาว่าที่เราทำให้เขาทุกวันมันไม่เหมือนกับผู้หญิงพวกนั้นทำให้หรอ เขาบอกก้เหมือนกันแต่แค่อยากเปลี่ยนคนเปลี่ยนกลิ่นบ้าง เราไม่เข้าใจเลย เราถามว่าเราบกพร่องตรงไหนเขาบอกว่าไม่มีเราทำดีมากทุกอย่างไม่ว่าจะงานบ้าน ทำงาน หรือเรื่องบนเตียง คำตอบนี้มันทำให้เรายิ่งสับสนไม่เข้าใจ บางทีเราก็คิดว่าเราอดทนไปเพื่ออะไร ทั้งๆที่เขาทำให้เราเจ็บช้ำน้ำใจ เขาบอกว่าแค่ไปเที่ยวเฉยๆ(ซื้อบริการจ่ายเงินก็กลับ) เราเป็นห่วงเขามาก ในใจก็กลัวจะติดโรคกลับมา หรือโดนขโมยของ ที่สำคัญกลัวมีเป็นตัวเป็นตนกลับมา เราก็อยากจะเลิกให้มันจบๆไม่อยากมาเสียใจอีกแล้ว แต่ตัดใจยังไงก็ไม่ได้พยายามหลายครั้งมาก ใครพอจะช่วยแนะนำได้บ้างคะ หรือใครมีประสบการณ์มาแชร์เรายินดีมากเลยค่ะ
ทำไมคนดีๆเราถึงไม่รัก ไปรักคนที่ไม่เห็นค่าในตัวเรา