เรื่องคือเราสงสัยมากๆ ว่าอาการนี้คืออาการของ
ผช.เริ่มหมดใจแล้วหรือเปล่า?
ช่วงแรกที่คบกัน ฝ่ายผช.เป็นคนเข้าหาตลอด โทรหา ทักไลน์หาเป็นเวลาเดิม เหมือนเดิมทุกวัน
เที่ยงปุ๊บโทรปั๊บ ถามทุกข์สุขทั่วไป แฮปปี้ดี เจอกันก็ไปกินข้าว ดูหนัง ฟังเพลงตามปกติ
ไม่ได้มีนิสัยเงียบ ไม่ค่อยพูดจา เป็นคนพูดน้อยแต่ก็พูดโต้ตอบทุกครั้ง
ครั้งแรกที่ทะเลาะกันคือ...เรื่องยืนรอกันแล้วหาไม่เจอ (เรื่องยาวขอข้ามรายละเอียด)
คบกันผ่านไปปีแรก ทุกอย่างก็ดูปกติดี!! จนปีที่ 3 เข้าปีที่ 4
พวกเราย้ายมาอยู่ด้วยกัน เนื่องจากที่ทำงานเราใกล้กับที่พักแฟน เราเริ่มรู้สึกว่าเค้ามีอาการไม่ค่อยพูดกับเรา
มันเริ่มจาก เช้าไม่ทักมาหาเหมือนแต่ก่อนแล้ว ปกติ 9โมงไลน์จะเด้ง “มอนิ่งน้า” เริ่มลดลง ค่อยๆ ไม่ทำแล้วก็หายไปเลย
จากเคยบอกคิดถึงกัน ก็เริ่มหายตาม บอกรักนู่นนี่ที่ปกติก็พูดกันใน 1วัน คือก็ต้องบอกรักกันเพื่อให้ต่างฝ่ายต่างชื่นใจ
ชวนไปไหนก็ไม่ค่อยไป ทั้งๆที่เมื่อก่อนเราไปด้วยกัน ถ่ายรูปด้วยกัน ไม่ต้องพูดถึงตอนนี้เดินจับมือคือลืมไปแล้ว~
ตัดภาพมานะตอนนี้!!เข้าปีที่ 5 เหมือนเรายังทำอะไรๆ เหมือนเดิม ซึ่งก่อนหน้านี้ในระยะ 1 ปีที่ย้ายมาอยู่ด้วยกัน ก็ทะเลาะกันบ้างตามประสา
แล้วเราก็ไม่เข้าใจว่า ทำไมถึงไม่พูดอะไรง่ายๆ มีอะไรก็ไม่พูดตรงๆ จะพูดเป็นเชิงลึกทำไม?? แบบอารมณ์หนังอินดี้ เก็ทปะ
เวลาที่ทะเลาะกัน พวกเราไม่เคยพูดจากูใส่กัน หรือคำหยาบคาย ไม่ด่าทอกัน
ผช.เลือกที่จะใช้วิธีไม่คุยกับเราไปเลย จนเรารู้สึก “อึดอัด” จนต้องถามว่าเป็นไร...
เราทำไรให้ไม่พอใจรึเปล่า เราพยายามนึกถึงความผิดตัวเองอะไรที่ไปทำให้เค้าไม่พอใจวะ
พอถามก็ไม่ตอบ ยิ่งสร้างความรำคาญใจให้แก่เรา พอเราบอกว่า ถ้ามีอะไรแล้วไม่พูดกับเรา จะมีเราไปทำไม?
เค้าบอกออกจากห้องไปเลย เชิญออก... ช็อคดิวะงงอะ ไม่คุยกันแล้วเราจะรู้ได้ไงว่าสาเหตุคืออะไร
เราสังเกตุได้แค่สีหน้า ท่าทางว่ากำลังไม่พอใจ แต่ไม่เคยรู้เลยว่าอยู่ดีๆ ไม่พอใจอะไรเรา
เขาเคยบอกว่า คุยกับเราพูดไปก็ไม่เข้าใจ พูดไปก็พูดกลับเหมือนไปเถียงเขา พอเราเงียบเราก็เหมือนไม่สนใจ (เวรกรรมจริงๆ) ทำตัวไม่ถูกเลย
ปกติเราเป็นคนร่าเริงมาก เฮฮา สนุก พอเจอแบบนี้เรารู้สึกจิตตก ทุกวันต้องคอยนั่งดูสีหน้าแฟนว่าเป็นอะไร...
บางทีคุยกันในไลน์ปกติ กลับมาเจอหน้าเราทำเหมือนไม่อยากเห็นหน้า ทุกวันนี้กินข้าวด้วยกันน้อยครั้งมากๆ กินโต๊ะเดียวกันไม่พูดจาถามไถ่อะไรในชีวิตเราหลังจากทำงานเสร็จเลย ทั้งที่เรามีเรื่อง1800 เรื่องอยากจะนั่งคุยเล่นด้วย แค่แลกเปลี่ยนความคิดกันก็สามารถบอกว่าเราเถียงได้แล้ว งงใจ (เรากับแฟนห่างกันแค่ 4 ปีเอง) เราเป็นคนสบายๆ ไม่ซับซ้อน คุยง่าย ซึ่งเวลาที่เขาเจอเพื่อนเขา/เพื่อนเรา เจอคนอื่น เค้าพูดปกติแบบที่เราเคยรุ่สึกกับเค้าตอนแรก บางทีแอบคิด เค้าเกลียดเราป่าววะ...
อารมณ์เหมือน รักจนเกลียด. เราสังเกตุเค้าตลอดว่า เวลาเค้าคุยกับเราเหมือนเราไม่ถูกจริตเค้าไปสะหมด (คนไม่ใช่ทำไรก็ผิด)
แต่ที่งงและสงสัยมากๆ ว่า เธอไม่มีความสุขที่จะอยู่กับชั้น เธอทนมันไปทำไม? หรือเขาอาจจะต้องการให้เราเป็นฝ่ายเดินจากไปเองมากกว่า...
บางทีรู้สึกท้อใจ นับครั้งได้ว่าวันนี้เราคุยกันกี่คำ เป็นพยางค์ สั้นกว่าจิ้งจกร้องอีก! แต่เขาชอบจับผิดเราเช่นเรื่อง หยิบของมาไม่เป็นที่บ้าง ลืมปิดไฟห้องบ้าง ด่ายาวแบบร่ายมนต์ใส่เราได้เลย เราเหนื่อยจนรู้สึกอยากเดินออกมาจากความสัมพันธ์แบบนี้ แต่เชื่อมั้ยว่าพอเราเริ่มท้อแท้ใจ เค้าเหมือนจะรู้แล้ววันรุ่งขึ้นเค้าจะเหมือนรักเราเป็นปกติ คุยกับเราเล่นกับเรากินข้าวกับเรา มันเรียกว่าอะไร? ไม่ได้รักกันแล้วแค่คุ้นเคย ผูกพันรึเปล่า หรือเราควรถอยออกมาจากที่ๆ อยุ่แล้วไม่สบายใจสะเองไปเลย หืมมมม...
คบกันมา 5 ปี แฟนไม่ค่อยพูดด้วย นับคำได้เลย!
ช่วงแรกที่คบกัน ฝ่ายผช.เป็นคนเข้าหาตลอด โทรหา ทักไลน์หาเป็นเวลาเดิม เหมือนเดิมทุกวัน
เที่ยงปุ๊บโทรปั๊บ ถามทุกข์สุขทั่วไป แฮปปี้ดี เจอกันก็ไปกินข้าว ดูหนัง ฟังเพลงตามปกติ
ไม่ได้มีนิสัยเงียบ ไม่ค่อยพูดจา เป็นคนพูดน้อยแต่ก็พูดโต้ตอบทุกครั้ง
ครั้งแรกที่ทะเลาะกันคือ...เรื่องยืนรอกันแล้วหาไม่เจอ (เรื่องยาวขอข้ามรายละเอียด)
คบกันผ่านไปปีแรก ทุกอย่างก็ดูปกติดี!! จนปีที่ 3 เข้าปีที่ 4
พวกเราย้ายมาอยู่ด้วยกัน เนื่องจากที่ทำงานเราใกล้กับที่พักแฟน เราเริ่มรู้สึกว่าเค้ามีอาการไม่ค่อยพูดกับเรา
มันเริ่มจาก เช้าไม่ทักมาหาเหมือนแต่ก่อนแล้ว ปกติ 9โมงไลน์จะเด้ง “มอนิ่งน้า” เริ่มลดลง ค่อยๆ ไม่ทำแล้วก็หายไปเลย
จากเคยบอกคิดถึงกัน ก็เริ่มหายตาม บอกรักนู่นนี่ที่ปกติก็พูดกันใน 1วัน คือก็ต้องบอกรักกันเพื่อให้ต่างฝ่ายต่างชื่นใจ
ชวนไปไหนก็ไม่ค่อยไป ทั้งๆที่เมื่อก่อนเราไปด้วยกัน ถ่ายรูปด้วยกัน ไม่ต้องพูดถึงตอนนี้เดินจับมือคือลืมไปแล้ว~
ตัดภาพมานะตอนนี้!!เข้าปีที่ 5 เหมือนเรายังทำอะไรๆ เหมือนเดิม ซึ่งก่อนหน้านี้ในระยะ 1 ปีที่ย้ายมาอยู่ด้วยกัน ก็ทะเลาะกันบ้างตามประสา
แล้วเราก็ไม่เข้าใจว่า ทำไมถึงไม่พูดอะไรง่ายๆ มีอะไรก็ไม่พูดตรงๆ จะพูดเป็นเชิงลึกทำไม?? แบบอารมณ์หนังอินดี้ เก็ทปะ
เวลาที่ทะเลาะกัน พวกเราไม่เคยพูดจากูใส่กัน หรือคำหยาบคาย ไม่ด่าทอกัน
ผช.เลือกที่จะใช้วิธีไม่คุยกับเราไปเลย จนเรารู้สึก “อึดอัด” จนต้องถามว่าเป็นไร...
เราทำไรให้ไม่พอใจรึเปล่า เราพยายามนึกถึงความผิดตัวเองอะไรที่ไปทำให้เค้าไม่พอใจวะ
พอถามก็ไม่ตอบ ยิ่งสร้างความรำคาญใจให้แก่เรา พอเราบอกว่า ถ้ามีอะไรแล้วไม่พูดกับเรา จะมีเราไปทำไม?
เค้าบอกออกจากห้องไปเลย เชิญออก... ช็อคดิวะงงอะ ไม่คุยกันแล้วเราจะรู้ได้ไงว่าสาเหตุคืออะไร
เราสังเกตุได้แค่สีหน้า ท่าทางว่ากำลังไม่พอใจ แต่ไม่เคยรู้เลยว่าอยู่ดีๆ ไม่พอใจอะไรเรา
เขาเคยบอกว่า คุยกับเราพูดไปก็ไม่เข้าใจ พูดไปก็พูดกลับเหมือนไปเถียงเขา พอเราเงียบเราก็เหมือนไม่สนใจ (เวรกรรมจริงๆ) ทำตัวไม่ถูกเลย
ปกติเราเป็นคนร่าเริงมาก เฮฮา สนุก พอเจอแบบนี้เรารู้สึกจิตตก ทุกวันต้องคอยนั่งดูสีหน้าแฟนว่าเป็นอะไร...
บางทีคุยกันในไลน์ปกติ กลับมาเจอหน้าเราทำเหมือนไม่อยากเห็นหน้า ทุกวันนี้กินข้าวด้วยกันน้อยครั้งมากๆ กินโต๊ะเดียวกันไม่พูดจาถามไถ่อะไรในชีวิตเราหลังจากทำงานเสร็จเลย ทั้งที่เรามีเรื่อง1800 เรื่องอยากจะนั่งคุยเล่นด้วย แค่แลกเปลี่ยนความคิดกันก็สามารถบอกว่าเราเถียงได้แล้ว งงใจ (เรากับแฟนห่างกันแค่ 4 ปีเอง) เราเป็นคนสบายๆ ไม่ซับซ้อน คุยง่าย ซึ่งเวลาที่เขาเจอเพื่อนเขา/เพื่อนเรา เจอคนอื่น เค้าพูดปกติแบบที่เราเคยรุ่สึกกับเค้าตอนแรก บางทีแอบคิด เค้าเกลียดเราป่าววะ...
อารมณ์เหมือน รักจนเกลียด. เราสังเกตุเค้าตลอดว่า เวลาเค้าคุยกับเราเหมือนเราไม่ถูกจริตเค้าไปสะหมด (คนไม่ใช่ทำไรก็ผิด)
แต่ที่งงและสงสัยมากๆ ว่า เธอไม่มีความสุขที่จะอยู่กับชั้น เธอทนมันไปทำไม? หรือเขาอาจจะต้องการให้เราเป็นฝ่ายเดินจากไปเองมากกว่า...
บางทีรู้สึกท้อใจ นับครั้งได้ว่าวันนี้เราคุยกันกี่คำ เป็นพยางค์ สั้นกว่าจิ้งจกร้องอีก! แต่เขาชอบจับผิดเราเช่นเรื่อง หยิบของมาไม่เป็นที่บ้าง ลืมปิดไฟห้องบ้าง ด่ายาวแบบร่ายมนต์ใส่เราได้เลย เราเหนื่อยจนรู้สึกอยากเดินออกมาจากความสัมพันธ์แบบนี้ แต่เชื่อมั้ยว่าพอเราเริ่มท้อแท้ใจ เค้าเหมือนจะรู้แล้ววันรุ่งขึ้นเค้าจะเหมือนรักเราเป็นปกติ คุยกับเราเล่นกับเรากินข้าวกับเรา มันเรียกว่าอะไร? ไม่ได้รักกันแล้วแค่คุ้นเคย ผูกพันรึเปล่า หรือเราควรถอยออกมาจากที่ๆ อยุ่แล้วไม่สบายใจสะเองไปเลย หืมมมม...